Ko Itakura ligt onder een vergrootglas bij Ajax. Na de 2-4 zege op Qarabag in Azerbeidzjan twijfelen analisten Wim Kieft en Theo Janssen openlijk aan zijn basisplaats. De Japanse verdediger begon als controlerende middenvelder, maar overtuigde niet. Volgens de kenners oogde Ajax zelfs stabieler nadat hij naar de kant was gehaald. Daarmee staat de miljoenenaankoop vroeg in het seizoen al ter discussie.
Opstelling en momenten die het beeld bepaalden
Ajax startte in Bakoe met een ongebruikelijke middenlijn. Itakura vormde samen met de zeventienjarige Sean Steur en Jorthy Mokio het hart van het elftal. De twee talenten deden het fris en gedurfd. Steur was aanspeelbaar en rustig aan de bal, Mokio schoof, waar mogelijk, door met durf. Itakura had het daarentegen lastig om het spel te sturen. Hij leverde te weinig in de opbouw en had moeite met de ruimtes achter hem, zeker in de beginfase.
Het moment dat de kritiek aanwakkerde, viel bij de 1-0 van Qarabag. Een lange bal viel tussen linies. De Japanse international schatte de situatie niet goed in en kwam te laat. Het duel kantelde daarna wel in Ajax’ voordeel, mede omdat de ploeg in de omschakeling dodelijker werd. Maar het beeld was gezet: Itakura had een mindere avond.
Analyse van de analisten
Bij Ziggo Sport waren Kieft en Janssen eensgezind kritisch. Kieft vond Ajax “zichtbaar stabieler” zodra Itakura werd vervangen. In zijn ogen kwam de controle in de as terug en werd de opbouw zuiverder. Janssen ging nog een stap verder en stelde dat Itakura niet meer in de basis zou moeten starten als middenvelder. Hij wees erop dat de Japanner in balbezit te weinig toevoegt en zonder bal kwetsbaar oogt.
Als mogelijke oplossing opperde Janssen om naar andere profielen op het middenveld te kijken. Hij noemde Youri Regeer als alternatief en voegde eraan toe dat eigenlijk iedere andere middenvelder in de selectie op dit moment betere papieren heeft. De teneur: Ajax moet de puzzel op het middenveld opnieuw leggen, en daarin is Itakura als controleur nu geen vanzelfsprekende keuze.
Waarom het stroef ging bij Itakura
Itakura is van nature een centrale verdediger die ook als verdedigende middenvelder kan spelen. In het hart van de defensie heeft hij het spel vaak vóór zich en kan hij anticiperen op diepteballen. Op het middenveld verandert die dynamiek. Je staat 360 graden ‘open’, moet sneller scannen en onder druk zuiver inspelen. Tegen Qarabag kreeg Ajax juist daar de eerste tikken. Dat vergrootte de druk op de controleur, in dit geval Itakura.
Daarnaast vroeg de wedstrijd om lef in de passing. Een controleur bij Ajax moet het eerste tempo zetten, linies overslaan waar het kan, en de onderliggende patronen veilig houden waar het moet. Op die timing en variatie had Itakura te weinig grip. In duels kon hij zich herpakken, maar in de opbouw bleef het slordig. Voor een ploeg die wil domineren aan de bal is dat een pijnpunt.
Talenten grijpen hun kans
De avond in Bakoe zette tegelijk de deur open voor de jeugd. Steur viel op door eenvoud: vrijlopen, aannemen, kaatsen, en pas versnellen wanneer er ruimte ligt. Mokio bracht energie en lef in drukmomenten. Hun optreden was niet foutloos, maar het gaf Ajax ritme en drive. Zulke wedstrijden kunnen de hiërarchie binnen een groep verschuiven. Als talenten blijven leveren, dwingt dat de staf om keuzes te herzien.
Voor de ervaren krachten betekent dit dat de lat hoger ligt. Zij moeten niet alleen op routine teren, maar elke week zichtbaar kwaliteit toevoegen. Zeker op posities waar Ajax veel balbezit heeft, is het verschil tussen ‘voldoende’ en ‘onmisbaar’ klein, maar beslissend.
