Ajax kwam zaterdagavond in Volendam niet verder dan 1-1, en na afloop bleek het tumult buiten het veld groter dan de reuring op de tribunes. Vooral Davy Klaassen zorgde met een onverbloemd interview voor discussie. De middenvelder spaarde niemand, ook zichzelf niet, en waarschuwde hardop voor de consequenties als Ajax dit niveau vasthoudt richting Europa.
De analyse van Klaassen
Klaassen, die na ruim een uur spelen binnen de lijnen kwam maar het duel niet kon kantelen, hield voor de camera’s van ESPN weinig over van de Ajax-vertolking in Volendam. Hij noemde de prestatie “heel slecht” en gaf aan dat de ploeg simpelweg geen antwoord had op de wedstrijd die zich ontvouwde. Waar het tegen Heracles volgens hem “lekker” liep, vroeg dit duel om iets anders – en dat brengen lukte niet.
Opvallend was vooral zijn expliciete verwijzing naar het Europese toneel. De loting voor de Champions League, gaf hij aan, was iets om naar uit te kijken, maar in dit tempo en met dit spel zou Ajax in de groep “met nul punten eindigen”. Het is een boodschap met urgentie: Klaassen benadrukte dat het “echt beter” moet en dat de tijd begint te dringen.
De routinier schilderde een beeld van een elftal dat in Volendam te weinig structuur, energie en precisie bracht. “Het is niet goed genoeg,” luidde de kern. Daarbij nam hij ook zijn eigen invalbeurt onder de loep: de extra impuls die van de bank moest komen, bleef uit. De balans na negentig minuten was pijnlijk eenvoudig: te weinig grip zonder bal, te weinig tempo mét bal.
Reuring op sociale media
De directheid van Klaassen viel niet overal in goede aarde. Op sociale media ging het los, met felle reacties op zowel toon als timing van zijn woorden. Sommige supporters stelden dat zijn uitspraken een voorbode zijn op interne spanningen. Zo werd gesuggereerd dat hij “als eerste de trainer onder de bus zal duwen” als de resultaten uitblijven, een verwijzing naar zijn band met trainer Johnny Heitinga. Anderen lazen in het interview juist een erkenning dat de lat bij Ajax simpelweg hoger ligt dan wat het elftal momenteel laat zien.
Ook de rolverdeling binnen de kleedkamer kwam ter sprake. Kritische volgers wezen op de prominente status van Klaassen en Steven Berghuis als aanvoerdersfiguren. De gedachte: als de leiders steeds spelen maar het team haperend draait, moet er óf aan het plan óf aan de bezetting gesleuteld worden. Een fan vatte die spanning cynisch samen: iemand die “het zelf niet kan belopen, gaat een ander de maat nemen.” Het onderstreept de dunne lijn tussen leiderschap tonen en als kop van jut eindigen.
Daarnaast leeft de vrees dat klaaglawaai zal toenemen als Klaassen buiten de basis valt. “Dan gaat hij klagen, dat doet hij al jaren,” werd er geprikt, al is dat beeld vooral gevoed door sentiment en selectieve herinneringen. Feit blijft dat de middenvelder, lang geleden al omgedoopt tot ‘Mister 1-0’ vanwege zijn doeltreffende timing bij openingstreffers, een speler is met aanzien – en dus onderwerp van scherpe oordelen wanneer het tegenzit.
Het sportieve beeld in Volendam
Wat ging er mis? Ajax had moeite om de grip op het duel structureel te veroveren. In de opbouw stokte het tempo, tussen de linies ontbrak wisselwerking, en het aantal loopacties zonder bal was te beperkt om Volendam continu uit positie te trekken. Daardoor kreeg de thuisploeg vaak de tijd om te herschikken en waren de ruimtes klein. Waar tegen Heracles de passing snel en diepgaand was, zakte het in Volendam terug naar voorzichtigheid en voorspelbaarheid.
Juist die inconsequentie – de ene week dominant, de volgende worstelend – is wat Klaassen aan het eind vooral leek te willen adresseren. Niet in grote tactische termen, maar door te wijzen op basisvoorwaarden: intensiteit, duidelijke keuzes in de eindfase, en een elftal dat bij balverlies in één keer doordekt. Dat alles was te weinig aanwezig. De constatering is simpel, de oplossing complexer: Ajax moet de afstand tussen intentie en uitvoering snel dichten.
