Eric Botteghin houdt de deur naar een nieuw hoofdstuk in zijn loopbaan op een kier. De 37-jarige Braziliaan, voormalig kampioen met Feyenoord, is sinds zijn vertrek bij Modena FC deze zomer transfervrij en traint door om wedstrijdklaar te blijven. Afgelopen weekend keerde hij voor even terug in De Kuip, waar hij meedeed aan het benefietduel tussen de Feyenoord Legends en de Celtic Legends. Het weerzien met Rotterdam ging gepaard met vragen over een mogelijke rentree in de Eredivisie, al lijkt dat vooralsnog geen directe optie.
Fit En Beschikbaar
Botteghin onderstreepte na afloop van de benefietwedstrijd dat zijn lichaam nog altijd meekan op professioneel niveau. “Het is natuurlijk niet lang geleden dat ik mijn laatste wedstrijd heb gespeeld. Ik train nog altijd voor mezelf,” zei hij tegen Sportnieuws. De centrale verdediger kwam het afgelopen seizoen uit voor Modena in de Serie B en noteerde daar een handvol optredens. “Dus ik ben nog steeds fit,” voegde hij eraan toe, nadrukkelijk verwijzend naar zijn fysieke paraatheid.
Dat hij momenteel zonder club zit, betekent niet dat de routineur op zijn lauweren rust. Botteghin werkt individueel aan zijn conditie en scherpte, met het oog op een kans die zich op elk moment kan aandienen. Als transfervrije speler mag hij buiten de reguliere transferperiodes tekenen, wat de drempel voor een geïnteresseerde club verlaagt.
Op Zoek Naar Een Laatste Uitdaging
Hoewel concrete aanbiedingen nog uitblijven, richt Botteghin zijn blik niet alleen op het buitenland. “Ik kijk nog steeds om me heen. Misschien iets dicht bij huis. Dat is waarom ik mezelf nog fit houd,” gaf hij aan. Tegelijkertijd tempert hij de verwachtingen over een terugkeer op Nederlandse bodem. “Er speelt hier momenteel niks. Ik verwacht daar ook niet veel meer van,” klinkt het nuchter.
De wens om dicht bij huis te blijven, kan verschillende richtingen op wijzen. Jarenlang was Nederland zijn professionele en privébasis, terwijl hij de afgelopen seizoenen in Italië actief was. Waar ‘dichtbij’ precies is, laat hij in het midden. Feit blijft dat clubs die op zoek zijn naar ervaren defensieve zekerheid zich in de markt zouden kunnen melden, zeker wanneer blessures of vormdipjes zich in de loop van het seizoen aandienen.
Loopbaan In Vogelvlucht
Botteghin bouwde in Nederland een stevige reputatie op als betrouwbare rechtsbenige centrumverdediger. Via PEC Zwolle, NAC Breda en FC Groningen maakte hij in 2015 de stap naar Feyenoord. In De Kuip groeide hij uit tot een steunpilaar onder Giovanni van Bronckhorst. Met zijn positionering, duelkracht en rust aan de bal gaf hij de defensie stabiliteit in een periode waarin de Rotterdammers een prijzenregen beleefden.
Het absolute hoogtepunt was het veroveren van de landstitel in 2017, de eerste sinds 1999 voor Feyenoord. Daarnaast won Botteghin met de club twee keer de KNVB Beker en tweemaal de Johan Cruijff Schaal. In totaal kwam hij 172 keer uit voor de Stadionclub. Zijn bijdrage werd gekenmerkt door consistentie: weinig franje, veel effectiviteit. Na zijn Feyenoord-jaren verhuisde hij naar Italië, waar hij zich in de Serie B manifesteerde en ervaring opdeed in een nieuwe voetbalcultuur.
Het laatste jaar bij Modena leverde slechts vijf wedstrijden op, mede doordat de concurrentiepositie grillig was en de speelminuten verdeeld werden. Desondanks bewaart Botteghin goede herinneringen aan zijn Italiaanse avontuur. Het was een stap die paste bij een speler die openstaat voor nieuwe ervaringen, zonder zijn professioneel karakter te verliezen.
