Feyenoord-trainer Robin van Persie heeft vrijdag, in aanloop naar het uitduel met Sparta Rotterdam, uitgebreid gereageerd op de recente uitspraken van Quilindschy Hartman. De linksback, inmiddels speler van het Engelse Burnley, suggereerde dat de opstelling van de trainer ten opzichte van hem veranderde omdat hij zijn contract in De Kuip niet wilde verlengen. Van Persie toont begrip voor het gevoel van de speler, maar benadrukt dat hij ‘liever bij de feiten blijft’.
Feit en gevoel: Van Persie kiest voor duidelijkheid
Van Persie erkent dat hij de opmerkingen van Hartman heeft gelezen en dat het vervelend is wanneer een speler de situatie als zodanig beleeft. Tegelijkertijd wil hij de discussie terugbrengen naar wat er concreet is besproken en afgesproken. Volgens de trainer is er gedurende een lange periode intensief contact geweest met Hartman en is er veelvuldig gesproken over rol, verwachtingen en prestaties.
‘Als Q dat gevoel heeft, is dat voor hem vervelend, maar er zijn met hem heel veel meetings geweest,’ legt Van Persie uit. ‘Binnen een selectie kan je niet iedere speler evenveel aandacht geven. Er zijn spelers die om verschillende redenen iets meer aandacht krijgen, maar hij was zeker één van die spelers. Dan kom je in het speelveld van verwachtingen. Dat probeer je met elkaar te managen: ik leg uit wat ik van hem verwacht in trainingen en wedstrijden, en wat daarvoor de standaard is.’
Contractdossier en speeltijd: begrip, maar ook een standaard
De kern van de kritiek van Hartman raakt aan zijn contractpositie en de veronderstelde invloed daarvan op zijn speeltijd. Van Persie stelt dat hij rekening heeft gehouden met de persoonlijke situatie van de verdediger en begrip toonde voor de tijd en ruimte die Hartman nodig had. Maar dat ontsloeg de speler niet van het voldoen aan de teamnorm.
‘Ik heb rekening gehouden met zijn situatie en had alle begrip voor de tijd en ruimte die hij kreeg,’ zegt de trainer. ‘Maar hij moest wel voldoen aan de standaard die ik bij Feyenoord verwacht. We hebben dat op allerlei manieren samen bekeken en daar hadden we uiteindelijk een ander beeld bij. Hij verwachtte iets anders dan ik.’
Volgens Van Persie ging Hartman ervan uit dat hij meer minuten zou maken. De linksback stelde zelfs dat hij zichzelf de beste back vond. ‘Dat vind ik mooi als spelers dat uitspreken,’ reageert Van Persie, ‘maar ik wil het dan ook zien op het trainingsveld. Daar horen een bepaalde houding en intensiteit bij. Dat miste ik. Dan wordt het lastig om tot elkaar te komen. Zijn verwachting was totaal anders dan die van mij.’
Training, houding en intensiteit als graadmeter
In zijn toelichting komt Van Persie meerdere malen terug op de trainingsweek als maatstaf voor keuzes in de wedstrijd. Het gaat hem niet alleen om technische of tactische kwaliteiten, maar nadrukkelijk ook om professionele houding, intensiteit en consistentie. Daarmee wil hij duidelijk maken dat selectiesamenstelling en opstellingen niet uitsluitend draaien om reputatie of status, maar vooral om dagelijkse prestaties.
‘Ik heb Q eerder ook vanuit een andere rol meegemaakt,’ blikt hij terug. ‘Toen zag ik hem wél de dingen doen die ik graag wil zien. In de afgelopen periode was dat niet zo. Op een gegeven moment deed hij niet meer de dingen die ik wilde zien van hem. Als trainer moet je dan kiezen: je blijft bij de standaard, of je maakt een uitzondering. Ik kies voor de standaard, omdat dat is wat de ploeg nodig heeft.’