Middenveld in beweging
De discussie over het middenveld van Ajax zal met dit gelijkspel verder aanzwellen. Klaassen brengt ervaring, positiegevoel en rendement in de zestien, maar heeft een elftal nodig met voldoende dynamiek om zijn kwaliteiten te laten renderen. Berghuis staat dichterbij de bal en het spel, maar vraagt om loopkracht rondom zich heen. De balans tussen controle en diepgang is nog in de maak.
Daar komt de transfermarkt bij. In aanloop naar deadline day zoemt de naam van James McConnell rond. De jonge middenvelder, een box-to-box-profiel uit Engeland, wordt genoemd als mogelijke toevoeging. Of en wanneer het concreet wordt, is ongewis, maar alleen al de suggestie van extra concurrentie kan de bestaande hiërarchie opschudden. Als Ajax daadwerkelijk een energieke loper toevoegt, vergroot dat de interne strijd om minuten en kan het de rol van gevestigde krachten beïnvloeden.
De kernvraag: kiest Ajax voor meer controle door ervaren krachten te koppelen aan een duidelijke verdedigende nummer zes, of zoekt het juist de versnelling met een fysieke, loopgrage middenvelder naast een creatieve spelmaker? De komende weken zullen het antwoord forceren, want de marge om te experimenteren is door het drukke schema beperkt.
De positie van de trainer
Onvermijdelijk komt de blik ook uit bij de technische staf. Na Heracles leek de boel op orde, na Volendam is het debat terug. Het is de realiteit van een topclub: resultaten en overtuiging moeten hand in hand gaan. Over Heitinga’s keuzes is publiekelijk nog weinig prijsgegeven; vanuit de club klonk na afloop geen uitgebreide reactie. Intern zal de staf het patroon van tempodips en risicomijding herkennen. De kunst is om die patronen snel te doorbreken, met duidelijke accenten in pressing, veldbezetting en wisselmomenten.
Belangrijk is dat de reacties binnen de kleedkamer dezelfde kant op wijzen als de analyse erbuiten. Klaassen legde de lat hoog en betrok zichzelf bij het oordeel; het is nu aan het hele elftal om dat verhaal te dragen. Zodra woorden en daden uiteenlopen, ontstaan scheurtjes. Zodra ze samenvallen, is één degelijke overwinning voldoende om het rumoer te dempen.
Gevolgen en vooruitblik
Het gelijke spel in Volendam is geen ramp, maar wel een waarschuwing. Puntenverlies in wedstrijden waarin de favoriet het spel moet maken, weegt dubbel: het bezorgt het klassement een knauw en voedt een verhaal over kwetsbaarheid. Met een Europese groepsfase in aantocht en een programma dat elkaar in hoog tempo opvolgt, telt elke trainingsdag. Ajax heeft de kwaliteit om wedstrijden te controleren en te beslissen, maar moet dat wat consequenter tonen dan nu.
De komende week draait om herstel, scherpte en keuzes. Wie draagt het middenveld? Welke rol is er voor de bankzitters die nu dicht tegen een basisplaats aan schurken? En hoe verhoudt zich dat tot mogelijke laatmarktversterking? Het antwoord daarop bepaalt hoe geloofwaardig de boodschap van Klaassen in de kleedkamer klinkt – en of het rumoer op sociale media wegebt of juist aanzwelt. Eén ding staat vast: als Ajax de toon van zijn ervaren middenvelder volgt en die vertaalt naar daden, blijft de Champions League-loting iets om naar uit te kijken in plaats van iets om bang voor te zijn.
Kern: Volendam was een gemiste kans en een nuttige wake-upcall. De urgentie is uitgesproken, de middelen zijn aanwezig. Nu is het zaak om erin te slagen wat Klaassen bepleitte: tempo omhoog, lef aan de bal, en als team onverbiddelijk zijn. Het vervolg begint niet met woorden, maar met het eerste fluitsignaal van de volgende wedstrijd.
