Peter Bosz heeft als clubtrainer een rijk cv, maar een nationale ploeg coachen deed hij nog nooit. Toch is er één land dat hem al jaren na aan het hart ligt: Curaçao. Tijdens een persmoment bij PSV kwam die genegenheid opvallend helder bovendrijven, nadat hij werd bevraagd over de interlandweek van Armando Obispo. De verdediger maakte in de WK-kwalificatie twee volledige duels voor Curaçao, tegen Jamaica (2-0 winst) en Trinidad en Tobago (1-1). Bosz volgde het van nabij en sprak over een elftal dat volgens hem aan de vooravond staat van iets bijzonders.
Bosz volgt Curaçao op de voet
De vraag aan Bosz ging in eerste instantie over het reistempo, de belasting en de manier waarop Obispo de interlandtrip had verwerkt. Het antwoord werd breder: de PSV-trainer bekeek de verrichtingen van Curaçao met bovengemiddelde interesse. Volgens Bosz is het team hard op weg om een historische stap te zetten in de WK-kwalificatie. Dat Curaçao de sterke start een gelijkspel tegen Trinidad en Tobago liet volgen, vond hij jammer, maar het doet niets af aan de grotere lijn: Curaçao blijft meedoen om de hoogste plekken in de regio.
De 60-jarige coach liet daarbij doorschemeren dat Curaçao voor hem méér is dan zomaar een exotische bestemming in de interlandperiodes. Al jaren reist hij er privé met plezier naartoe. Die persoonlijke band maakt dat hij het nationale elftal met een ander oog bekijkt dan de overige internationals die PSV afstaan.
Obispo vindt ritme bij nationale ploeg
Voor PSV was er nog een tweede reden om de interlandbreak met interesse te volgen: Obispo maakte twee keer de negentig minuten vol. Voor een speler die in zijn carrière pech kende met blessures, is dat een belangrijke stap in ritme en belastbaarheid. CONCACAF-trips betekenen doorgaans lange vluchten, tijdsverschillen en spelen in wisselende omstandigheden; onmogelijk is het niet dat zulke trajecten zich laten voelen in de weken erna. Toch klonk Bosz gerust: Obispo doorstond het programma en keerde in goede doen terug.
Sportief gezien levert het extra speeltijd op een ander podium op. Voor een centrale verdediger die graag vooruit verdedigt en durft in te stappen, past het internationale gevecht in de Caribbean uitstekend bij de manier waarop Bosz verdedigen wil: compact, moedig en met veel druk naar voren. Die ervaring neemt Obispo mee naar Eindhoven, waar de concurrentie op het centrum groot blijft en iedere trainingsweek om scherpte vraagt.
Kans op WK-deelname groter dan ooit
Met het oog op het WK van 2026 is het perspectief voor landen als Curaçao gunstiger dan voorheen. Door de gewijzigde opzet en het feit dat de toernooiorganisatoren (Verenigde Staten, Mexico en Canada) zich niet langs de kwalificatielijn hoeven te plaatsen, zijn er in de kwalificatie minder zware opponenten actief en liggen er extra kansen. Bosz vatte het simpel samen: nu moet het gebeuren. Met een zege op Jamaica en een gelijkspel tegen Trinidad en Tobago ligt Curaçao in elk geval op koers om de volgende horde te nemen, al wacht opnieuw een krachtmeting met Jamaica die veel zal zeggen over de verdere route.
Voor een land met een kleine bevolking is het WK halen een droom die generaties bindt. In CONCACAF is de kloof met de top kleiner geworden, mede door de diaspora van Caribische spelers in Europese competities. Curaçao profiteert al jaren van die ontwikkeling: in de selectie staan geregeld spelers die in Nederland zijn opgeleid, waardoor het team tactisch en technisch mee kan in wedstrijden die vroeger te hoog gegrepen leken.
Droombaan als bondscoach, maar respect voor Advocaat
Op de vraag of het bondscoachschap van Curaçao ooit een droomfunctie zou zijn, liet Bosz geen misverstand bestaan: dat is het altijd geweest. Tegelijk voegde hij er onmiddellijk aan toe dat zoiets alleen aan de orde is als er ook een concrete benadering komt. En bovenal: dat hij het niet gepast vindt te speculeren zolang een collega het elftal leidt. Sinds januari 2024 staat Dick Advocaat aan het roer en onder zijn leiding maakte Curaçao opnieuw stappen. De ervaren Haagse coach, met een staat van dienst bij Oranje, PSV en talloze clubs en landen, geeft het elftal herkenbaarheid en discipline. Bosz gunde hem expliciet de tijd en de rust om het project voort te zetten.
