Noa Lang staat opnieuw in de spotlights. Volgens recente berichtgeving maakte de aanvaller afgelopen zomer de overstap van PSV naar Napoli, en nu klinkt er zelfs geroezemoes over een volgende stap: een vaste rol in het Nederlands elftal, mogelijk vanaf de rechterflank. Die gedachte wint aan kracht na een matige vertoning van Xavi Simons als rechtsbuiten in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Polen.
Wat betekent dit voor Oranje?
De technische staf van Oranje zoekt al langer naar balans aan de rechterkant van het aanvalstrio. Waar de linkerkant met Cody Gakpo doorgaans bezet is en rendement oplevert, blijft rechts een dossier waarin nog wordt geschoven. De vraag: kies je voor creativiteit en onvoorspelbaarheid, of voor loopvermogen en diepgang? In dat krachtenveld wordt Lang opnieuw genoemd als alternatief, dit keer niet op zijn geliefde linksbuitenpositie, maar juist op rechts.
De rechterkant blijft een vraagstuk
Het Algemeen Dagblad opperde om nog eens goed te kijken wat Lang Oranje specifiek kan brengen op rechts, zeker in interlands waarin tegenstanders compact verdedigen en ruimtes klein zijn. De krant koppelde die gedachte ook aan de langere termijn, met de naam van Jayden Addai als een pure rechtsbuiten die in de zomer van AZ naar Como vertrok. Het signaal is helder: de bondscoach kan het palet aan opties verbreden en specialisten naast multifunctionele spelers zetten.
Langs profiel: lef, dribbel, rendement
Waarom Lang op rechts? Zijn profiel spreekt in wedstrijden die op slot zitten. Lang brengt bravoure, een directe dribbel en het vermogen om vanuit niets gevaar te stichten. Hij kan binnendoor komen voor het schot met links, maar net zo goed buitenlangs versnellen om een voorzet af te leveren. Dat maakt hem minder voorspelbaar dan klassieke buitenaanvallers die vooral de achterlijn zoeken. Bovendien is hij gewend aan hoge verwachtingen en druk, iets wat op interlandniveau telt.
Daar staat tegenover dat Lang in clubverband en tot dusver bij Oranje vooral vanaf links opereerde. Dat is zijn voorkeurskant. Hij voelt zich daar vrij in zijn loopacties en combinaties, vaak met een back die eroverheen komt. Maar met Gakpo als sterke eerste keuze links is de concurrentie daar moordend. Wil Lang minuten maken, dan kan de weg via rechts sneller open liggen.
Historie in Oranje: debuut op rechts
Het idee van Lang op rechts is geen sprong in het duister. Bij zijn debuut in Oranje – uit tegen Letland in november 2021 – bracht Louis van Gaal hem juist op die positie. Dat werkte destijds als frisse impuls in een wedstrijd waarin het initiatief vooral bij Nederland lag. Lang zelf was er nuchter over. “Ik heb het al eerder gezegd: als je een goeie voetballer bent, dan maakt het niet uit op welke positie je staat. Vandaag viel ik in als rechtsbuiten, daar speel ik niet zo vaak. Maar ik doe alles op intuïtie en hoef niet per se op iets te trainen. Ik ben iemand die de dingen aanvoelt.” Die uitspraak vat zijn flexibiliteit en zelfvertrouwen kernachtig samen.
Concurrentie op links: Gakpo heeft de voorsprong
De weg linksbuiten is voorlopig afgesloten. Gakpo combineert snelheid met een scherp schot en levert al langere tijd rendement in Oranje. Voor een bondscoach is dat een waardevolle zekerheid. Lang kan hem op zijn beste dagen prikkelen, maar structureel voorbij Gakpo komen is geen gegeven. Daarom wordt de rechterflank voor Lang in strategische zin interessanter, zeker in wedstrijden waarin Oranje veel aan de bal is en creativiteit nodig heeft om door compacte verdedigingen te breken.
