De 2-2 tussen NEC en Ajax in De Goffert leverde niet alleen goals op, maar vooral discussie. De rode kaart voor NEC-middenvelder Sami Ouaissa was het grote gespreksonderwerp. Scheidsrechter Allard Lindhout trok direct rood nadat Ouaissa op het been van Davy Klaassen stond. De VAR, met Pol van Boekel in de bus, greep niet in. Het besluit bleef staan. En dat leidde tot felle reacties, op het veld en daarbuiten.
De rode kaart en de rol van de VAR
De bewuste situatie ontstond in een duel om de bal. Ouaissa kwam te laat en stapte met zijn zool op het been van Klaassen. Intentie leek er niet te zijn. Toch vond Lindhout het moment ernstig genoeg voor een directe rode kaart. Van Boekel beoordeelde de beelden en zag geen ‘duidelijke en overduidelijke’ fout van de scheidsrechter. Daardoor bleef de beslissing overeind.
Voor het publiek is dat soms lastig te begrijpen. Een rode kaart voelt vaak als een oordeel over opzet. Maar volgens de regels hoeft dat niet. De grens ligt bij het in gevaar brengen van de tegenstander. Met studs op het been, op snelheid en met impact, kan het al snel als ernstige overtreding gelden. Daar komt bij dat de VAR niet zelf een nieuwe straf oplegt, maar alleen corrigeert als de fout zonneklaar is. In Nijmegen was die drempel in de ogen van de officials niet gehaald.
Wat zeggen de spelregels?
Volgens de IFAB-regels is het rood bij ernstig gemeen spel of wanneer de veiligheid van de tegenstander in gevaar is. Elementen die meetellen zijn kracht, snelheid, de plek van het contact en de stand van de voet. Intentie is niet doorslaggevend. Onhandig en ongelukkig kan dus alsnog rood opleveren, zeker bij contact met studs op scheenbeen of enkel. Dat verklaart waarom Lindhout streng optrad en waarom de VAR niet ingreep: er was in hun ogen genoeg om de beslissing te steunen en te weinig om haar terug te draaien.
Online storm: Klaassen onder vuur, VAR bekritiseerd
Na het incident barstte op sociale media meteen de discussie los. Een grote groep fans vond rood veel te zwaar. Zij wezen erop dat Ouaissa niet bewust trapte en dat de situatie haast onvermijdelijk was in een intens duel. Ook was er veel kritiek op de VAR: hoe kon dit niet worden teruggedraaid, vroegen velen zich af.
Davy Klaassen kreeg het online zwaar te verduren. Omdat hij zichtbaar veel pijn had, maar korte tijd later weer ogenschijnlijk fit verder kon, beschuldigden sommigen hem van aanstellerij. Termen als ‘matennaaier’ en ‘stervende zwaan’ kwamen voorbij, gevolgd door cynische opmerkingen over zijn blessureleed. Het zegt vooral iets over hoe gepolariseerd de discussie is geworden. Waar de ene kant vindt dat je dit soort acties moet uitbannen, ziet de andere kant een doorsnee duel dat uit de hand werd getrokken door te strenge arbitrage.
Er klonk ook begrip voor de rode kaart. Een deel van de reacties wees op de herhaling: met studs op het been, vanaf de zijkant en met tempo. Dat is volgens die groep op elk niveau vragen om problemen. Je kunt het ongelukkig noemen, maar niet onschuldig. In die lezing beschermde de scheidsrechter de speler en volgde hij de regels.
Gevolgen voor NEC en Ouaissa
Voor NEC kan de kaart nog nasleep krijgen. Ouaissa riskeert een schorsing. De tuchtcommissie van de KNVB bepaalt de duur, afhankelijk van de ernst zoals die in het rapport staat. De club uit Nijmegen kan daartegen in bezwaar. In zulke gevallen wordt gekeken naar wedstrijdbeelden, het scheidsrechtersrapport en eventueel verklaringen van de betrokken spelers. Soms leidt dat tot strafvermindering, soms blijft de beslissing overeind.
Sportief gezien had de rode kaart invloed op het spelbeeld. Met een man minder moest NEC zuiniger zijn met energie en positiespel. Dat het duel uiteindelijk in 2-2 eindigde, zal in Nijmegen voelen als karakter, maar ook als gemiste kans. Aan Ajax-zijde is er opluchting dat Klaassen zonder serieuze schade verder kon. Tegelijk weet iedereen: de bliksemschicht van de rode kaart bepaalt vaak hoe een wedstrijd zich ontvouwt.
De eeuwige discussie: lijn en consistentie
Het incident in De Goffert past in een bredere discussie over arbiters en de VAR. Fans en spelers vragen om duidelijkheid en consistentie. Wanneer is het rood en wanneer niet? Waarom grijpt de VAR in de ene wedstrijd wel in en in de andere niet? Het antwoord schuilt in de ‘clear and obvious’-drempel. Die is bedoeld om het spel niet door eindeloze checks te laten ontsporen, maar zorgt soms voor frustratie als een grensgeval niet wordt teruggedraaid.
Er gaan steeds vaker stemmen op om de communicatie te openen. Denk aan het delen van audio tussen scheidsrechter en VAR, of aan heldere nabeschouwingen met videovoorbeelden. De KNVB doet regelmatig aan uitleg, maar zekere grensgevallen blijven voer voor debat. Deze situatie tussen Ouaissa en Klaassen laat zien hoe dun de scheidslijn is. Eén licht andere invalshoek in de herhaling en het oordeel kan kantelen van geel naar rood, of andersom.
Wat betekende het voor de wedstrijd?
NEC en Ajax hielden elkaar uiteindelijk in evenwicht: 2-2. Het duel kende meerdere momenten die de gemoederen bezighielden, met pittige duels en veel emotie. De rode kaart was het kantelpunt waar alles om draaide. Beide ploegen kregen fases waarin ze de overhand hadden, maar echt doorpakken lukte niet. Het past bij een middag waar de aandacht net zo vaak uitging naar arbitrale keuzes als naar voetbal.
Voor beide teams valt er, ondanks de tumult, ook genoeg mee te nemen. NEC zal tevreden zijn met de veerkracht. Ajax kan leven met een punt in een lastige uitwedstrijd en met het feit dat Klaassen door kon, ondanks de schrik. Maar de discussie over de rode kaart zal nog wel even naklinken, zeker zolang de tuchtzaak boven de markt hangt.
Slot: lessen voor spelers en scheidsrechters
De casus-Ouaissa illustreert hoe snel een duel kan kantelen op basis van één moment. Voor spelers is de les simpel en hard: in hoge intensiteit is controle cruciaal, want ongelukkig contact kan al rood betekenen. Voor scheidsrechters en VAR blijft het zoeken naar de juiste balans tussen letter en geest van de wet. De veiligheid van spelers bewaken én het spel laten stromen is een dun koord.
Uiteindelijk draait het om vertrouwen. Vertrouwen dat de scheids de regels goed toepast, dat de VAR corrigeert waar nodig, en dat spelers fair blijven in hoe ze reageren. In Nijmegen ging dat niet zonder horten of stoten. De komende dagen zal blijken of de rode kaart voor Ouaissa standhoudt en wat de KNVB daarover zegt. Tot die tijd blijft de 2-2 vooral de wedstrijd waarin het oordeel van de scheidsrechter het verhaal schreef.
