Feyenoord zit in een lastige fase. Onder trainer Robin van Persie gingen acht van de laatste elf officiële wedstrijden verloren. Toch vindt de coach dat die reeks niet het hele verhaal vertelt. Op de persconferentie ging hij stevig in op vragen over het spel, de kansen en de manier waarop zijn ploeg tegengoals krijgt. Het leidde tot een scherpe wisselwerking met met name Martijn Krabbendam (Voetbal International) en Mikos Gouka (Algemeen Dagblad), maar ook tot uitleg over waar het volgens hem echt misgaat.
De persconferentie en de discussie over oorzaken
De vraag die boven de markt hangt: had deze negatieve serie ook anders kunnen uitpakken? Van Persie gelooft van wel. Hij wees op het duel met NEC, waarin Feyenoord na een dominante eerste helft volgens hem al ruim had moeten leiden. De kansen waren er, de goals niet. Na rust kantelde het beeld en werd het te makkelijk weggegeven. De kern van zijn analyse: Feyenoord komt nog steeds tot voldoende mogelijkheden, maar het rendement is te laag. Tegelijkertijd zijn de tegendoelpunten vaak te eenvoudig.
Die combinatie maakt elke wedstrijd kwetsbaar. Voor de trainer is het niet één probleem, maar een stapeling van details: scherpte in de afronding, beter positiespel in de restverdediging en het stoppen van omschakelmomenten. Waar de ploeg aan het begin van het seizoen nog duels met kleine cijfers over de streep trok, vallen die marges nu geregeld de andere kant op.
Spelbeeld, kansen en het narratief rond ‘verdiend verliezen’
In de zaal klonk het standpunt dat je ‘altijd terecht verliest’ als je je kansen laat liggen. Van Persie legde daar een andere nuance naast. Volgens hem zegt het spelbeeld veel: hoeveel je zelf creëert, hoeveel je weggeeft en op welke momenten. Natuurlijk bepaalt het benutten van kansen de uitslag, erkent hij, maar dat alleen als maatstaf gebruiken vindt hij te kort door de bocht. Zijn boodschap: prestaties beoordelen op meer dan alleen het scorebord kan helpen om structureel te verbeteren.
Die visie raakt aan de discussie die Feyenoord dit seizoen al langer omringt. In de beginfase werd wel gewonnen, maar klonk er kritiek op het gebrek aan sprankeling. Van Persie wijst er nu op dat winnen de basis is, en dat flair pas echt zin heeft als de balans klopt. De uitdaging is duidelijk: de productiviteit omhoog en de organisatie achterin weer op het niveau van de seizoensstart krijgen.
Schermduel met de pers, zonder rookgordijn
De toon op de persconferentie was soms prikkelbaar. Van Persie richtte zich nadrukkelijk tot Gouka en Krabbendam toen het over het aantal nederlagen ging en over de lezing van de wedstrijden. Het was scherp, maar niet bedoeld als rookgordijn. De trainer wilde de nuance bewaken en de analyse terugbrengen naar het veld: patronen herkennen, kansen afmaken, fouten beperken.
Dat hij kritisch bevraagd wordt, vindt hij logisch. Dat hoort bij de top. Maar hij benadrukte ook dat niet elke nederlaag ‘logisch’ is als je naar de kansenverhouding kijkt. Dat is precies het gevecht waarin Feyenoord nu zit: statistieken en scorebord vertellen elk hun eigen verhaal. De volgende stap is ervoor zorgen dat die verhalen weer overeenkomen.
Stand van zaken in de Eredivisie
Na zestien wedstrijden staat de top van de Eredivisie er zo voor:
- 1. PSV – 43 punten
- 2. Feyenoord – 34 punten
- 3. Ajax – 29 punten
De kloof met PSV is aanzienlijk, maar niet onoverbrugbaar als de lijn snel wordt omgebogen. Feyenoord staat nog altijd tweede en heeft de eigen top-3-positie in handen. Ajax volgt op afstand. Dat plaatst de huidige dip in perspectief: de basis is er, alleen is de vorm broos en is het vertrouwen in de afronding tanende. Een sterke reeks kan het plaatje weer snel laten kantelen.
Druk, vertrouwen en het plan voor herstel
Binnen de club staat Van Persie niet ter discussie. De steun is aanwezig, al neemt de druk onmiskenbaar toe. Dat werkt twee kanten op. Enerzijds vragen fans en media om houvast: patronen, keuzes, wissels, rendement. Anderzijds wil de staf rust bewaren om gerichte verbeteringen door te voeren. Op het veld betekent dat werken aan effectiviteit binnen de zestien, variatie in de laatste pass en meer durf in de loopacties in de rug van de verdediging. Zonder bal ligt de focus op restverdediging, onderlinge afstanden en het herkennen van gevaarlijke zones bij voorzetten en tweede ballen.
Mentale weerbaarheid speelt daarbij een grote rol. In fases waarin het even tegenzit, is één goal vaak genoeg om twijfel te voeden. Van Persie hamert daarom op het vasthouden aan principes en op het beheersen van momenten. Niet elk risico is slim, niet elke versnelling is nodig. Tempo met doel, controle met overtuiging.
Context: verwachtingen rond Feyenoord en Van Persie
Feyenoord is de afgelopen seizoenen opgeklommen naar een vaste plek bovenin. Dat schept verwachtingen. Van Persie kent als clubicoon de lat die bij Feyenoord hoort. Hij wil attractief voetbal, maar ook zekerheid. Dat laatste is nu even leidend. De kritiek op het spel uit het begin van het seizoen staat in scherp contrast met de huidige roep om punten, desnoods zonder glans. Het is de klassieke spagaat voor elke topclub: stijl versus resultaat. In goede weken gaan ze samen, in mindere weken vallen ze uiteen.
De trainer probeert die twee nu weer te verenigen. Dat begint met simpelere keuzes in de opbouw, duidelijke afspraken op de flanken en snelheid in de omschakeling. Daarnaast wil Feyenoord meer leiderschap in het veld. Spelers die het team bij de hand nemen op momenten dat het publiek en de tegenstander ruiken dat er iets te halen valt.
Vooruitblik: kleine stapjes, groot effect
De komende weken worden cruciaal voor ritme en richting. Het programma is traditioneel vol, met competitieduels en de beker. Veel tijd op het trainingsveld is er niet, dus moeten verbeteringen snel en gericht zijn. Eén overtuigende zege kan het zelfvertrouwen herstellen, maar structurele vooruitgang vraagt discipline en herhaling. Dat beseft de staf, dat beseffen de spelers.
Van Persie kiest in woord en daad voor realisme. Niet wegkijken van tekortkomingen, wel vertrouwen houden in de basis. De cijfers zijn hard: acht nederlagen in elf duels is te veel. De weg uit de dip is ook hard: kansen afmaken, momenten tegen overleven, de nul weer eens houden. Lukt dat, dan wordt het verhaal rond Feyenoord weer een stuk eenvoudiger.
Samengevat: Feyenoord worstelt met effectiviteit en concentratie, maar staat nog altijd stevig in de top drie. De trainer botst met de kritiek, verdedigt zijn analyse en werkt aan concrete bijsturingen. Als de marge in de beide strafschopgebieden terugkeert, kan de achtervolging op PSV weer geloofwaardig worden. De bal ligt nu bij Feyenoord zelf.
