FC Twente heeft donderdag afscheid genomen van hoofdtrainer Joseph Oosting. De beslissing zorgt direct voor beroering, omdat een deel van de achterban en volgers de coach niet als hoofdschuldige ziet. In reacties op sociale media wordt vooral gewezen naar het technische en algemene beleid in Enschede, met namen als technisch directeur Jan Streuer en in mindere mate algemeen directeur Dominique Scholten in het vizier. De discussie legt een dieperliggend spanningsveld bloot over ambities, selectieopbouw en realiteitszin.
Achtergrond bij het ontslag
Het ontslag komt na een periode waarin de sportieve lijn niet strookte met de verwachtingen rondom De Grolsch Veste. Twente presenteerde de afgelopen seizoenen ambitieuze doelstellingen: structureel meedoen om Europese tickets en, wanneer het meezit, aanhaken bij de subtop. Met Oosting aan het roer hoopte de club op voortbouwend succes, maar de praktijk bleek weerbarstig. Resultaten, veldspel en het rendement van nieuwe aanwinsten boden onvoldoende houvast om met dezelfde staf door te gaan.
Oosting, die eerder lof oogstte met verzorgd en moedig voetbal bij RKC Waalwijk, begon in Enschede met krediet en perspectief. Toch werd duidelijk dat de puzzel niet passend te krijgen was. Een deel van de verklaring wordt buiten de lijnen gezocht: vertrekkende sterkhouders, wisselvallige versterkingen en een markt die Twente dwingt tot scherpe keuzes. Die combinatie leverde een selectie op die kwalitatief niet altijd in balans oogde.
Kritiek op beleid en selectieopbouw
Alles culmineerde in een discussie die de trainer voorbijsteekt. Op X klonk kort na het nieuws een harde analyse: “Hij werd bij Twente slachtoffer van het wanbeleid van Jan Streuer. In mindere mate geldt hetzelfde voor Dominique Scholten.” Elders werd met evenveel scherpte gesteld: “Wie is er weer de lul? Juist, de trainer. Beste speler verkocht (Sem Steijn, red.) en een waardeloos aankoopbeleid doen Oosting de das om. Niet vergeten dat Twente gewoon een play-offsploegje is dat af en toe meedoet om plaats vier. Hoogmoed komt voor de val.”
Het zijn gechargeerde woorden die niet noodzakelijkerwijs de volledige werkelijkheid vangen, maar ze raken wel een gevoelig punt: bij meerdere Eredivisieclubs is de kloof tussen ambitie en middelen reëel. Een verkoop van bepalende spelers – al dan niet noodzakelijk om de begroting sluitend te krijgen – vraagt om trefzekere vervanging. Als die direct raak is, kan een ploeg doorbouwen; als dat uitblijft, gaat er kostbare tijd verloren en komen trainer en staf onder druk.
Reactie en positie van de clubleiding
FC Twente motiveerde het afscheid zakelijk: de resultaten en perspectieven rechtvaardigen een nieuwe impuls. Op de bredere kritiek richting directie is vooralsnog geen uitgebreide publieksreactie gevolgd. Gebruikelijk in dit soort dossiers is dat evaluaties intern worden gehouden en dat de clubleiding snelheid wil maken met het aanstellen van een opvolger. De komende weken staan voor Twente in het teken van rust herstellen, selectiebehoeften aanscherpen en een duidelijke sportieve lijn uitzetten.
Kandidaten: Lukkien en een raadsman uit de geruchtenmolen
Dat de clubleiding al langer met scenario’s rekent, blijkt uit de transfergeruchten. Onze transferjournalist Mounir Boualin hoorde aan het begin van de week dat het ontslag van Oosting eraan zat te komen. “Alleen had ik geen tweede bron om het te bevestigen, dus kon ik het niet brengen”, aldus Boualin. Volgens hem zou Dick Lukkien een logische opvolger zijn, al is “wegplukken bij FC Groningen ideaal, maar wel duur”. Lukkien ligt vast bij een club met eigen ambities en een afkoopsom zou voor Twente een stevige investering betekenen.
