Luciano Valente blijft zich in razend tempo ontpoppen tot een aanstekelijke aanwinst voor Feyenoord. In de topper tegen PSV liet de middenvelder opnieuw zijn waarde zien met initiatief, diepgang en dreiging. Hij kreeg vlak voor tijd zelfs de uitgelezen kans op de 3-3, maar verzuimde zijn tweede treffer van de middag te maken. Het deed weinig af aan zijn totale indruk: Valente speelde volwassen, was constant aanspeelbaar en gaf Feyenoord zichtbaar extra energie in balbezit en druk zetten. Het is een vormcurve die erop wijst dat trainer Robin van Persie nauwelijks meer om de zomertransfer heen kan.
Valente maakt zijn belofte snel waar
De van FC Groningen overgekomen middenvelder brengt precies wat Feyenoord zocht: loopvermogen, creativiteit tussen de linies en het vermogen om het strafschopgebied in te duiken op het juiste moment. Tegen PSV combineerde hij die kwaliteiten met lef. Hij scoorde, was bij meerdere gevaarlijke aanvallen betrokken en toonde zich in de slotfase opnieuw beslissend door goed positie te kiezen in de zestien. Alleen de afronding ontbrak. Dat moment zal blijven knagen, maar het onderstreepte tegelijk hoe vaak hij in scoringsposities komt.
Analist Berry van Aerle was in De Telegraaf uitgesproken positief. Volgens de voormalig international blijft Valente stappen zetten en legde hij “opnieuw iets indrukwekkends op de mat”. De gemiste kans op de gelijkmaker nam niets weg van de waardering: het spel, de durf aan de bal en de beheersing zonder bal gaven Feyenoord duidelijk elan in een duel op het hoogste Eredivisie-niveau.
Tactische keuzes van Van Persie werpen hun vruchten af
Opvallend was de samenstelling van het Rotterdamse middenveld. Robin van Persie koos tegen PSV niet voor een uitgesproken nummer tien en passeerde aanvoerder Sem Steijn. Die keuze werkte, zo is de teneur. In een middenveld zonder klassieke spelmaker kreeg Valente meer vrijheid om tussen linies te bewegen, drukmomenten te kiezen en zelf gevaarlijk te worden in de zestien. Het effect: meer dynamiek, meer wisselingen van positie en een hoger tempo in de opbouw.
Van Aerle opperde zelfs dat Valente op dit moment beter rendeert zonder Steijn naast zich, juist omdat de ruimte dan groter is om zijn creativiteit te etaleren. Het is een pikante observatie, want Steijn geldt als een belangrijke pion en leider in de kleedkamer. Toch is topvoetbal onverbiddelijk: vorm, pressing-intensiteit en balans op het middenveld wegen zwaar. Van Persie lijkt bereid die sportieve logica te volgen, zelfs als dat betekent dat zijn aanvoerder vanaf de bank moet toekijken.
Saibari steelt de show aan Eindhovense kant
Ook PSV had een uitblinker in de persoon van Ismael Saibari. De Marokkaans international tilde zijn spel naar een bijzonder niveau en kwam tot drie treffers, elk met een eigen signatuur. Het was de versie van Saibari die PSV graag elke week ziet: krachtig in de duels, verfijnd in zijn aannames en koelbloedig in de afronding. Van Aerle noemde zijn tweede goal de fraaiste, mede door de pure kracht van zijn schot. Doelman Timon Wellenreuther ging volgens hem “letterlijk door de knieën” voor die pegel.
Voor Feyenoord bood het duel met PSV daarmee een dubbele les. Enerzijds dat het eigen middenveld met Valente als motor steeds beter draait. Anderzijds dat de top van de Eredivisie genadeloos is wanneer individuele klasse toeslaat. Het is het niveau waarop kleine marges — een gemiste kans hier, een flits van genialiteit daar — het verschil maken.
Wat betekent dit voor de komende weken?
