Francesco Farioli heeft opnieuw voor opschudding gezorgd met zijn keuzes voor de Europa League-wedstrijd tegen Eintracht Frankfurt. Waar vooraf nog werd gesproken over een gedurfde en verfrissende opstelling, blijft na de wedstrijd de vraag hangen of de coach van Ajax de juiste koers heeft gevaren. De inzet van jonge talenten, gecombineerd met opvallende wisselingen in de basiself, roept twijfels op over de effectiviteit van deze aanpak op het Europese toneel.
Gedurfde keuzes, maar tegen welke prijs?
Farioli’s beslissing om jonge spelers de kans te geven, werd voorafgaand aan de wedstrijd gezien als een interessante gok. De keuze om Matheus onder de lat te zetten en Jay Gorter op de bank te houden, evenals de verrassende defensie met Lucas Rosa, Daniele Rugani, Ahmetcan Kaplan en de pas 19-jarige Dies Janse, gaf blijk van vertrouwen in nieuw talent. Op het middenveld moest Branco van den Boomen de geschorste Jordan Henderson vervangen, terwijl Jorthy Mokio en Davy Klaassen de creativiteit moesten verzorgen. In de aanval stond Don-Angelo Konadu in de basis, in plaats van de geblesseerde Brian Brobbey.
Hoewel het verfrissend kan zijn om nieuwe spelers een kans te geven, komt na deze wedstrijd de vraag naar boven of dit wel het juiste moment was om zoveel te experimenteren. In een cruciaal duel in Europa is ervaring vaak een doorslaggevende factor, en het ontbreken van enkele routiniers kan een bepalende rol hebben gespeeld in het verloop van de wedstrijd.
Een gewaagde strategie of een misrekening?
Vooraf was het al duidelijk dat Ajax een zware avond tegemoet zou gaan. Met een achterstand uit de eerste ontmoeting moest er iets speciaals gebeuren om door te gaan in de Europa League. De vraag blijft echter of de aanpak van Farioli wel de juiste was. Is het vertrouwen in jong talent een langetermijnvisie die op korte termijn offers vraagt? Of heeft Ajax zichzelf juist onnodig in de problemen gebracht door te veel risico’s te nemen?
De wedstrijd tegen Frankfurt had het moment kunnen zijn waarop dit jonge Ajax liet zien dat het klaar is voor de volgende stap. Maar of deze keuze Ajax daadwerkelijk dichter bij succes heeft gebracht, blijft een onderwerp van discussie. Farioli heeft zich al vaker laten gelden als een trainer die durft af te wijken van de gebaande paden, maar de resultaten bepalen uiteindelijk hoe deze keuzes worden beoordeeld.
Toekomst of teleurstelling?
Na deze wedstrijd is het de vraag of Farioli’s beleid op termijn vruchten afwerpt, of dat Ajax zich juist in een onnodig moeilijke positie heeft gemanoeuvreerd. De balans tussen vernieuwing en stabiliteit is een dunne lijn, en het is nog maar de vraag of deze aanpak de juiste was op een Europees podium waar ervaring en pragmatisme vaak het verschil maken.
Wat blijft hangen, is de onzekerheid: was dit een gewaagde stap vooruit, of een onnodig risico dat Ajax duur komt te staan? De komende weken zullen moeten uitwijzen of Farioli zijn visie op de juiste manier weet door te zetten, of dat zijn keuzes juist een splijtzwam binnen de club worden. Eén ding is zeker: deze wedstrijd zal nog lang besproken worden.
