De discussie rond Feyenoord draait deze week om twee namen: Ayase Ueda en Sem Steijn. Ueda scoorde zichzelf met vier goals tegen PEC Zwolle in het spotlicht en staat daarmee al op achttien Eredivisie-treffers. Toch klinkt vanuit de vaderlandse media de boodschap dat Oranje zich niet al te druk hoeft te maken om de Japanse spits. Tegelijkertijd ligt bij Feyenoord de vergrootglas op Steijn, die na zijn komst moeite heeft om aan te haken bij het hoge Rotterdamse tempo. Wat zegt dit debat over de Eredivisie, over de kansen van Oranje én over de keuzes die Feyenoord in de winter moet maken?
Ueda In Vorm, Maar Geen Oranje-alarm?
Ueda verkeert in bloedvorm. Tegen PEC Zwolle was hij ongrijpbaar en prikte hij er vier binnen. Eerder dit seizoen strafte hij ook de defensie van Heracles Almelo meedogenloos af. In beide wedstrijden maakte hij zelfs drie keer binnen één helft. Het zorgt voor een indrukwekkend doelpuntenaantal in de competitie.
Toch stelt voetbaljournalist Valentijn Driessen in zijn column bij De Telegraaf dat Oranje niet hoeft te schrikken nu Japan de eerste tegenstander is op het komende WK, met de aftrap op 14 juni in Dallas. Zijn redenering: Ueda blinkt vooral uit tegen Eredivisie-verdedigingen die niet het niveau hebben van wat hij bij interlands tegenkomt. Driessen noemt als voorbeeld de duels met PEC Zwolle en Heracles, waar Ueda het opnam tegen koppels als Anselmo García MacNulty en Tristan Gooijer (PEC) en Damon Mirani en Alec Van Hoorenbeeck (Heracles). Vergelijk dat, zegt hij, met internationals als Virgil van Dijk en Jurriën Timber, en je krijgt een ander verhaal.
Kritiek Op Het Eredivisie-niveau
De kern van Driessens betoog is breder dan één spits. Volgens hem is de Eredivisie een naïeve competitie met veel jonge spelers, onervaren trainers en ploegen die verdedigend te vaak door de mand vallen. Daardoor kunnen aanvallers statistieken opbouwen die niet altijd iets zeggen over hun maat international of Europees niveau. Dat spanningsveld zien we vaker: spelers die in Nederland excelleren, maar in grotere competities opstartproblemen hebben of simpelweg minder tot hun recht komen.
Dat geldt volgens Driessen ook binnen de grenzen van onze competitie. Hij wijst op het verschil tussen presteren bij een subtoppers als FC Twente en het aanhaken bij de top van Feyenoord, PSV of Ajax. De stap omhoog is groter dan hij soms lijkt. Je krijgt te maken met hogere intensiteit, minder tijd aan de bal en meer concurrentie op de training. Dat is het kader waarin hij de situatie van Sem Steijn plaatst.
Sem Steijn Als Casus
Steijn maakte de afgelopen seizoenen naam als scorende middenvelder. Bij FC Twente ontwikkelde hij zich tot een van de meest productieve Nederlandse spelers in de competitie. Zijn loopacties in de zestien en neusje voor de goal leverden hem een fraaie statistiekenkaart op. Die lijn doortrekken bij Feyenoord blijkt echter een stuk lastiger. Onder trainer Robin van Persie komt hij tot nu toe niet structureel uit de verf en moet hij regelmatig vanaf de bank toekijken.
Dat leidt tot scherpe observaties. Driessen concludeert dat Steijn – ondanks zijn status als nationale topscorer bij Twente – het tempo en de eisen bij Feyenoord nog niet weet te volgen. Dat is geen definitief oordeel, maar wel een signaal dat de stap naar de traditionele top drie meer vraagt dan alleen rendement bij een voormalige werkgever. Aanpassingstijd, een rol die klopt bij zijn kwaliteiten en vertrouwen van de staf spelen allemaal mee.
