René van der Gijp en Wim Kieft schrokken zichtbaar van de handelingssnelheid van Ayase Ueda in de verloren topper tegen PSV (2-3). De Japanse spits, die voorafgaand aan het duel met elf doelpunten in negen Eredivisie-wedstrijden aan een indrukwekkende reeks bezig was, bleef in De Kuip opvallend onzichtbaar. Volgens de analisten lag dat niet alleen aan de felheid van PSV, maar ook aan te trage besluitvorming bij de Feyenoord-spits in cruciale momenten.
Reactie van Van der Gijp en Kieft
In de podcast KieftJansenEgmondGijp gingen Van der Gijp en Kieft uitgebreid in op Ueda’s optreden. Van der Gijp noemde vooral de snelheid van handelen problematisch. Kieft sloot zich daarbij aan en legde de vinger op de zere plek: bij spitsen in vorm kan een gevoel van onoverwinnelijkheid omslaan in fixatie, waardoor het overzicht verdwijnt. Dat effect, zo stellen beide analisten, was in de topper duidelijk zichtbaar bij Ueda.
De cruciale situatie in de openingsfase
Het moment dat de discussie aanwakkerde, viel al vroeg in de wedstrijd. In de openingsfase kreeg Feyenoord een uitgelezen kans na slordig verdedigen van PSV. Ueda ontving de bal in een kansrijke positie, maar aarzelde tussen afspelen en zelf schieten. Het gevolg: te lang wachten, tempo uit de aanval en uiteindelijk balverlies. Van der Gijp vatte het samen als een kwestie van sneller handelen; Kieft benadrukte dat een vroege, simpele breedtepass waarschijnlijk meer had opgeleverd.
Contrast met Ueda’s productieve seizoenstart
Het contrast met Ueda’s vorm in de weken ervoor kon bijna niet groter. De 25-jarige international, vorig seizoen vaak de understudy van Santiago Giménez, heeft dit jaar zijn draai gevonden. Elf doelpunten in negen competitiewedstrijden spreken boekdelen: loopacties in de rug van de verdediging, koelbloedig afronden en een uitstekende positionering in de zestien. Toch kleeft aan Ueda, zeker na deze topper, het beeld dat hij in de allergrootste wedstrijden nog niet altijd doorslaggevend kan zijn.
Dat beeld is niet ongebruikelijk bij spitsen die net de stap maken van vaste invaller naar eerste keus. De verwachtingen stijgen, de ruimtes worden kleiner en de tegenstand is agressiever. Waar Ueda in veel duels tijd en meters kreeg om te draaien of aan te leggen, dwong PSV hem tot keuzes in fracties van seconden. Precies daar, zo luidt de kritiek, liet hij het na.
Waarom handelingssnelheid nu het gesprek bepaalt
Handelingssnelheid gaat bij een spits om meer dan alleen snelle benen. Het is de combinatie van eerste aanname, scannen vóór de bal komt, de juiste looprichting en de beslissing wat te doen in één of maximaal twee contacten. Kieft, die als oud-spits de dynamiek door en door kent, wees erop dat spelers in vorm soms té graag zelf willen afmaken: het vertrouwen is groot, maar daarmee verdwijnt het overzicht. Dat verklaart waarom een op het oog simpele afspeelbal soms over het hoofd wordt gezien.
Ueda’s kracht ligt traditioneel in timing van loopacties en afmaken op het eerste of tweede contact in de zestien. Wanneer hij uitwijkt of wordt gedwongen met de rug naar het doel te spelen, wordt zijn spelcomplexer. Dan zijn de keuze en uitvoering in de kleinste ruimtes beslissend. Tegen PSV, dat snel doordekte en de passinglijnen dichtzette, werd die tekortkoming blootgelegd.
De rol van de tegenstander en het wedstrijdbeeld
De waardering voor PSV’s aanpak mag in de discussie niet ontbreken. De Eindhovenaren zetten vroeg druk, wonnen veel tweede ballen en hielden het centrum compact. Daardoor moest Feyenoord vaker via de zijkanten opbouwen en kreeg Ueda minder ballen in de zone waar hij het gevaarlijkst is. Elke aanname die net niet zuiver was, kostte een halve seconde, en dat bleek in een topper genoeg voor balverlies.
