Erik ten Hag is tijdens zijn korte verblijf bij Bayer Leverkusen volledig buitenspel gezet bij de transfer van Lucas Vázquez. Dat meldt BILD op basis van clubbronnen. De Nederlandse coach hoorde pas na de presentatie van de Spanjaard dat de deal rond was, een duidelijk teken dat zijn invloed binnen de sportieve lijn was weggevaagd. Nog geen week later volgde zijn ontslag, na amper twee competitiewedstrijden aan het roer.
Hoe de deal met Vázquez tot stand kwam
Leverkusen bereikte op 24 augustus een akkoord met Vázquez, die transfervrij kon vertrekken na zijn lange periode bij Real Madrid. Een dag later onderging de 34-jarige vleugelverdediger zijn medische keuring en op 26 augustus werd hij officieel gepresenteerd met een contract tot medio 2027. Pas diezelfde dag zou Ten Hag voor het eerst met Vázquez hebben gesproken. Dat moment – na afronding van alle formele stappen – onderstreept hoezeer de trainer was uitgefaseerd in het besluitvormingsproces.
Vázquez brengt een karrenvracht aan ervaring mee. Hij won vijf keer de Champions League met Real Madrid en was in Madrid jarenlang inzetbaar als rechtsbuiten en later steeds vaker als rechtsback of wingback. Dat profiel maakte hem voor Leverkusen extra aantrekkelijk: een routinier die zowel defensief als offensief discipline kan brengen, zonder transfersom en met directe inzetbaarheid.
Signaal van een wankelende machtspositie
Volgens BILD was het negeren van Ten Hag bij deze transfer geen incident, maar een signaal. De coach zou zelf ook hebben aangevoeld dat zijn positie niet langer houdbaar was. De timing bevestigt dat beeld: zes dagen na de presentatie van Vázquez, op 1 september, zette het bestuur Ten Hag opzij. Daarmee eindigde zijn dienstverband al na twee competitieduels, een uitzonderlijk kort en tumultueus hoofdstuk voor club en trainer.
In de hedendaagse clubstructuren ligt de regie over transfers vaak bij een sportief directeur en scoutingcel. Toch is afstemming met de trainer gebruikelijk, zeker bij een ervaren aanwinst die direct in de basiself wordt verwacht. Dat deze afstemming ontbrak, wijst op een breuk in vertrouwen en visie. Of dat nu voortkwam uit inhoudelijke meningsverschillen of uit strategische keuzes van de clubleiding, het gevolg was duidelijk: Ten Hag stond op afstand terwijl cruciale beslissingen werden genomen.
Rolfes scherp over Ten Hag
Sportief directeur Simon Rolfes spaarde de eigen keuzes achteraf niet. Hij noemde de aanstelling van Ten Hag naar verluidt de grootste fout uit zijn directeursloopbaan. Het contrast in rollen rond Vázquez was illustratief: Rolfes lichtte in videogesprekken de sportieve plannen toe aan de speler, terwijl de coach buiten de besluitvorming bleef. Waar normaal gesproken trainer en directie gezamenlijk een nieuwkomer overtuigen, liep het traject deze keer via één lijn: die van het management.
De boodschap is helder: Leverkusen wilde de route naar een nieuw sportief profiel strak aansturen, zonder de coach die in hun ogen niet de juiste fit bleek. Zulke besluiten hebben doorgaans een lange aanloop, maar de afwikkeling was snel en resoluut.
Financiële nasleep voor Leverkusen
Het sportieve experiment kreeg ook een financiële staart. BILD becijfert dat Ten Hag in twee maanden tijd circa zes miljoen euro ontving. Omgerekend is dat bijna honderdduizend euro per werkdag. Zulke bedragen illustreren hoe kostbaar het kan zijn wanneer een club snel moet bijsturen. Niet alleen worden contracten afgekocht, ook de continuïteit op het veld en in de kleedkamer komt onder druk, wat weer invloed kan hebben op resultaten en dus op inkomsten.
Wat zegt dit over de koers van Leverkusen?
De gang van zaken rond Vázquez en het snelle afscheid van Ten Hag wijzen op een club die haar sportieve regie strak in eigen hand wil houden. De keuze voor een ervaren, veelzijdige speler op een sleutelpositie past in een beleid dat mikt op zekerheid en balans. Tegelijkertijd toont de uitsluiting van de coach in het transfertraject dat Leverkusen bereid is harde ingrepen te doen als de interne visie uiteenloopt. Voor spelers kan dat tweeledig uitpakken: enerzijds biedt het houvast dat de directie een duidelijke lijn volgt, anderzijds kan het vragen oproepen over wie eindverantwoordelijk is voor spelopvatting en selectiebeleid.
Profiel en rol van Lucas Vázquez
Vázquez is een speler die in de top gewend is aan druk en hoge intensiteit. Bij Real Madrid evolueerde hij van aanvaller tot betrouwbare rechterflankverdediger, met meters, discipline en een goede voorzet. Voor Leverkusen is hij daarmee meer dan een kortetermijnoplossing: een routinier die jonge spelers kan sturen en in grote wedstrijden de rust bewaart. Met een contract tot 2027 zet de club lang in op zijn ervaring. De vraag wordt hoe snel hij zijn stempel kan drukken in de Bundesliga en hoe zijn profiel past bij de speelwijze die de club voor ogen heeft.
Hoe nu verder voor Ten Hag?
Ten Hag vertrekt uit Leverkusen met een gehavend dossier, maar ook met een reputatie die elders nog altijd gewicht heeft. Succesvolle periodes, zoals eerder in zijn loopbaan, hebben getoond dat hij met duidelijke structuur en trainingsintensiteit een ploeg kan laten floreren. Het mislukte hoofdstuk in Duitsland laat vooral zien hoe kwetsbaar de positie van een trainer is wanneer de sportieve lijn opschuift naar de directie. Voor Ten Hag wordt de volgende stap er één waarin hij opnieuw aansluiting moet vinden bij een clubcultuur die past bij zijn methodiek en waarin de samenwerking met de directie vooraf scherp is gedefinieerd.
Gevolgen voor de kleedkamer en de korte termijn
Voor de spelersgroep betekent een trainerswissel vroeg in het seizoen vaak een reset. Spelprincipes kunnen verschuiven, hiërarchieën worden herijkt en nieuwkomers als Vázquez moeten zich aanpassen aan veranderende accenten. Voor Leverkusen is het zaak de overgang soepel te laten verlopen, zodat de vroege turbulentie niet omslaat in verlies van punten. De rol van ervaren krachten wordt dan cruciaal: zij moeten de lijn van de nieuwe staf vertalen naar het veld en een stabiele as vormen.
Conclusie en vooruitblik
De transfer van Lucas Vázquez zonder betrokkenheid van Erik ten Hag was de canary in the coal mine voor een naderend einde. De tijdlijn – deal op 24 augustus, presentatie op 26 augustus, ontslag op 1 september – legt bloot hoe ver de breuk was. Rolfes’ scherpe evaluatie en de forse afkoopsom zetten een uitroepteken achter een hoofdstuk dat amper begonnen was. Voor Leverkusen rest nu de taak om de sportieve koers consistent door te zetten met een staf die daarbij past, terwijl Vázquez direct waarde moet toevoegen. Voor Ten Hag ligt de uitdaging in een herstart bij een club die zijn aanpak en rolopvatting wél volledig omarmt.