Communicatiestijl: direct, duidelijk en warm
De trainer begrijpt dat zijn keuzes pijn kunnen doen, zeker als ze botsen met persoonlijke verwachtingen. Hij benadrukt echter dat het verschil tussen slechte communicatie en directe communicatie groot is. ‘Er is een verschil tussen communicatief niet vaardig zijn, of direct en duidelijk zijn,’ zegt Van Persie. ‘Ik ben direct en duidelijk, en ik probeer dat op een warme manier te doen. Soms kan een directe boodschap anders landen, juist omdat de verwachtingen anders zijn. Bij hem kwam het hard binnen en dat is het verschil.’
Van Persie koppelt die aanpak aan een open en professionele houding die hij van alle spelers verlangt. ‘Mijn boodschap is duidelijk, direct en open: dit is wat wij verwachten, dit is de standaard van Feyenoord. Als je daar onder zit, ga je automatisch minder minuten maken, los van je contractstatus of ambities. Uiteindelijk draait het om wat je elke dag laat zien.’
Beschermen en begrenzen: lessen voor de toekomst
Opvallend is dat Van Persie ook kritisch naar zichzelf kijkt. Hij zegt tijdens het hele traject geprobeerd te hebben Hartman te beschermen, bijvoorbeeld door hem intern te begeleiden en extern de rust te bewaren. Met de kennis van nu zou hij bepaalde accenten mogelijk anders leggen. ‘Als je vraagt wat ik hiervan leer: dat ik zorgvuldiger moet zijn in wie ik wanneer bescherm,’ aldus de coach. ‘Tijdens het hele proces heb ik Q beschermd. Als ik in de spiegel kijk, ga ik daar in het vervolg iets anders mee om.’
Die reflectie onderstreept de balans die een trainer voortdurend moet vinden: individuele begeleiding versus de collectieve norm, empathie versus prestatie. Van Persie lijkt daarin helder: spelers krijgen ruimte en uitleg, maar de lat blijft gelijk. Wie de standaard haalt, speelt zichzelf in de plannen. Wie dat niet doet, moet vanuit training en houding opnieuw aankloppen.
Wat betekent dit voor Feyenoord en voor Sparta-uit?
Concreet verandert de discussie met Hartman, die inmiddels bij Burnley onder contract staat, weinig aan de korte termijn van Feyenoord. Richting de stadsderby tegen Sparta ligt de nadruk op de groep die er staat en de manier waarop zij de week hebben getraind. Van Persie herhaalt dat keuzes in de basisopstelling en tijdens wedstrijden gestoeld zijn op de actuele trainingsimpuls, teamdynamiek en de fitheid van spelers.
De boodschap aan de kleedkamer is daarmee impliciet maar glashelder: prestaties in de aanloop naar een duel wegen zwaar, en iedere speler weet welke standaard daarbij hoort. Door het gesprek met Hartman open te duiden, wil Van Persie ook de ruis wegnemen dat contractonderhandelingen of toekomstplannen bepalend zijn voor speeltijd. ‘De norm is leidend,’ zo klinkt het tussen de regels. ‘Wie levert, speelt.’
Vooruitblik
Voor Van Persie en Feyenoord telt nu de volgende wedstrijd. De trainer heeft de interne standaarden nog eens publiekelijk bevestigd en wil daarmee rust en helderheid creëren richting de selectie. Voor Hartman begint tegelijk een nieuw hoofdstuk in Engeland, waar hij bij Burnley opnieuw moet laten zien wat hij eerder al toonde: energie, intensiteit en betrouwbaarheid als linksback.
De kern blijft ongewijzigd: gevoel mag er zijn, maar in het topvoetbal sturen feiten de keuzes. Van Persie heeft zijn standpunt uiteengezet, de lat neergelegd en geleerd van het proces. De komende weken zal moeten blijken hoe die lijn zich vertaalt naar resultaten op het veld en naar de ontwikkeling van spelers die binnen de Feyenoord-standaard een volgende stap willen zetten.