Wat Een Club Aan Hem Heeft
Clubs die een ervaren verdediger zoeken, weten wat ze aan Botteghin hebben. Hij brengt leiderschap, organisatievermogen en betrouwbaarheid in de as van het veld. In de luchtduels is hij sterk, zowel verdedigend als aanvallend bij standaardsituaties. Hij leest het spel goed en schuwt het fysieke duel niet, maar neemt zelden onnodige risico’s. Daarnaast heeft hij ruime ervaring in topwedstrijden, van titelgevechten tot bekerfinales, wat in een jonge selectie van grote waarde kan zijn.
Zijn professionele instelling blijkt uit het feit dat hij ook buiten clubverband strak blijft trainen. Dat verkleint de inlooptijd wanneer zich een mogelijkheid voordoet. Voor technisch directeuren is dat relevant: een fitte transfervrije veteraan kan in de maanden na de zomerwindow een pragmatische oplossing zijn, zeker in competities waarin de kalender zwaar is en de marges klein zijn.
Eredivisie-Markt En Timing
De Eredivisie is in de herfst doorgaans in beweging. Blessures, schorsingen en een vol programma richting de winterstop maken dat clubs geregeld hun achterhoede willen versterken. Omdat spelers zonder club direct inzetbaar kunnen zijn, kijken sommige teams bewust naar de vrijetransfermarkt voor kortetermijnoplossingen of een ervaren mentor naast een talentvolle verdediger.
In dat landschap past Botteghin. Zijn profiel is bekend, zijn verleden in Nederland spreekt tot de verbeelding, en hij kent de competitie. Toch staat tegenover die voordelen zijn eigen realistische inschatting: concrete belangstelling uit Nederland is er op dit moment niet. Dat maakt een stap naar een buitenlands project, of een club in een voor hem vertrouwde omgeving, even waarschijnlijk. Veel zal afhangen van de behoeften die de komende weken bij clubs ontstaan en de ruimte die directies hebben binnen sportieve en financiële kaders.
De Kuip Als Decor Voor Nostalgie
De benefietwedstrijd in De Kuip gaf Botteghin een moment van herkenning en waardering. Spelen voor Feyenoord Legends, tegen Celtic Legends, is meer dan een reünie; het is ook een platform om te laten zien dat de basis nog altijd aanwezig is. Zulke duels zijn vriendschappelijk van aard, maar de intensiteit en het publiek zorgen voor een prikkel die spelers van zijn statuur niet vergeten. De ontvangst in Rotterdam onderstreepte bovendien de band die hij met de achterban heeft opgebouwd.
Voor supporters was het een aangenaam weerzien. Botteghin belichaamt de periode waarin Feyenoord na jaren zonder landstitel weer de top van Nederland bestormde. Zijn rol was misschien minder flamboyant dan die van aanvallende blikvangers, maar hij was een fundament waarop titels worden gebouwd. Dat sentiment klinkt door in De Kuip, zelfs jaren na zijn vertrek.
Vooruitblik
Wat volgt, is afwachten. Botteghin houdt zichzelf fit en staat open voor een gesprek. De markt voor transfervrije spelers is fluïde; een enkele blessure of tactische koerswijziging kan voldoende zijn om een ervaren centrumverdediger op de shortlist te zetten. Mocht een kans zich aandienen “dicht bij huis”, dan ligt een snelle aansluiting voor de hand. Zo niet, dan blijft een vervolg in het buitenland een reële optie.
Of het tot een Eredivisie-rentree komt, durft hij zelf niet te voorspellen. De boodschap is duidelijk en eerlijk: er speelt nu niets concreets in Nederland. Tegelijk straalt zijn benadering professionaliteit uit. Hij werkt, wacht en weegt. En zolang hij voelt dat het lichaam meekan – “Dus ik ben nog steeds fit” – is het hoofdstuk topvoetbal voor Eric Botteghin nog niet uitgelezen.
Kortom: de oud-Feyenoorder is beschikbaar, fit en nieuwsgierig naar wat er nog komt. De komende weken zullen uitwijzen of zijn laatste uitdaging dichter bij huis ligt dan hij nu vermoedt, of dat Italië of een ander buitenland opnieuw het decor wordt. Eén ding staat vast: wie stabiliteit en ervaring zoekt in het hart van de defensie, kan moeilijk om zijn naam heen.
