Hans Kraay heeft onomwonden korte metten gemaakt met het besluit van FC Twente om Joseph Oosting te ontslaan. De ESPN-analist noemt de timing en de onderbouwing van de keuze onbegrijpelijk en wijst erop dat de prestaties onder Oosting, zeker in Europa, juist hoop gaven. Ook het gerucht dat Erik ten Hag de vrijgekomen positie in Enschede zou invullen, wuift Kraay resoluut weg: de kans daarop acht hij minimaal.
Onbegrijpelijke Maatregel Volgens Kraay
FC Twente trok de stekker uit het dienstverband van Joseph Oosting na een tegenvallende seizoenstart. Voor Kraay kwam die beslissing als donderslag bij heldere hemel. „Ik vind het ongelooflijk dat Oosting is ontslagen”, zei hij bij ESPN. In zijn ogen strookt het ontslag niet met het bredere plaatje van wat Twente onder deze trainer liet zien en wat er realistisch gezien verwacht mag worden.
De analist plaatst vraagtekens bij de lat die in Enschede lijkt te worden gelegd. Moet Twente volgens hem jaarlijks meestrijden om het kampioenschap of standaard in de topdrie eindigen? „Verwachten we dan dat Twente meedoet om het kampioenschap? Verwachten we dat ze elk jaar derde of vierde worden? Nee.” Met die woorden onderstreept hij dat ambities gezond zijn, maar dat ze ook in verhouding moeten staan tot de kwaliteit en balans van de selectie.
Europese Referenties Onder Oosting
Als argument tegen het ontslag grijpt Kraay terug op aansprekende Europese referenties. Hij noemt onder meer het optreden tegen Manchester United, waarbij Twente volgens hem zestig minuten lang de Engelse grootmacht „het mes op de keel” zette. Dat duel staat bij Kraay symbool voor de intensiteit, organisatie en bravoure waarmee Oostings elftal zich op internationale podia durfde te presenteren.
Daarnaast haalt hij OGC Nice-uit aan als voorbeeld van de groei en het volwassen spel dat Twente in Europa heeft laten zien. Zulke wedstrijden, vindt Kraay, schetsen een realistischer beeld van Oostings werk dan een reeks slechte resultaten in het prille begin van een seizoen. In zijn optiek verdienen dat soort prestaties zwaarder gewicht in de beoordeling, juist omdat Europese duels vaak ongenadig blootleggen hoe een team tactisch en mentaal in elkaar steekt.
Onevenwichtige Selectie Speelt Twente Parten
Volgens Kraay zit een deel van het probleem niet primair op de bank, maar in de samenstelling van de selectie. Hij spreekt van een onevenwichtige groep, waarin de profielen op het middenveld te veel op elkaar zouden lijken en scorend vermogen ontbreekt. „Óf Joseph Oosting had met zijn vuist op tafel moeten slaan, óf de technische directie had hem meer doelpunten mogen geven”, klinkt het kritisch.
In dat licht noemt hij specifiek de combinatie van middenvelders als Zerrouki, Van de Belt en Weidmann. „Die maken bij elkaar nog geen drie doelpunten.” Daarmee wijst hij op het belang van variatie in een elftal: lopers, balansbewakers, maar óók middenvelders die diepte zoeken en de goal vinden. Zonder dat laatste worden aanvallers te voorspelbaar en raakt een team afhankelijk van individuele ingevingen of spelhervattingen. Kansen creëren is één, ze afmaken is minstens zo belangrijk, stelt de analist.
De vinger wijst dus twee kanten op: Oosting had volgens Kraay steviger mogen doordrukken om specifieke profielen te eisen, terwijl de technische leiding tegelijkertijd scherper had moeten inkopen. Het doek laten vallen voor de trainer kan op korte termijn rust geven, maar pakt de kern van het probleem niet aan als het profiel van de selectie niet verandert.
Ten Hag Als Opvolger? Kraay Geeft Vijf Procent Kans
Door het ontslag dook al snel de naam van Erik ten Hag op als mogelijke opvolger. De coach, die eerder deze week zijn baan bij Bayer Leverkusen kwijtraakte en dus beschikbaar is, wordt door een deel van de achterban gezien als droomkandidaat. Kraay tempert die verwachtingen direct. „Dat gaat Erik niet doen. Dat gaat die niet doen”, herhaalt hij met nadruk. Volgens hem is de kans dat Twente Ten Hag kan binnenhalen „niet meer dan vijf procent”.
