De positie van Erik ten Hag bij Bayer Leverkusen is in korte tijd uiterst precair geworden. Volgens het gezaghebbende Kicker overweegt de clubleiding serieus om de Nederlandse trainer op zeer korte termijn te ontslaan. De geruchten zijn in het weekeinde verder aangezwengeld na het 3-3 gelijkspel tegen Werder Bremen, waarbij Leverkusen ondanks een sterke fase opnieuw punten morste. Ook intern zwelt de kritiek aan en opvallend genoeg blijft een publiekelijke steunbetuiging van de directie uit, wat doorgaans als een slecht voorteken geldt.
Signalen stapelen zich op
Kicker meldde donderdag al dat er “ernstige twijfels” bestaan over de keuze voor Ten Hag als opvolger van Xabi Alonso. Die twijfel is na het teleurstellende gelijkspel tegen Werder Bremen niet afgenomen. De Duitse sportkrant spreekt zelfs van een situatie die “escalatie” dreigt. Met name het uitblijven van een duidelijk signaal van vertrouwen van de clubleiding wekt verbazing. Sportief directeur Simon Rolfes liet rondom het duel met Bremen na om de coach onomwonden te steunen. In de Duitse voetbalwereld wordt zo’n zwijgen vaak gezien als een duidelijke indicatie dat een beslissing in de maak is.
Het moment waarop de knoop mogelijk wordt doorgehakt, lijkt ook al in beeld. Kicker schrijft dat Leverkusen eerst de transferperiode wil afronden en pas daarna een definitief besluit neemt. Concreet betekent dit dat na het sluiten van de markt op maandag om 20.00 uur de directie bijeenkomt om de positie van Ten Hag te bespreken. De teneur: het is de vraag of de clubleiding überhaupt nog twijfelt, of de uitkomst min of meer vaststaat.
Een ongebruikelijk vroeg kruispunt
Een trainerswissel na twee competitierondes is ongebruikelijk en zou door Kicker zelfs als “zelfbeschuldiging” worden gezien: toegeven dat de club in de zomer verkeerde keuzes heeft gemaakt. Toch klinkt het in Leverkusen dat men liever snel ingrijpt dan de zaak laat doorzieken. De sportieve schade in een vroeg stadium beperken is in Duitsland vaker gezien als argument om tijdig te handelen. Tegelijkertijd is er het risico op onrust: de spelersgroep staat nog aan het begin van het seizoen, automatismen zijn in opbouw en het programma is pas net op gang gekomen.
De remises die Leverkusen noteerde, en in het bijzonder de manier waarop de controle in fases wegglipte, hebben de druk op de technische staf vergroot. Het gaat dan niet alleen om de uitslagen, maar ook om de indruk dat het elftal verdedigend kwetsbaar oogt en dat de balans op het middenveld zoek is. Hoewel er geen officiële kritiekpunten zijn benoemd door de club, sluiten deze vragen aan bij geluiden uit de Duitse media over tactische keuzes en wisselbeleid.
De achtergrond van Ten Hag
Ten Hag kwam na succesvolle jaren bij Ajax en een turbulente periode bij Manchester United naar Leverkusen. In Amsterdam bouwde hij aan een herkenbaar en gedisciplineerd positiespel, met als hoogtepunt de halve finale van de Champions League in 2019 en meerdere landstitels. In Engeland won hij in zijn eerste seizoen de League Cup, maar werd hij in zijn tweede jaar geconfronteerd met blessures, vormverlies en toenemende kritiek. Zijn overstap naar Leverkusen moest een frisse start markeren in een omgeving die bekendstaat om doordachte beleidsvoering en talentontwikkeling.
Het feit dat Ten Hag is aangetrokken als opvolger van Xabi Alonso – een coach die in Leverkusen een sterke stempel drukte – vergroot de vergelijking. Waar Alonso’s elftal vorig seizoen een duidelijke handtekening en stabiliteit liet zien, zoekt Leverkusen onder Ten Hag nog naar houvast. Die zoektocht stuit op weinig geduld nu resultaten en overtuiging achterblijven. In dat licht is het begrijpelijk dat de clubleiding de eerste weken scherp evalueert.