Tegelijkertijd viel op dat Feyenoord in de eindfase van aanvallen niet altijd de juiste bezetting had rond Ueda. Een snelle kaats of aflegbal vraagt direct ondersteuning in de as. Bleef die uit, dan was de spits genoodzaakt zelf iets te forceren. Dat is geen vrijbrief voor slome keuzes, maar wel een factor die de lage handelingssnelheid versterkt: zonder opties lijkt elke beslissing trager.
Ueda’s ontwikkeling bij Feyenoord
Ueda’s traject in Rotterdam kent twee snelheden: geduld in zijn eerste seizoen, oogst in zijn tweede. Na zijn komst uit België werkte hij lang in de luwte, leerde hij de intensiteit en tactische eisen van de Eredivisie kennen en vulde hij vooral invalbeurten in. Dit seizoen toont hij zich efficiënter en klinischer. Dat hij nu, in de grootste duels, nog stappen moet zetten in oriëntatie en besluitvorming, past bij die leercurve. De internationale ervaring die hij meeneemt, helpt, maar niets vervangt het ritme en de stress van topwedstrijden die op details worden beslist.
Belangrijk is ook het mentale aspect. Een spits leeft bij reeksen. Gaan de eerste twee acties goed, dan volgen er vaak meer. Mislukken ze, dan kruipt twijfel in kleine keuzes: aannemen of kaatsen, schieten of breed leggen. Ueda’s sterke reeks voor de topper laat zien dat de basis op orde is; de volgende stap is die vorm vasthouden wanneer de marge in keuzes nóg kleiner is.
Wat betekent dit voor Feyenoord in de titelrace?
In de Eredivisie is de marge aan de top smal. Topduels zijn vaak zespuntenwedstrijden, zeker wanneer concurrenten elkaar weinig gunnen. Als eerste spits wordt Ueda op zulke momenten afgerekend op details: de ene bal die wél direct breed gaat, de ene loopactie waardoor een verdediger moet kiezen, de ene versnelling in het strafschopgebied. Feyenoord heeft aanvallers die kunnen scoren, maar heeft óók baat bij een spits die patronen herkent en in een split second de juiste keuze maakt.
Voor de technische staf ligt er dan ook een duidelijke opdracht: trainingsaccenten op scannen vóór de aanname, automatismen in de as en tempo in de eerste twee passes rond de zestien. Dat is geen breuk met Ueda’s spel, maar een verfijning. In wedstrijden waarin elke meter telt, leveren die microseconden de doorslaggevende voorsprong op.
Reacties en nuance
De kritiek van Van der Gijp en Kieft is scherp, maar niet vernietigend. Beiden erkennen impliciet Ueda’s kwaliteiten; juist daarom valt een mindere topwedstrijd op. Hun analyse past in een breder beeld dat vaker bij nieuwe aanvalsleiders te zien is: de stap van productief naar beslissend in topduels vraagt tijd en ervaring. Bovendien stond tegenover Ueda een tegenstander die het plan had om hem weinig tijd te gunnen en die uitvoering klopte.
Vooruitblik
Voor Ueda en Feyenoord volgen snel nieuwe kansen om het beeld te kantelen. In de competitie wacht een reeks duels waarin de aanvalslinie vaker in de comfortzone komt, en in Europese wedstrijden ligt de intensiteit opnieuw hoog. Als Ueda de lijn van zijn eerste negen competitiewedstrijden weet door te trekken en daarbij in topduels net die fractie sneller beslist, verdwijnt de huidige kritiek vanzelf naar de achtergrond.
Kernachtig samengevat: Ueda bewees dit seizoen al dat hij kan scoren en wedstrijden beslissen. De volgende stap is het versnellen van de eerste twee acties in de grootste wedstrijden. Lukt dat, dan is de discussie over handelingssnelheid kortstondig geweest en wordt hij de aanvalsleider die Feyenoord nodig heeft in het gevecht om de prijzen.
