De auteur schetst de frustratie van Geert Wilders over de formatie na de verkiezingen. Hoewel de PVV 26 zetels behaalde en volgens de partij 1,7 miljoen kiezers vertegenwoordigt, voelt de PVV zich opnieuw buitengesloten bij de vorming van een kabinet. Ook Forum voor Democratie (FVD), dat in de tekst wordt omschreven als een van de winnaars van de verkiezingen van 29 oktober, zou volgens de auteur buiten de gesprekken worden gehouden.
Frustratie Over Blokkades
Wilders uit op X (voorheen Twitter) ongenoegen over wat hij “de tussenfase” in de formatie noemt. In zijn woorden is die fase “pure tijdverspilling” en vooral nodig vanwege “krankzinnige blokkades” tegen samenwerking met de PVV. Zijn stelling: als die blokkades worden opgeheven, ligt er een ruime meerderheid voor een (centrum)rechts kabinet. De auteur sluit daar op aan en noemt de huidige opstelling van andere partijen een bewuste uitsluiting van een groot deel van de kiezers.
Argument Voor Een Rechts Kabinet
Volgens de tekst is er met PVV, VVD, CDA, FVD, BBB, SGP en eventueel JA21 een duidelijk pad richting een stabiele centrumrechtse coalitie. De auteur benadrukt dat de verkiezingsuitslag volgens hem wijst op een wens tot verandering: minder migratie, minder druk van klimaatbeleid, meer veiligheid en meer vrijheid. Hij stelt dat deze uitkomst in Den Haag onvoldoende wordt vertaald naar de formatie, en dat niet de kiezer, maar “het partijkartel” de toon zou zetten.
Kritiek Op Andere Partijen
In het stuk wordt concreet benoemd welke partijen volgens de auteur de deur dichthouden: D66 wil niet praten met rechtse partijen, het CDA sluit de PVV uit, en de VVD houdt een blokkade tegen PVV en FVD in stand. Daarbij wordt gesteld dat dit haaks staat op de wens van delen van hun achterban die wel openstaan voor samenwerking. De auteur betoogt dat deze lijn vooral dient om macht te behouden en niet is gestoeld op inhoudelijke argumenten of principes.
Representatie En Uitsluiting
De tekst wijst erop dat de PVV in zetelaantal even groot is als D66 en groter dan CDA, GroenLinks-PvdA en VVD, maar desondanks niet mag meepraten over de kabinetsvorming. Daarmee zouden de stemmen van 1,7 miljoen PVV-kiezers feitelijk buitenspel staan. Hetzelfde zou gelden voor meer dan een half miljoen FVD-stemmers. De auteur verbindt daaraan de conclusie dat een substantieel deel van het electoraat geen stem krijgt aan de formatietafel.
Rekensom Van Mogelijke Meerderheid
Als mogelijke route schetst de auteur een coalitie van PVV (26), VVD (22), BBB (4), JA21 (9) en FVD (7), goed voor 68 zetels. Met CDA en SGP erbij zou dat volgens de tekst uitkomen op 89 zetels, bijna tweederde van de Kamer. Deze combinatie zou volgens de auteur de basis kunnen leggen voor een kabinet dat inzet op het beperken van de asielinstroom, het stopzetten van stikstofmaatregelen, het versterken van de koopkracht en een minder vergaand klimaatbeleid.
Betekenis Van ‘Blokkade’
Het woord ‘blokkade’ wordt in de tekst gepresenteerd als een politiek instrument om niet met bepaalde partijen in zee te hoeven. De auteur stelt dat deze blokkades geen morele overweging zijn, maar een strategische keuze om macht te behouden en gevoelige dossiers – zoals immigratie, islamisering, veiligheid en nationale identiteit – te vermijden. Partijen zouden, zo luidt de redenering, moeite hebben met die thema’s en daarom liever vasthouden aan de bestaande verhoudingen.
Specifieke Kritiek Op CDA, VVD En D66
Het artikel zet de kritiek op enkele partijen aan. Over D66 wordt gesteld dat afkeer van de PVV past bij de eigen profilering. Het CDA wordt verweten principieel te zeggen te zijn, maar volgens de auteur selectief om te gaan met die principes. En de VVD zou blijven schipperen: zeggen te streven naar een centrumrechts kabinet, maar de stap naar samenwerking met PVV en FVD niet durven zetten. In de tekst wordt benadrukt dat Wilders naar eigen zeggen slechts vraagt om respect voor de verkiezingsuitslag.
Vertrouwen In Het Systeem
De auteur waarschuwt dat het systematisch uitsluiten van grote politieke groepen het vertrouwen in de democratie aantast. Als de tweede partij van het land structureel wordt buitengesloten, noemt hij dat een vorm van politieke zelfbescherming in plaats van volwassen democratie. Volgens het stuk vergroot dit de kloof tussen burgers en bestuur en voedt het het idee dat er niet werkelijk naar kiezers wordt geluisterd.
Oproep In De Tekst
Het stuk eindigt met een duidelijke oproep: hef de blokkades op en vorm een kabinet dat aansluit bij de door de auteur veronderstelde wens van de kiezer. In die lezing ligt een meerderheid voor een rechts kabinet voor het oprapen, en is het vooral een kwestie van politieke wil om die coalitie ook daadwerkelijk te smeden.
Samengevat beschrijft de tekst een hard oordeel over de formatie: de uitslag is volgens de auteur helder en rechtse samenwerking is mogelijk, maar blokkades en strategische keuzes van andere partijen staan een kabinet in de weg. De kern van de boodschap is dat uitsluiting van PVV en FVD niet alleen hun kiezers treft, maar ook het vertrouwen in het politieke proces onder druk zet.
