Erik ten Hag is na zijn korte, mislukte avontuur bij Bayer Leverkusen clubloos, maar mogelijk verandert dat snel. De Tukker werd kortstondig genoemd als kandidaat om terug te keren bij Ajax, al lijken de Amsterdammers voorlopig in te zetten op rust in de organisatie met de komst van Fred Grim als toevoeging aan de technische staf. Tegelijkertijd duikt er een opvallend nieuw spoor op: Ten Hag wordt in Zweden gelinkt aan de vacante bondscoachpositie, een baan met aanzien, maar ook met forse sportieve uitdagingen.
Recente omzwervingen van Ten Hag
Het Duitse hoofdstuk werd voor Ten Hag verrassend snel gesloten. Na slechts enkele wedstrijden lag er al een ontslagbesluit op tafel bij Bayer Leverkusen. De trainer vertrok met een ontslagpremie van naar verluidt ongeveer zes miljoen euro. De conclusie is onvermijdelijk: zijn reputatie heeft een tik gekregen, al blijft zijn cv met successen bij Ajax en ervaring in de Europese top wat waard.
Eerder stapte Ten Hag op bij Manchester United. Destijds gunde hij zichzelf een sabbatical van zo’n driekwart jaar voordat hij weer instapte. Of hij nu opnieuw zo lang wil wachten, is de vraag. De markt roert zich vroeg, de kalender tikt door richting de wintermaanden, en het momentum kan in zijn voordeel werken. Dat maakt het Zweedse spoor des te interessanter.
Ajax kiest voor stabiliteit met Fred Grim
Ajax werd de afgelopen weken aan Ten Hag gelinkt als mogelijke opvolger van John Heitinga. Toch lijkt een directe terugkeer op De Toekomst niet aan de orde. De club bestempelt de aanstelling van Fred Grim als ervaren assistent als het middel om de technische staf te verbreden, zonder ingrijpende wijzigingen op de hoofdtrainerspositie. Met Grim haalt Ajax iemand binnen die de noodzaak begrijpt van organisatorische stabiliteit en die bekendstaat om zijn rustige hand in turbulente periodes.
Daarmee is de deur richting Ten Hag niet per se dicht, maar de timing is complex. Jop van Kempen van Het Parool meldde bovendien dat er tot voor kort geen concreet contact was: “Vorige week had Ajax nog geen lijntje uitgegooid. Ik sprak met iemand die goed is met Ten Hag en hij zei dat hij nog niet gepolst was. Zijn werkwijze vereist eigenlijk wel een voorbereiding. Zijn manier van opbouwen en druk zetten hebben meer tijd nodig dan dat je krijgt als je nu instapt.” Die kanttekening raakt de kern: Ten Hag staat voor een duidelijke voetbalidentiteit die idealiter maanden aan voorbereiding vergt, niet weken.
Zweden in de knel richting WK 2026
In Zweden lonkt een geheel andere uitdaging. De nationale ploeg kampte met een dramatische start van de WK-kwalificatiereeks en staat voor een bijna onmogelijke opgave. De resultaten spreken boekdelen: een 2-2 gelijkspel tegen Slovenië, nederlagen tegen Kosovo (2-0), Zwitserland (0-2) en opnieuw Kosovo (0-1). Voor bondscoach Jon Dahl Tomasson bleken die klappen fataal. Zijn ontslag kwam niet als verrassing, temeer omdat de selectie over aanvallers van formaat beschikt, zoals Alexander Isak en Viktor Gyökeres.
Het scenario om alsnog het WK van 2026 te halen, is uiterst precair. Zweden moet zijn twee resterende kwalificatieduels winnen, terwijl Kosovo geen enkel punt meer mag pakken. Daarbovenop moet Zweden de achterstand op doelsaldo dichtpoetsen: momenteel -5 tegenover -1 voor Kosovo. Een theoretisch pad, zeker, maar in het voetbal blijft het adagium gelden: de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Is Ten Hag de juiste man voor de nationale ploeg?
