Ajax beet woensdagavond lang van zich af tegen Internazionale, maar ging in de Johan Cruijff ArenA uiteindelijk met 0-2 onderuit. De wedstrijd werd beslist op twee dode-spelmomenten: Marcus Thuram kopte vlak voor rust en kort na de pauze raak uit corners. Vooral Davy Klaassen lag onder het vergrootglas. De middenvelder had bij standaardsituaties de taak om Thuram te belopen, maar moest in beide gevallen zijn meerdere erkennen in de Franse spits, zo constateren de ochtendkranten unisono.
Set-pieces als breekpunt
Het scenario was pijnlijk herkenbaar. Na een evenwichtige openingsfase, waarin Ajax fel en compact verdedigde en Inter weinig ruimte bood in open spel, sloeg de Italiaanse topclub toe op de momenten die zij vaak tot kunst heeft verheven. Drie minuten voor rust vloog de eerste hoekschop voorbij alles en iedereen, om vervolgens door Thuram hard binnengekopt te worden. Nauwelijks twee minuten na de hervatting volgde een bijna identieke situatie. Weer corner, weer Thuram die het duel won, weer doelpunt. Twee spelhervattingen, twee treffers, wedstrijd gespeeld.
Dat juist Klaassen rondom die momenten in beeld kwam, is extra wrang omdat hij een dag eerder expliciet had gewaarschuwd voor Inters luchtmacht. De Ajacied erkende dat hij in pure kopduels niet zou winnen van een boomlange tegenstander als Yann Bisseck, maar benadrukte wel dat je het een tegenstander “ontzettend lastig” kunt maken met slim positioneren en duelkracht. Bisseck verscheen uiteindelijk niet aan de aftrap; Thuram wél. En de Fransman kreeg in beide situaties net genoeg ruimte en tempo om zijn sprongkracht maximaal te benutten.
Kritiek van de ochtendkranten
Het Algemeen Dagblad was helder in zijn duiding: de luchtmacht van Inter, door Klaassen zélf benoemd als grootste gevaar, werd Ajax uiteindelijk fataal. In beide gevallen, zo schrijft de krant, was de Franse spits de baas in de lucht op de Ajacied. Het AD wijst erop dat het lengteverschil – Klaassen is ruim tien centimeter korter dan Thuram – in de praktijk onmiskenbaar doorwerkte bij de twee corners. Daarbij gold dat Ajax het tot aan die fase van de wedstrijd Inter eigenlijk prima partij bood, juist omdat het elftal in het veld compact en geconcentreerd verdedigde.
Ook De Telegraaf wees scherp op het falen bij de standaardsituaties. Volgens de krant hadden de Ajacieden Klaassen en Itakura in de lucht niets in te brengen tegen de Franse krachtpatser bij de tweede treffer. De Volkskrant zette de toon nog iets steviger aan en omschreef Klaassen als een ‘figurant in het tafereel van macht’ op het moment dat Thuram zijn tweede van de avond inkopte. De gemene deler: Ajax liet zich precies op het onderdeel waarop Inter excelleert aftroeven, en daar zat veel pijn.
Tussen hoop en realiteit
De nederlaag voelt voor Ajax des te zuurder, omdat de eerste veertig minuten perspectief boden. De ploeg trok zich niet terug, durfde te voetballen en zette af en toe met overtuiging druk. Inter, vorig seizoen nog verliezend finalist in Europa, speelde gecontroleerd maar werd zelden echt gevaarlijk uit combinaties over de grond. Precies daarom was de klap van de 0-1 vlak voor rust zo groot: het kantelde niet alleen de score, maar ook de verhoudingen in vertrouwen en initiatief. De vroege 0-2 na rust nam bij Ajax een groot deel van de geloof in een ommekeer weg.
Het is een patroon dat vaker zichtbaar is op topniveau. In wedstrijden waar de marges klein zijn en de veldverhoudingen in balans, beslissen details. Een afstemmingsfout in de zone, een verloren loopduel, een fractie te laat aanzetten in de sprong: het maakt bij een sublieme kopper als Thuram het verschil tussen wegwerken en vissen. Ajax maakte in beide situaties precies die kleine fouten die je op dat niveau niet kunt permitteren.