Gevolgen voor de basisplaats
Wat betekent dit concreet voor Itakura? Allereerst dat zijn rol als controleur niet vaststaat. De technische staf zal de balans op het middenveld opnieuw bekijken: wie zet het spel het beste neer, wie brengt rust, en wie kan onder druk het verschil maken? In dat gesprek komen trainingen en interne wedstrijden zwaar mee te wegen. Minuten moeten verdiend worden, niet geclaimd.
Het alternatief is om Itakura dichter bij zijn natuurlijke habitat te brengen: centraal achterin. Daar kan hij zijn duelkracht, positionering en lange bal beter uitspelen. Zeker in wedstrijden waarin Ajax hoger opschuift, is een stopper die het spel kan openen en verdedigen in de rug cruciaal. Als de staf die ruimte ziet, kan zijn waarde weer snel zichtbaar worden.
Tactische opties en alternatieven
Behalve een persoonlijke wissel kan de staf ook de structuur aanpassen. Met een dubbele zes ontstaat meer dekking in de opbouw, waardoor de controleur minder ‘alleen’ is tegen de eerste druk. Ook kan de opbouw verlegd worden via een teruggezakte speler, zodat de linies compacter blijven. Dat vraagt wel om helderheid in afspraken, zodat de ruimtes op het middenveld niet leegvallen.
Wat de namen betreft is er intern genoeg concurrentie. Volgens Janssen verdient een andere middenvelder nu de voorkeur. In zijn voorbeeld valt de naam van Youri Regeer. Los van wie het uiteindelijk wordt, is de kern van die boodschap duidelijk: Ajax moet kiezen voor spelers die op dit moment de meeste rust en voortgang in het spel brengen.
Achtergrond bij de transfer
Itakura werd gehaald als versterking voor de defensie én als extra optie voor het middenveld. Ajax investeerde fors en koppelde daar de verwachting aan dat hij meteen impact zou hebben. Dat is logisch: in een elftal dat wil domineren, moet een ervaren international de ploeg dragen in lastige fasen. De realiteit is dat integreren tijd kost. Nieuwe competitie, andere speelwijze, andere looplijnen om je heen; dat vergt aanpassing, zelfs voor spelers die al op hoog niveau hebben gespeeld.
Een minder optreden hoeft die investering niet te diskwalificeren. Het is wel een signaal dat de staf het plan rond Itakura nóg preciezer moet afstemmen. Welke rol past hem het best? Wat heeft hij nodig van zijn medespelers? En in welke type wedstrijden komt zijn kwaliteit het meest tot zijn recht?
Reacties en vervolg
De stevige woorden van Kieft en Janssen zullen intern niet onopgemerkt blijven. Zulke analyses komen binnen bij een speler, maar ook bij de rest van de groep. Voor Itakura is de opdracht helder: ritme pakken op training, rust houden aan de bal, en in duels weer de baas zijn. Vaak is één solide wedstrijd genoeg om het narratief te kantelen.
Voor de staf is de timing belangrijk. Er komen drukke weken aan, met wedstrijden waarin de opbouw onder vuur ligt en de omschakeling het strijdplan bepaalt. Dan telt elke keuze in de as dubbel. Als Ajax de lijn van de overwinning in Bakoe wil doortrekken, moet het middenveld staan als een huis. Wie daar de sleutels krijgt, zal worden bepaald door vorm, fitheid en balans.
De supporters hopen ondertussen op duidelijkheid. Een vaste ruggengraat geeft houvast en maakt automatismen sterker. Of Itakura daar op korte termijn deel van uitmaakt, hangt af van zijn antwoord op de kritiek en het vertrouwen dat de staf in hem stelt. De mogelijkheden zijn er. Nu is het een kwestie van invullen.
Samenvatting en vooruitblik
Ajax won met 2-4 bij Qarabag, maar de avond leverde ook discussie op. Ko Itakura speelde als controleur een zwakke wedstrijd en ziet zijn basisplaats wankelen. Analisten Wim Kieft en Theo Janssen vinden dat Ajax stabieler oogde zonder hem en pleiten voor een andere invulling op het middenveld. De staf heeft meerdere routes: terug naar achteren met Itakura, kiezen voor een andere controleur, of de structuur aanpassen. De komende duels geven het antwoord. Voor Itakura ligt er een duidelijke kans: laat snel weer zien waarom Ajax in hem investeerde.
