Robin van Persie heeft aan het begin van dit seizoen een duidelijke streep gezet: de aanvoerdersband ging van Quinten Timber naar Sem Steijn. Die ingreep blijft de gemoederen bezighouden. Journalist Sjoerd Mossou noemde de keuze opnieuw opvallend in het ESPN-programma Voetbalpraat en kijkt met extra interesse naar hoe de Feyenoord-trainer de komende weken zijn middenveld en zijn hiërarchie in de groep gaat managen.
Een opvallende keuze aan de start van het seizoen
Quinten Timber ging de zomer in met een aflopend contract en hintte publiekelijk op een mogelijke transfer. Die overstap bleef uit, maar Van Persie besloot toch in te grijpen in de pikorde. De armband verdween bij Timber en kwam terecht bij Sem Steijn. Volgens Mossou is dat, los van de sportieve argumenten, een besluit met een stevige lading. De band staat immers niet alleen voor leiderschap op het veld, maar ook voor de interne verhoudingen en het vertrouwen vanuit de staf.
Mossou begrijpt dat een trainer helderheid wil zodra er onzekerheid rond een contract is. Toch blijft hij het opvallend vinden dat Van Persie direct zo’n duidelijke scheidslijn trok, zeker omdat de uiteindelijke transfer uitbleef. De keuze zegt volgens hem veel over de koers die de nieuwe trainer wil varen: principes, duidelijkheid en concurrentie voor iedereen.
Drukte op het middenveld en het luxeprobleem
Feyenoord heeft dit seizoen een overdaad aan middenvelders van niveau. Dat is prettig voor de kwaliteit in wedstrijden, maar het maakt de puzzel voor Van Persie complex. Mossou wijst erop dat de trainer tot dusver een beetje geluk heeft gehad: niet iedereen was tegelijk fit. Daardoor lagen de keuzes voor de hand en hoefde er minder rigoureus geschoven te worden. Maar dat verandert zodra de ziekenboeg leegstroomt.
Komt Timber volledig fit terug, dan heb je een speler met internationale allure die je niet zomaar op de bank parkeert. Tegelijkertijd is er volgens Mossou geen voorbijgaan aan de ontwikkeling van Valente, die zich de laatste periode nadrukkelijk heeft gemeld. Voeg daarbij de andere opties op het middenveld en het is duidelijk dat de concurrentie moordend is. Elke keuze heeft gevolgen voor speeltijd, ritme en status binnen de groep.
De rol van Sem Steijn onder de loep
Sem Steijn kreeg de aanvoerdersband en daarmee ook de verantwoordelijkheid om de ploeg te dragen in fases van de wedstrijd. Mossou ziet in hem veel kwaliteiten voor dat leiderschap: intensiteit, beschikbaarheid in het spel en een duidelijke persoonlijkheid in de kleedkamer. Toch komt ook de positie van Steijn onder druk te staan als de concurrentie toeneemt. Tegen PSV werd hij al gewisseld, iets wat de discussie verder voedt. Wordt hij het kind van de rekening als iedereen fit is?
Die vraag is extra relevant omdat de aanvoerdersband doorgaans stabiliteit biedt. Je haalt je captain niet snel naar de kant, zeker niet in topduels. Doet een trainer dat wel, dan moet de rest van de puzzel perfect kloppen. Van Persie zal dus nauwkeurig moeten afwegen wanneer hij wie laat starten, wie het spel mag beslissen en wie in de slotfase frisse energie brengt. In dat verhaal krijgt Steijn een sleutelrol, maar geen gegarandeerde vrijbrief.
Waarom geen vice-aanvoerderschap voor Timber?
Het scherpste punt van Mossou’s kritiek draait om de hiërarchie achter de hoofdman. Hij snapt dat Van Persie de band niet langer bij Timber wilde laten na een zomer vol onzekerheid. Wat hij minder goed begrijpt, is waarom Timber vervolgens ook niet als tweede of derde captain is aangewezen. Een vaste leidersgroep met een duidelijke rangorde maakt lastige weken vaak makkelijker. Het biedt ruimte om te variëren zonder dat het aan de status van spelers knaagt.
Had Timber die rol gekregen, dan was er volgens Mossou meer speelruimte geweest voor Van Persie om te schuiven, zonder dat er meteen een principieel signaal aan vasthangt. Een speler kan dan best wissel staan, maar blijft toch aangehaakt als onderdeel van de leidersgroep. Nu dreigt het te zwart-wit te worden: of de band, of niet. Dat vergroot de druk op iedere wisselbeslissing en zet een vergrootglas op elke minuut speeltijd.
De afweging van Van Persie
Van Persie zal zijn keuze hebben ingegeven door meerdere factoren: contractdynamiek, groepsdynamiek en de wens om een frisse start te maken met heldere afspraken. Een nieuwe trainer wil vaak vanaf dag één duidelijkheid. Wie draagt wanneer de verantwoordelijkheid? Wie staat ervoor op als het even tegenzit? Vanuit dat perspectief valt te verdedigen dat hij de band bij Steijn parkeert en de rest laat volgen op prestaties en beschikbaarheid.
Toch is de praktijk weerbarstig. Topsport vraagt om nuance. Vandaag verdient de vorm van speler A het voordeel van de twijfel, morgen kan speler B het beter invullen. Dan helpt een flexibele hiërarchie, waarin meerdere spelers de band geloofwaardig kunnen dragen, zonder dat er politieke lading op elke wissel staat. Precies daar ziet Mossou ruimte voor verbetering: minder absolute lijnen, meer vangnetten in de leidersstructuur.
Wat staat Feyenoord te wachten?
De komende weken worden een test voor de managementkwaliteiten van Van Persie. Het programma is veeleisend, de marges zijn klein en de kleedkamer bulkt van de ambitie. Het draait dan om drie zaken: duidelijke communicatie, consequente keuzes en het bewaren van rust. Spelers willen weten waar ze aan toe zijn. Waarom start iemand? Waarom valt een ander in? En wat betekent dat voor de volgende wedstrijd?
Voor Feyenoord is er sportief weinig mis met luxeproblemen, zolang ze luxe blijven. Met een brede, fitte groep kan Van Persie sneller inspelen op de tegenstander, zijn pressing- en opbouwplannen beter variëren en het tempo in wedstrijden hoog houden. Voorwaarde is wel dat niemand structureel het gevoel krijgt buiten de boot te vallen. Dat vraagt maatwerk: tijdig rouleren, piekmomenten plannen en leiderschap verdelen over meerdere schouders.
Conclusie
De beslissing om de aanvoerdersband van Quinten Timber af te pakken en bij Sem Steijn te leggen, blijft een onderwerp van discussie. Sjoerd Mossou vindt de keuze nog altijd opvallend en wijst vooral op het gemiste voordeel van een helder vice-aanvoerderschap voor Timber. Tegelijkertijd zit Feyenoord vol kwaliteit op het middenveld, wat het selectiebeleid van Van Persie zowel interessant als ingewikkeld maakt. De echte test volgt zodra iedereen fit is. Dan zal blijken of de hiërarchie stevig genoeg is om het sportieve plan te dragen, en of Van Persie zijn luxeprobleem kan omzetten in een voorsprong op het veld. Voor nu is er vooral één vraag die boven de markt hangt: wie draagt niet alleen de band, maar ook de ploeg, wanneer de druk het hoogst is?
