De topper tussen Feyenoord en PSV bood voetbaltechnisch alles wat je hoopt van een affiche aan de top van de Eredivisie. Toch bleef de avond niet onbeschadigd. Tijdens een medisch noodgeval op de tribunes in De Kuip, waarvoor de wedstrijd tweemaal werd stilgelegd, gingen uit het uitvak de woorden “Feyenoord dood” over de lippen. In delen van het thuispubliek klonk daarop de reactie “Eindhoven bloedkanker”, een grove verwijzing naar de in 2023 overleden PSV-perschef Thijs Slegers. Het leidde tot brede verontwaardiging, op de tribunes én online.
Wat er precies gebeurde
Midden in een intense wedstrijd werd het duel tweemaal onderbroken, omdat hulpverleners op de tribunes moesten uitrukken voor een medisch incident. Terwijl spelers en staf richting de zijlijn trokken en het stadion zichtbaar de adem inhield, klonken uit het uitvak de spreekkoren “Feyenoord dood”. Een deel van het thuispubliek reageerde even later met “Eindhoven bloedkanker”. Dat laatste raakt extra gevoelig, omdat Slegers, jarenlang een gerespecteerd gezicht van PSV en de Nederlandse sportjournalistiek, in 2023 overleed na een ziekteperiode met leukemie.
De timing en toon van de spreekkoren veroorzaakten direct een schokgolf van afkeer. Supporters op X (voorheen Twitter) spraken van “kansloos” en “triest”, wezen op het respectloze karakter van de liedjes tijdens een noodsituatie en riepen op om beide kampen op gelijke wijze aan te pakken. De strekking van de online reacties was eensluidend: dit overschrijdt iedere grens van fatsoen en sportiviteit.
Breed gedragen afkeuring
Op sociale media overheersten twee boodschappen. Ten eerste: de afkeer van het gezang uit het uitvak tijdens de medische ingreep. Ten tweede: de afwijzing van de tegenchant “Eindhoven bloedkanker” vanuit delen van het thuisvak. Supporters wezen elkaar op hypocrisie, onderstreepten dat óók ‘als reactie’ geen vrijbrief is voor beledigingen of ziekteverwensingen, en benadrukten dat beide clubs verantwoordelijkheid dragen voor het gedrag van hun achterban in het stadion.
De binnenkomende reacties vormden een patroon: velen vinden dat de KNVB “keihard” moet optreden. Genoemd worden onder meer stevige geldboetes, het (voorwaardelijk) sluiten van vakken en zelfs het spelen van een wedstrijd zonder publiek om een duidelijk signaal af te geven. Opvallend is dat de roep om gelijkheid in sancties sterk klinkt: wat de herkomst van het gezang ook is, de verantwoordelijkheid om grenzen te bewaken ligt bij iedere partij in het stadion.
Regels en mogelijke consequenties
In het Nederlandse betaald voetbal liggen afspraken over het staken en hervatten van wedstrijden vast in protocollen. Bij kwetsende, bedreigende of discriminerende spreekkoren kan een scheidsrechter het duel tijdelijk onderbreken en het publiek via stadionspeakers waarschuwen. In geval van herhaling kan hij de spelers naar binnen sturen of, in het uiterste geval, de wedstrijd staken. Daarnaast kan de aanklager betaald voetbal van de KNVB na een rapportage van scheidsrechter, vierde official en veiligheidsfunctionarissen disciplinaire maatregelen eisen tegen de betrokken clubs.
Die maatregelen lopen uiteen van een geldboete tot het geheel of gedeeltelijk sluiten van tribunes, het beperken of verbieden van uitsupporters bij volgende duels, en voorwaardelijke straffen die bij een volgend incident onvoorwaardelijk worden. Clubs zelf kunnen eveneens stadionverboden of individuele sancties opleggen als uit camerabeelden deelnemers aan de spreekkoren worden geïdentificeerd. Zulke interne maatregelen zijn de laatste jaren, mede dankzij betere videoregistratie, vaker toegepast.
Waarom dit zo hard binnenkomt
Dat het incident zoveel losmaakt, heeft meerdere redenen. Allereerst de context: tijdens een zichtbaar ernstig medisch noodgeval op de tribunes is iedere vorm van vijandig gezang misplaatst. Hulpverleners moeten in een geconcentreerde, veilige omgeving kunnen werken, waarbij stilte en respect essentieel zijn. Daarnaast raakt de term “bloedkanker” niet alleen een rivaal, maar ook iedereen die een dierbare verloor aan of strijdt tegen kanker. In het specifieke geval van Eindhoven is de link met Thijs Slegers pijnlijk. Slegers genoot brede waardering in het Nederlandse voetbal en zijn overlijden in 2023 leidde tot een golf van steunbetuigingen door alle geledingen van de sport.