De mismatch met Marcus Thuram
Thuram is niet alleen lang en sterk, maar excelleert vooral in timing en positionering. Hij kiest contactmomenten slim, duwt niet maar schermt, en heeft de sprongkracht om boven verdedigers uit te torenen. Voor een middenvelder als Klaassen, die doorgaans verdedigend in de zone opereert en zijn waarde vooral heeft in pressing en restverdediging, is dat een ondankbare match-up. Dat betekent niet dat het per definitie onhaalbaar is, maar wél dat Ajax in de organisatie bij corners hulpmechanismen had moeten inbouwen: dubbele bezetting op de primaire target, een blokker die de aanloop vertraagt, of het schuiven met langere spelers op de eerste paal.
Het zijn keuzes die in de aanloop naar zo’n duel op de training worden doorlopen. De uitvoering op het moment suprême blijft echter bepalend. Inter, dat in Italië week in week uit zijn voordeel haalt uit vaste patronen bij spelhervattingen, toonde de kilte en precisie die in dit soort wedstrijden de doorslag geeft. Ajax kwam precies daar een procentje te kort.
Wat betekent dit voor Ajax?
Na zo’n avond ligt de logische focus op de analyse van de standaardsituaties. Wie pakt wie op, waar zitten de mismatches, en hoe kan de zone beter worden beschermd? Het trainersteam zal scenario’s nalopen: langere verdedigers op de primaire kopper, een extra speler in de ruimte waar Thuram inloopt, of juist een uitgesproken man-tegen-man benadering met duidelijke blokkades aan de rand van het vijfmetergebied. Daarnaast is de communicatie cruciaal: het benoemen van triggers (de aanloop van de nemer, de screening in de zestien) en het afspreken wie het initiatief neemt in de sprong.
Ook mentaal vergt dit herstelwerk. Twee identieke tegengoals uit corners kunnen knagen aan een ploeg die zich tot dan toe overeind hield. De kunst is om de wedstrijd in twee delen te zien: de compacte, volwassen eerste fase als anker voor vertrouwen, en de pijnlijke spelhervattingen als concreet verbeterpunt. Daar hoort ook bij dat spelers als Klaassen, wiens zelfkritiek en verantwoordelijkheid doorgaans onomstreden zijn, de teleurstelling omzetten in scherpte en leiderschap bij de volgende gelegenheid.
Reacties en nu verder
Voor de camera’s erkende Klaassen vooraf al dat de luchtmacht van Inter een sleutel zou worden. Het paradoxale is dat precies dit scenario zich voltrok, maar dan in het nadeel van Ajax. De buitenwereld trekt dan snel conclusies, de kleedkamer moet vooral door. De boodschap voor de komende weken ligt voor de hand: scherper zijn in de details, bijschaven op dode spelmomenten, en de goede elementen uit het veldspel vasthouden. Inter toonde het verschil in volwassenheid op een klein maar beslissend onderdeel; Ajax kan daar alleen door gerichte training en heldere afspraken op antwoorden.
De les is helder en doet een beetje zeer: in topwedstrijden beslist de lucht. Ajax liet twee keer los en betaalde cash. Tegelijkertijd was er genoeg te zien om op voort te bouwen: discipline zonder bal, compactte lijnen, en momenten van lef in de opbouw. Als Ajax de kwetsbaarheid bij spelhervattingen snel weet te dichten, kan deze nederlaag – hoe zuur ook – de aanzet zijn tot een stabielere fase waarin het elftal niet meer instort op details, maar juist het verschil maakt door ze in eigen voordeel te kantelen.
Kern van de avond: Inter was dodelijk uit corners, Thuram onstuitbaar in de lucht, en Klaassen trok aan het kortste eind in de cruciale duels. De komende trainingen zullen in het teken staan van herinrichten, herhalen en hardnekkig verbeteren. Want de volgende keer dat de bal op de stip van de cornervlag wordt gelegd, moet Ajax klaarstaan met antwoorden – en niet met vragen.