De rol van Jayden Addai
Naast Lang duikt de naam van Jayden Addai op in analyses over de rechtsbuitenpositie. Addai is een ‘echte’ rechtsbuiten, opgeleid bij AZ en afgelopen zomer overgestapt naar Como. Hij brengt diepgang, een goede 1-tegen-1 en de wens om buitenlangs te gaan. Voor Oranje op de langere termijn is dat profiel relevant, omdat het de variatie in de selectie vergroot. In de korte termijn is Addai nog vooral een project; Lang is een directe optie.
Wat kan Koeman doen op korte termijn?
Na de tegenvallende wedstrijd van Xavi Simons op rechts tegen Polen, ligt het voor de hand om de komende interlandperiodes te experimenteren. Een paar scenario’s dringen zich op:
- Starten met Lang op rechts in duels waarin Oranje het spel moet maken, om zo creativiteit en dribbelkracht toe te voegen.
- Simons terug in een positie dichter bij de as, waar hij meer in combinaties kan komen en minder aan de zijlijn geplakt staat.
- In oefenwedstrijden gericht ruimte geven aan specialisten zoals Addai, om het profiel van een pure rechtsbuiten in te passen.
Belangrijk is dat Oranje verschillende wedstrijdplannen kan afwerken, afhankelijk van tegenstander en wedstrijdbeeld. Een rechtsbuiten die binnendoor dreigt (Lang), afgewisseld met een speler die diepte buitenlangs zoekt (Addai of een andere specialist), maakt het elftal minder voorspelbaar.
Napoli als tussenstap en het club-ritme
Volgens recente berichtgeving verkaste Lang in de zomer van PSV naar Napoli. Zo’n stap naar de Serie A legt de lat hoog. Voor een international telt het weekritme: speeltijd, vorm en fitheid wegen zwaar in de keuzes van de bondscoach. Haalt Lang een constant niveau tegen sterke tegenstanders, dan groeit zijn claim op een basisplaats bij Oranje vanzelf. Andersom kan minder speeltijd de deur openen voor concurrenten die wekelijks beslissend zijn bij hun clubs.
Wat zeggen de cijfers en het gevoel?
Los van doelpunten en assists is de toegevoegde waarde van Lang vaak zichtbaar in het breken van patronen. Een dribbel die twee man bindt, een combinatie in de halfspace, een versnelling waardoor de restverdediging van de tegenstander moet schuiven – dat zijn momenten die niet altijd volledig in statistieken landen, maar wel ruimte maken voor medespelers. In interlands waarin Oranje de bal heeft maar vastloopt, zijn dat de ingrediënten die een wedstrijd doen kantelen.
Risico’s en afwegingen
Een verschuiving naar rechts vraagt ook aanpassing. Lang moet zijn looplijnen spiegelen, afspraken maken met de rechtsback en de overlap of underlap timen. Verkeerde positionering kan de restverdediging kwetsbaar maken. Het is aan de technische staf om in trainingen en oefenduels te toetsen of de balans blijft. Bovendien is het afstemmen met de middenvelders cruciaal, met name in de bezetting van de halfspaces en de timing van de derde man.
Conclusie en vooruitblik
De roep om variatie aan de rechterkant van Oranje wordt luider. Xavi Simons is en blijft een groot talent, maar zijn mindere optreden tegen Polen voedt de discussie. In dat debat is Noa Lang een logische, directe optie: creatief, onbevangen en bewezen in het ontwrichten van compacte defensies. Zijn eerdere debuut op rechts laat zien dat de positie hem niet vreemd is, terwijl de concurrentie op links met Gakpo hem daar voorlopig op afstand houdt.
Op de langere termijn verdient een pure rechtsbuiten als Jayden Addai serieuze aandacht, juist om Oranje van meerdere profielen te voorzien. Voor nu ligt de bal bij Ronald Koeman en zijn staf: benut de komende interlandmomenten om te testen, finetunen en knopen door te hakken. Als Lang zijn clubvorm vasthoudt en de vertaalslag naar rechts goed maakt, kan hij in de nabije toekomst zomaar in de basis starten bij Oranje – desnoods op een plek waar hij minder vaak speelt, maar waar hij het verschil kan maken.