De rol van de clubleiding
De komende dagen zijn cruciaal. De directie wil, zo klinkt het, eerst de selectie en het transferplaatje afronden. Dat geeft niet alleen duidelijkheid over de spelersgroep waarmee Leverkusen de komende maanden moet werken, maar schept ook het kader voor een trainersbesluit. Als een wijziging onvermijdelijk wordt geacht, dan is het logisch om die direct na de deadline door te voeren, zodat een eventuele opvolger met een definitieve selectie kan starten. Het is een pragmatische benadering die vaker wordt gekozen in de Bundesliga.
Opvallend blijft het gebrek aan publieke steunbetuigingen. Clubs kiezen soms bewust voor stilte om de druk niet verder op te voeren of om onderhandelingen op de achtergrond niet te verstoren. Maar die radiostilte werkt ook als signaal naar buiten: zonder expliciete backing van bovenaf voelt een trainer zich geïsoleerd, en ontstaat er speculatie in media en kleedkamer. Dat is precies wat in Leverkusen gebeurt.
Mogelijke scenario’s
Er liggen grofweg drie paden voor Leverkusen. Het eerste: de club houdt vast aan Ten Hag en geeft hem de tijd tot aan de interlandbreak om het elftal te stabiliseren. Dat biedt rust, maar vereist snel resultaat. Het tweede: een directe ingreep vlak na de deadline, waarmee een schokeffect wordt beoogd. Het derde: een tussenoplossing met een interim-trainer, terwijl de club op de achtergrond werkt aan een definitieve opvolger. Welk scenario het wordt, zal afhangen van interne overtuiging, beschikbaarheid op de markt en de mate waarin de clubleiding gelooft dat de neerwaartse trend nog te keren is.
Voor Ten Hag zelf is helder wat er op het spel staat. Een vroegtijdig vertrek zou een nieuwe dreun zijn na zijn periode in Engeland, terwijl een ommekeer in Leverkusen zijn reputatie als bouwer en tacticus nieuw leven kan inblazen. Cruciaal daarbij is de controle op het middenveld terugwinnen en verdedigend minder ruimte weggeven, precies de fundamenten waarop zijn eerdere teams hun zekerheid bouwden.
De impact op het seizoen
Voor Leverkusen is de timing complex. De Bundesliga is pas net begonnen, Europese verplichtingen staan voor de deur en de ploeg is samengesteld met bepaalde speelprincipes voor ogen. Een trainerswissel zet die principes mogelijk op losse schroeven. Tegelijk kan vasthouden aan een wankele basis kostbare punten kosten in de jacht op de bovenste plekken. De afweging is dus zowel sportief als strategisch: korte termijn versus lange termijn, stabiliteit versus correctie.
De supporters volgen het met argusogen. Zij zagen onder Alonso een duidelijke lijn en hebben daar de lat op gelegd. De teleurstelling na de remise tegen Werder Bremen was voelbaar, niet zozeer om het resultaat op zichzelf, maar vooral om de manier waarop Leverkusen controle uit handen gaf. Dat voedt de roep om richting – en richting begint in de ogen van velen bij de trainer.
Vooruitblik
Maandagavond 20.00 uur fungeert als symbolische scheidslijn. Als de transfermarkt sluit, wordt in Leverkusen naar verwachting snel duidelijk welke kant het opgaat met Ten Hag. Tot die tijd zullen er weinig publieke statements komen, en blijft de onrust sluimeren. Wat vaststaat: de komende dagen bepalen of Ten Hag de derde speelronde als trainer van Bayer Leverkusen haalt, of dat de club al na twee competitierondes een drastische bocht neemt. Kicker acht de situatie “extreem kritiek” en stelt dat niemand durft te wedden op zijn aanblijven. Het is nu aan de directie om te kiezen tussen vasthouden en hervormen – keuzes die het verdere verloop van het seizoen onherroepelijk zullen kleuren.
Kortom: Leverkusen balanceert op een beslissingsrand. De sportieve en bestuurlijke argumenten worden gewogen, de klok tikt richting deadline, en de positie van Ten Hag hangt aan een zijden draad. Binnen enkele dagen zal blijken of de Nederlander de kans krijgt om zijn verhaal te laten kloppen, of dat de BayArena alweer snel een nieuwe naam op het trainersbankje verwelkomt.