In de wandelgangen valt daarnaast de naam ‘Correia’. Details over wie precies bedoeld wordt of hoe concreet de belangstelling is, ontbreken echter. Het illustreert de fase waarin Twente zich bevindt: de longlist is breed, de shortlist moet nog zorgvuldig worden bepaald. Een profielschets ligt voor de hand: een trainer die past bij Twente’s identiteitsmix van verzorgd voetbal, durf en het ontwikkelen van spelers, én die kan presteren binnen de financiële kaders van de club.
Ten Hag en Van Bommel bedanken
Dat FC Twente hoog inzet, blijkt uit het feit dat de club bij grote namen polste. Zowel Erik ten Hag als Mark van Bommel hebben volgens berichten laten weten niet beschikbaar te zijn. Dat is niet verrassend: beide coaches zijn elders onder contract en werken aan eigen projecten met Europese ambities. Voor Twente betekent het vooral dat men realistisch moet kijken naar kandidaten die op korte termijn haalbaar zijn en aansluiten bij de huidige fase van de club.
Gevolgen voor selectie en transferplanning
De wissel op de trainersstoel heeft directe impact op de sportieve planning. Spelers willen weten waar ze aan toe zijn, mogelijke versterkingen vragen om duidelijkheid over speelstijl en rol, en de opleidingslijn vanuit de jeugd wil naadloos aansluiten. Voor Twente is het daarom cruciaal snel een opvolger te presenteren of, als tussenstap, helder te communiceren over een interim-oplossing. Iedere week zonder richting weegt door in een Eredivisie waar de marges klein zijn.
Daarnaast resoneert de discussie over selectiebeleid. Als vertrekkers als Sem Steijn – genoemd in fanreacties als ‘beste speler’ – niet één-op-één te vervangen zijn, moet de nieuwe staf het maximale halen uit collectief, spelprincipes en ontwikkeling van talent. Dat vergt tijd en consistentie. De kritiek “Hoogmoed komt voor de val” is in dat licht een waarschuwing: ambities zijn prima, maar moeten worden gekoppeld aan realistische doelstellingen en passende investeringen.
De reputatie van Oosting
Voor Joseph Oosting zelf is dit afscheid een kras, maar geen breekpunt. Zijn staat van dienst bij RKC en zijn intentie om attractief voetbal te spelen staan nog steeds. De vraag is hoe de markt naar dit Twente-hoofdstuk kijkt: als een mislukking, of als een klus waarin de randvoorwaarden niet optimaal waren. Clubs die op zoek zijn naar een trainer die structuur en progressie kan brengen, zullen dat laatste perspectief niet uitsluiten.
Wat Twente nu nodig heeft
Rust, richting en realisme. Rust om de emotie uit het debat te halen. Richting in de vorm van een duidelijke keuze voor een trainer en spelmodel. Realisme in het afstemmen van ambities op budget, selectie en concurrentie. Een heldere communicatie naar supporters kan helpen om vertrouwen te behouden: wat is het plan voor de korte termijn (stabiliteit en punten) en hoe ziet de middellange termijn eruit (doorstroming talent, gerichte versterkingen)?
Vooruitblik
De komende dagen zal FC Twente gesprekken intensiveren met kandidaat-trainers. Lukt het om snel een deal te sluiten met een eerste keuze als Lukkien, dan heeft de club een ervaren Eredivisiecoach met bewezen teamontwikkeling in huis. Zo niet, dan ligt een alternatief met vergelijkbaar profiel voor de hand. Intussen zal de clubleiding ook het technische huiswerk moeten doen: evalueren wat deze zomer misging, scherper inkopen en de selectie beter balanceren.
Samengevat: het ontslag van Joseph Oosting is meer dan een sportieve correctie; het is een signaal dat Twente op zoek moet naar samenhang tussen ambitie, beleid en uitvoering. De namen die nu circuleren geven aan dat de lat hoog ligt. De uitdaging is om die ambitie deze keer te verbinden met een plan dat staat als een huis.