Supporters Discussie En Winteropties
De achterban van Feyenoord is verdeeld. Op X klinkt een groeiend koor dat nadenkt over een tijdelijke oplossing: verhuren in de winter. FC Utrecht wordt daarbij regelmatig genoemd als logische bestemming. De teneur in die berichten: Steijn komt nu tekort voor een basisplaats, dus speelminuten elders kunnen zijn ontwikkeling helpen. Anderen benadrukken juist de waarde van concurrentie binnen de selectie en willen geen snelle conclusie trekken op basis van enkele maanden.
Het sentiment wordt gevoed door de prestaties van het elftal met andere samenstellingen. Zo stellen sommige supporters dat Feyenoord beter draait met Quinten Timber op het middenveld en zonder Steijn in de basis. Het is een discussie die je vaak ziet bij topclubs: wie past het beste in de puzzel, waar zit de balans, en wie levert direct de meeste impact?
Ook buiten sociale media sijpelt het debat door. Onder fans duiken peilingen op met de vraag of Feyenoord Steijn in de winter al moet laten gaan of niet. Dat soort polls geven geen definitieve antwoorden, maar laten wel zien hoe prikkelbaar het onderwerp is. Voor technische beleidsmakers is dat relevant, maar niet leidend. Uiteindelijk draait het om sportieve en financiële argumenten binnen de clubstrategie.
Wat Betekent Dit Voor Oranje En Feyenoord?
Voor Oranje is de analyse helder: cijfers in de Eredivisie zijn mooi, maar pas tegen toptegenstanders op internationale toernooien laat een spits écht zien waar hij staat. Ueda’s vorm is een aandachtspunt voor de staf, maar geen reden tot paniek. De verdedigers van Oranje hebben ervaring op het hoogste niveau en weten hoe ze met dit type aanvaller moeten omgaan. De wedstrijdselectie zal Ueda scouten op zijn beweegpatronen, loopacties en afwerkingsmomenten, los van zijn doelpuntenregen in de competitie.
Voor Feyenoord komt de winterstop op een interessant moment. Van Persie is druk bezig om zijn elftal in balans te krijgen en moet keuzes maken op het middenveld. Past Steijn beter als aanvallende middenvelder achter de spits, in een rol met vrijheid in de zestien? Of heeft het team nu meer baat bij controlerende krachten en lopers die verdedigend méér brengen? De club kan drie kanten op: vasthouden en doorontwikkelen, tijdelijk verhuren om ritme op te doen, of bij een goed bod een definitieve oplossing zoeken. Dat laatste lijkt op dit moment het minst logisch, gezien de potentie en leeftijd van de speler.
Achtergrond Bij De Hoofdrolspelers
Ueda is een Japanse international die bekendstaat om zijn slimme positionering en koele afwerking. Sinds zijn komst naar Rotterdam is hij steeds beter gaan draaien, geholpen door de regelmaat in speelminuten en de aanvoer vanuit de zijkanten. Zijn productiviteit in de Eredivisie geeft Feyenoord een wapen tegen ploegen die laag staan en ruimte weggeven in de zestien.
Steijn is een andere type speler: een middenvelder die graag in de rug van de spits duikt en op timing leunt. Bij Twente kreeg hij daar veel rendement uit, mede door een rol die tot op het bot op hem was geschreven. Bij Feyenoord is de concurrentie echter groter en de taakomschrijving breder. Dat vraagt om aanpassing in positionering, pressing en keuzes in de eindfase. Die transitie kost tijd, en niet elke speler pakt die curve even snel op.
Conclusie En Vooruitblik
De lof voor Ueda en de scepsis rond Steijn raken aan een breder thema: wat zeggen Eredivisie-statistieken nu écht over kwaliteit op topniveau? Driessen plaatst daar stevige kanttekeningen bij, met als boodschap dat Oranje nuchter kan blijven richting Japan. Voor Feyenoord ligt de focus op het vinden van de juiste balans in de as en het optimaal benutten van het beschikbare talent.
De winterstop wordt daarmee een meetmoment. Zet Ueda zijn vorm door in de topduels en richting interlands, dan onderstreept hij zijn meerwaarde voorbij de Nederlandse competitie. Krijgt Steijn de tijd en de rol die bij hem past, dan kan hij alsnog uitgroeien tot een vaste kracht in De Kuip. Lukt dat niet, dan ligt een uitleenbeurt voor de hand om ritme, vertrouwen en rendement terug te vinden. In beide dossiers is geduld én een heldere sportieve lijn de sleutel.