De vraag wat Van Persie met zijn middenveld gaat doen, wordt met de week interessanter. Valente heeft zijn basisplek vooralsnog met daden geclaimd. Zijn profiel past in een dynamische as met veel loopvermogen en druk vooruit. Dat helpt de Rotterdammers om hoger op het veld de bal te veroveren en sneller tot kansen te komen. Tegelijkertijd vraagt de balans om duidelijke afspraken: wie kantelt uit, wie bewaakt de rug van de aanvallende middenvelders, en hoe voorkom je dat de ruimtes voor de verdediging te groot worden?
Voor Steijn betekent de concurrentiestrijd dat hij zal moeten laten zien hoe hij in dit systeem het verschil kan maken. Als pure tien komt hij minder tot zijn recht wanneer Feyenoord de formatie compacter houdt en de ‘tussenlijnen-ruimtes’ verdeelt over meerdere lopers. Een iets teruggetrokken rol, of juist vanaf de flank naar binnen, kan een alternatief zijn. Maar zolang Valente deze vorm vasthoudt, is er geen logische reden hem uit de basis te halen.
Achtergrond: van Groningen naar de Kuip
Valente kwam deze zomer over van FC Groningen, waar hij zich ontwikkelde van talentvolle academy-speler tot serieuze prof met een neus voor het spel tussen middenveld en aanval. In de Keuken Kampioen Divisie leerde hij omgaan met fysieke duels en hoge intensiteit, wat zijn vervolgstap naar Feyenoord versnelde. In De Kuip valt vooral zijn aanpassingsvermogen op: hij draait snel open tussen de linies, herkent wanneer hij in de rug van de controleur kan duiken en is niet bang om in de zestien op te duiken.
Dat past naadloos bij de manier waarop Van Persie zijn middenveld wil laten functioneren. Met agressieve druk vooruit, korte afstanden tussen linies en veel positiewisselingen heeft Feyenoord baat bij middenvelders die zowel kunnen lopen als voetballen. Valente brengt die combinatie. Hij versnelt het spel wanneer het kan, maar kan ook temporiseren. En belangrijk: hij zoekt doel. Zijn gemiste kans op de 3-3 tegen PSV was vanuit dat perspectief eigenlijk onvermijdelijk; wie vaak in de box komt, mist af en toe. Zolang de loopacties en posities gekozen blijven, volgen de doelpunten doorgaans vanzelf.
Reacties en duiding
De lof van Van Aerle sluit aan bij wat breder in analyses doorklinkt: Feyenoord oogt frisser met Valente. Het team zet sneller druk, verovert eerder de bal en komt makkelijker tot kansen. Dat is geen garantie op resultaten in topduels, maar het vergroot de marges om wedstrijden naar je toe te trekken. Aan PSV-zijde bevestigde Saibari nog eens dat individuele klasse duels kan kantelen, zelfs als het collectief van de tegenstander goed staat. Die wisselwerking bepaalt vaak de pikorde in de bovenste regionen van de Eredivisie.
Voor Van Persie ligt de uitdaging in het vasthouden van deze lijn, zonder voorspelbaar te worden. Roteren zonder ritme te verliezen, en scherp blijven in de keuze voor type middenvelders per tegenstander, wordt cruciaal. Met Valente heeft hij in elk geval een speler die verschillende rollen kan invullen, van aanvallende loper tot verbindingsman in de as.
Conclusie
De conclusie na de topper is helder. Luciano Valente is hard op weg een sleutelspeler bij Feyenoord te worden. Hij combineert energie met rendement en dwingt zijn plek af met prestaties. De gemiste kans op 3-3 is een voetnoot bij een verder volwassen optreden. Van Persie lijkt met zijn keuze voor een middenveld zonder pure nummer tien een werkbare formule te hebben gevonden die Valente maximaal tot zijn recht laat komen. Aan de andere kant bewees Ismael Saibari met drie goals dat individuele klasse aan de top doorslaggevend blijft. Voor de komende weken geldt voor Feyenoord maar één opdracht: deze dynamiek vasthouden, de balans bewaken en Valentes vormkapitaal verzilveren in punten.