De nuance past bij Bosz. Hij spreekt met warmte over Curaçao, maar vermijdt elk woord dat als druk of bijgelovige bemoeienis richting de bond zou kunnen worden uitgelegd. Voorlopig is zijn focus PSV, waar hij midden in een seizoen de balans moet bewaken tussen nationale ambities en Europese eisen. De bewondering voor Curaçao staat daar los van en lijkt vooral te wortelen in persoonlijke affiniteit en waardering voor het traject dat de eilandploeg aflegt.
Wat betekent dit voor PSV?
Voor PSV draait interlandverkeer altijd om de balans tussen risico en rendement. Minuten in de benen leveren wedstrijdhardheid op, maar de keerzijde is extra belasting en het gevaar van kleine pijntjes. In het geval van Obispo wegen de voordelen op dit moment zwaarder: hij verzamelt speelminuten op niveau en toont dat zijn lichaam de belasting aankan. Dat kan hem dichter bij een basisplaats brengen of hem in elk geval tot een betrouwbaardere rotatieschakel maken in de drukke weken die volgen.
Voor Bosz is het prettig dat zijn verdediger internationale prikkels krijgt die niet dagelijks op de Herdgang te simuleren zijn: spelen tegen fysieke spitsen, omgaan met direct spel, wisselende klimaatomstandigheden en wedstrijden waarin de druk van het moment groot is. Het zijn ingrediënten die een speler harder maken. Tegelijk blijft het stafteam scherp op herstel, monitoring en trainingsdosering, zodat de winst van de interlandbreak niet teniet wordt gedaan door overbelasting in de competitie.
Curaçao in context: een klein land met grote ambities
Curaçao is een bijzondere speler in de regio. Het eiland maakt deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden en put al jaren uit de talentenpool van in Nederland opgegroeide profs met Curaçaose wortels. Namen als Cuco Martina, Leandro Bacuna en Eloy Room gaven het team eerder smoel en ervaring. Deelname aan Gold Cups en sterke Nations League-campagnes hebben het internationale profiel verhoogd, en de organisatie rondom het elftal is professioneler geworden. Zonder de financiële middelen van de grootmachten, maar met slimme scouting, een duidelijke voetbaltaal en een hechte kleedkamer, schuift Curaçao stap voor stap dichter naar de subtop van CONCACAF.
De recente resultaten onderstrepen dat. Waar het in het verleden vaak ging om knokken voor een punt, draait het nu om het afdwingen van overwinningen en het vasthouden van controle in cruciale fases. De overwinning op Jamaica sprong daarbij in het oog, niet alleen vanwege de uitslag, maar vooral omdat Curaçao in staat was volwassen te spelen tegen een fysiek sterke tegenstander. Het gelijkspel tegen Trinidad en Tobago liet ruimte voor verbetering, maar leert tegelijk dat dit elftal ook op minder dagen punten kan rapen.
Vooruitblik
De ontmoeting met Jamaica die nog op het programma staat, fungeert als lakmoesproef. Winnen, en Curaçao zet een grote stap richting het volgende kwalificatieticket. Verliezen of gelijkspelen, en de rekensommen keren terug. In Eindhoven kijkt Bosz intussen vooruit naar de herstart van de competitie en een serie duels waarin de marge klein zal zijn. Dat hij in dat krachtenveld een oogje houdt op Curaçao, tekent zijn menskant. Voor Obispo geldt: vasthouden aan dit ritme, op de club blijven groeien en die ervaring meenemen wanneer het nationale shirt weer lonkt.
Samengevat: Bosz ziet in Curaçao een elftal dat de grenzen verlegt, een speler die daar beter van wordt en een collega-bondscoach die het goed doet. Voor PSV levert het vertrouwen en extra wedstrijdhardheid op, terwijl voor Curaçao een kansrijke fase aanbreekt. De komende weken zullen uitwijzen of de eilandploeg het momentum kan vasthouden en de bijzondere belofte waarmaakt.