Waarom niet? De analist insinueert dat de timing en het perspectief niet aansluiten op de carrièreplanning van Ten Hag. Een stap naar Enschede zou, hoe romantisch ook, niet logisch zijn op dit moment. „Dit kan altijd nog wel, een keer over een jaar of vijf, zes.” Twente zal het volgens Kraay zeker proberen – dat past bij de ambitie – maar realisme gebiedt dat de club meerdere ijzers in het vuur houdt.
Wat Betekent Dit Voor Twente?
De keuze om vroeg in het seizoen de trainer te wisselen heeft onvermijdelijk gevolgen. Op de korte termijn moet een interim-staf de lijnen uitzetten en het elftal stabiliseren. Op de langere termijn reist de vraag hoe Twente het gewenste profiel voor de selectie definieert én daar naar handelt. Als de analyse van Kraay klopt, dan ligt de sleutel niet zozeer in een andere veldbezetting of trainingsintensiteit, maar in scherpe keuzes bij het samenstellen van de kern van het elftal.
Daarnaast speelt verwachtingsmanagement. De club wil aanhaken bij de top, Europees overwinteren en structureel meedraaien in de bovenste regionen. Dat vraagt om consistentie, maar ook om een lange adem met een technische koers die niet bij de eerste de beste tegenwind overboord gaat. Een nieuwe coach krijgt meer kans van slagen als de richting duidelijk is: welke speelstijl, welke profielen, welk scorend vermogen? Zonder heldere antwoorden bestaat het risico dat dezelfde discussies over enkele maanden opnieuw oplaaien.
Discussie Over De Snelheid Van Ontslag
Kraays felle kritiek past in een bredere discussie over de snelheid waarmee clubs trainers slachtofferen. Al jaren klinkt in het Nederlandse voetbal de roep om geduld en een plan dat tegen een stootje kan. Een valse start is vervelend, maar hoeft niet catastrofaal te zijn als de onderliggende cijfers – kansen, veldbezetting, pressing – verbetering laten zien. Analisten wijzen er vaker op dat pieken en dalen bij relatief jonge selecties of teams in opbouw nu eenmaal horen bij het proces.
Anderzijds is de druk groot. Sponsors, seizoenkaarthouders en sportieve doelstellingen dwingen tot handelen wanneer resultaten uitblijven. Clubs balanceren voortdurend tussen rust bewaren en ingrijpen. Twente heeft nu gekozen voor het laatste. De komende weken zal blijken of dat de gewenste ommekeer oplevert of dat de vingerwijzing richting het transferbeleid aan gewicht wint.
Vooruitblik: Keuzes Die Houvast Geven
Voor Twente begint nu een cruciale fase. De benoeming van een nieuwe hoofdtrainer moet gepaard gaan met duidelijke afspraken over speelwijze en profiel van versterkingen. Een elftal met meer doelpunten vanuit het middenveld, variatie in creatieve impulsen en een heldere hiërarchie in de as kan veel van de huidige kritiek ontzenuwen. Zoals Kraay het schetst, zit het potentieel er zeker in – de Europese referenties onder Oosting dragen dat beeld – maar moet het fundament breder en doelgerichter worden gemaakt.
Of Ten Hag daarbij een realistische kandidaat is, betwijfelt Kraay sterk. De club zal dus verder moeten kijken en een trainer vinden die enerzijds past bij de Twentse ambitie en anderzijds de tijd en middelen krijgt om de selectie in balans te brengen. De uitkomst van die zoektocht bepaalt niet alleen het verloop van dit seizoen, maar ook de geloofwaardigheid van de ingezette koers. Eén ding staat vast: de lat ligt hoog, maar zonder realistische verwachtingen en consistent beleid blijft de volgende storm nooit ver weg.
Kern van de zaak: Kraay vindt de breuk met Oosting te vroeg en te rigoureus, ziet in de selectie bouwstenen én hiaten, en acht de komst van Ten Hag hoogst onwaarschijnlijk. Voor Twente is het nu zaak scherp te kiezen, zowel op de bank als op het transferfront. Alleen dan kan de club de onrust omzetten in richting en resultaat.