Het is de vraag of Ten Hag deze rol ambieert. Als clubcoach bouwt hij bij voorkeur aan duidelijke patronen in opbouw en pressing. Die werkwijze vraagt tijd en trainingsuren, schaarse goederen in een interlandkalender met korte samenspeelperiodes. Tegelijkertijd kan een bondscoachschap aantrekkelijk zijn: minder dagelijkse hectiek, meer strategische regie en de kans om op internationaal podium te presteren.
De kern van het Zweedse probleem lijkt niet de individuele kwaliteit in de voorhoede, maar de organisatie zonder bal en het gebrek aan consistentie in het middenveld. Precies die thema’s liggen in Ten Hags straatje. Zijn teams staan bekend om compactte pressing en gestructureerde opbouw. Met beperkte trainingsmomenten zou hij pragmatischer moeten zijn, maar zijn tactische scherpte en het vermogen om duidelijke rollen te definiëren kunnen Zweden snel houvast bieden.
Financieel lijkt Ten Hag niet direct hoeven te haasten. De ontslagpremie van circa zes miljoen euro geeft tijd en rust. Maar een bondscoachschap draait niet om marktwaarde alleen; het is een keuze voor prestige, invloed en een kans op sportieve rehabilitatie via een nationaal project. Daarbij speelt ook persoonlijke trots mee. Na de tikken bij Manchester United en Leverkusen lonkt een omgeving waarin hij zonder dagelijkse clubdruk zijn filosofie kan laten spreken.
Tussen markt en momentum
De timing is delicaat. Wachten tot de zomer kan een breder clubaanbod opleveren, maar het risico meebrengen dat het imago van ‘moeilijk in te passen’ of ‘veel tijd nodig’ blijft hangen. Snel instappen bij Zweden creëert daarentegen de kans om in korte tijd een duidelijke handtekening te zetten, met zichtbare verbetering in organisatie en resultaten. Lukt de omhaal richting het WK niet, dan is er nog altijd de lange aanloop naar het daaropvolgende toernooi om te bouwen.
Bij Ajax lijkt het palet voorlopig naar binnen gericht: de staf versterken, rust creëren, prestaties stabiliseren. Met Grim aan boord is het signaal helder: nu geen rigoureuze breuk, maar evolutie. Dat maakt een snelle hereniging met Ten Hag onwaarschijnlijk, tenzij de situatie onverwacht kantelt.
Wat zeggen de signalen?
De berichten uit Amsterdam en Stockholm contrasteren. In Amsterdam klinkt de roep om stabiliteit; in Zweden gonst het van de namen, met Ten Hag als opvallende kandidaat. Concrete gesprekken zijn in Nederland vooralsnog niet gevoerd, zo blijkt uit de melding van Jop van Kempen. Wat Zweden betreft, is het wachten op een formele toenadering van de bond en op Ten Hags eigen bereidheid om in te stappen in een traject dat direct resultaat vraagt.
Voor Ten Hag rest de afweging tussen twee werelden: een clubcontext waarin hij met tijd en middelen kan bouwen, of een nationale ploeg waar helderheid en organisatie op korte termijn zwaarder wegen dan langdurige patronen. Beide paden bieden kansen, beide zijn niet zonder risico.
Vooruitblik
De komende weken wordt duidelijk of Zweden doorpakt met een nieuwe bondscoach en of Ten Hag zijn naam aan dat project wil verbinden. In Amsterdam mag de rust van Grim effect sorteren, maar blijft de trainersstoel onderwerp van speculatie zolang de resultaten grillig zijn. Voor nu lijkt de meest logische uitkomst dat Ten Hag zijn opties weegt en de markt aftast, terwijl Zweden onderzoekt of een tactische bouwer precies is wat de nationale ploeg nodig heeft om weer richting te vinden.
Wordt het Zweden en direct de vuurdoop in cruciale kwalificatieduels, of wacht Ten Hag op een club die hem het canvas biedt voor een nieuw meerjarenwerk? Eén ding staat vast: het volgende hoofdstuk in zijn loopbaan dient zich sneller aan dan velen hadden verwacht.