Daarmee schuurt het gezang niet alleen tegen sportieve rivaliteit, maar gaat het over morele normen die moeten gelden in elk stadion: respect voor het leven en voor elkaars kwetsbaarheid. Het doorbreekt bovendien het idee dat ‘felle rivaliteit’ en ‘menselijke waardigheid’ elkaar uitsluiten. Ze kunnen prima samen gaan, mits duidelijke grenzen worden bewaakt.
De rol van clubs en supporters
De praktijk leert dat clubs veel invloed hebben op het voorkomen van dit gedrag. Strakke stadionomroep-protocollen, snelle waarschuwingen, optreden van stewards en heldere communicatie met supportersgroepen helpen. Ook het zichtbaar sanctioneren van individuen die de grens overgaan werkt preventief. Supportersverenigingen kunnen op hun beurt normstellend handelen door leden aan te spreken, campagnes te voeren en zelfregulering te stimuleren. In de aanloop naar toppers is het bovendien cruciaal om met alle partijen (clubs, politie, gemeente, supporters) afspraken te maken over wat er gebeurt als het misgaat.
De roep om harder optreden klinkt niet voor het eerst. In eerdere seizoenen zijn vakken gesloten en boetes opgelegd na discriminerende of kwetsende spreekkoren. De effectiviteit van sancties hangt sterk af van de voorspelbaarheid en consequentie ervan: wie weet dat een vak sluit bij herhaling, denkt twee keer na. Tegelijk blijft het maatwerk, omdat elke situatie anders is en niet elk vak of elke club dezelfde inspanningen en risico’s kent.
Wat er nu vermoedelijk volgt
Na afloop van het duel worden rapportages van de wedstrijdofficials opgemaakt. Op basis daarvan kan de aanklager betaald voetbal een vooronderzoek starten en strafvoorstellen doen. Clubs krijgen doorgaans de gelegenheid om zich te verweren of eigen maatregelen toe te lichten. Dat proces speelt zich buiten de spotlights af, maar heeft vaak binnen enkele weken een uitkomst. Intussen zal de publieke druk groot blijven, mede door de zichtbaarheid van de beelden en de stevige bewoordingen die op sociale media circuleren.
Voor Feyenoord en PSV ligt er ook een eigen agenda: intern evalueren, betrokkenen aanspreken, communiceren naar de achterban en, waar mogelijk, individuen identificeren die grenzen overschreden. Zulke stappen, mits zicht- en hoorbaar, vergroten het draagvlak voor eventuele gezamenlijke maatregelen met bond en autoriteiten.
Breder signaal voor het Nederlandse voetbal
Dit voorval is meer dan een incident in een beladen topper. Het is een spiegel voor het hele voetbal. Stadions zijn plekken waar emotie en beleving thuishoren, maar waar de grens stopt bij het ontmenselijken van de ander of het bespotten van ziekte en dood, zeker wanneer er op dat moment voor iemands gezondheid wordt gevochten op de tribune. De norm is geen grijze zone: wie deze grens overschrijdt, schaadt niet alleen de rivaal, maar ook het eigen clubimago en het gezamenlijke stadionklimaat.
Of de KNVB uiteindelijk kiest voor boetes, vaksluitingen of strengere voorwaarden voor uitsupport, het signaal moet helder zijn en voor iedereen gelden. Alleen dan krijgt het voetbal de cultuur die het verdient: hard op de bal, zacht op de mens.
Conclusie en vooruitblik
Feyenoord – PSV bood spektakel op het veld, maar liet buiten de lijnen een bittere nasmaak achter door walgelijk gezang vanaf beide kanten. De verontwaardiging is breed en de roep om harde, consequente sancties luidt. De bal ligt nu bij bond, clubs en supporters samen: maak helder wat de norm is, handel ernaar en bescherm de veiligheid en waardigheid in het stadion. De komende weken moet blijken welke maatregelen volgen. Eén ding staat vast: alleen zichtbaar en gelijkwaardig optreden kan voorkomen dat deze grensoverschrijdingen zich blijven herhalen.
