Ajax staat voor een prikkelende keeperskeuze in aanloop naar het duel met AZ komend weekend. Volgens Jop van Kempen van Het Parool overweegt John Heitinga een ingreep onder de lat: niet Vitezslav Jaros, maar routinier Remko Pasveer zou weleens het doel kunnen verdedigen. Zo’n wissel zou vooral moeten zorgen voor rust, sturing en een strakker defensief kader in een fase waarin Ajax naar houvast zoekt.
Keepersdiscussie laait op richting AZ
De keepersdiscussie is aangewakkerd door de recente optredens van Jaros. In de duels met NAC Breda (2-1 winst), Olympique Marseille (4-0 verlies) en Sparta Rotterdam (3-3) viel de Tsjech volgens Van Kempen op doordat hij "niet meer foutloos was". Zijn optreden weerspiegelde de bredere dip in het elftal: Jaros ging mee in de malaise, terwijl de technische staf juist snakt naar iemand die het tij kan keren. Voor een jonge keeper is dat een lastige context; kleine haperingen worden snel groot wanneer de organisatie voor hem wankelt en de tegenstander kansen ruikt.
Heitinga wordt daarom geconfronteerd met een klassiek dilemma: kies je voor de technisch sterkste doelman of voor de variant die de verdediging op dit moment het meest houvast biedt? Van Kempen schetst dat de weegschaal in dit stadium neigt naar ervaring, communicatie en positiespel zonder bal – kwaliteiten die in een fragiele fase soms zwaarder wegen dan pure reflexen of meevoetballende kwaliteiten.
Ervaring versus techniek onder de lat
Pasveer, volgende maand 42, geldt in deze redenering als de kortste route naar defensieve orde. Waar Jaros (24) als de technisch beste keeper van de twee wordt gezien, typeert Van Kempen Pasveer als "de betere manager". De veteraan heeft volgens hem meer oog voor de defensieve structuur, houdt zijn achterhoede met coaching en positionele aanwijzingen bij de les en voorkomt daarmee kansen nog vóórdat ze ontstaan. Met andere woorden: met de mond en met organisatie kun je soms evenveel of zelfs meer redden dan met een katachtige duik.
Dat betekent niet dat Pasveer op elke bal sneller is; Van Kempen nuanceert dat hij misschien "iets later in de hoek" ligt dan Jaros. Maar het bredere plaatje – minder chaos, betere afstemming bij diepteballen, doorschuiven en standaardsituaties – weegt in de huidige omstandigheden zwaarder. Zeker nu het duel met AZ om nauwkeurigheid en discipline zal vragen, kan een ervaren regisseur in het doel de rest van de ploeg ontlasten.
Wat beoogt Heitinga met een wissel?
Een ingreep onder de lat is nooit louter cosmetisch. De keuze voor Pasveer zou signaleren dat Heitinga primair wil stabiliseren. Door de communicatie achterin te verbeteren, kunnen backs en centrale verdedigers hoger of juist compacter verdedigen met minder twijfel, waardoor ruimtes tussen de linies kleiner worden en de restverdediging sterker oogt. Ook bij spelhervattingen is een vocale en ervaren keeper van meerwaarde: het neerzetten van muurtjes, het toewijzen van zones en het bepalen van looplijnen vergt autoriteit en routine.
Daarnaast beïnvloedt de keuze het opbouwpatroon. Jaros is comfortabel aan de bal en zoekt met durf de korte oplossing, maar die kwaliteit rendeert vooral als de ploeg als geheel stabiel speelt. In een fase met mindere vorm kan een iets conservatievere benadering – balvastheid, minder risico op eigen helft – rust brengen. Het past in het beeld dat Ajax op dit moment eerder behoefte heeft aan zekerheid dan aan experiment.
Leiderschap in de as: meer dan alleen de keeper
Van Kempen wijst er ook op dat Heitinga leiderschap wil toevoegen in de as van het elftal. Branco van den Boomen is dan een naam die snel valt, maar de Parool-journalist vermoedt dat zijn rol, zodra hij weer fit is, beperkt zal zijn. Of dat met concurrentie, fitheid of tactische voorkeur te maken heeft, laat hij in het midden. De kern van de analyse blijft: in de huidige situatie is het logisch om leiderschap via de doelman te verankeren. Daar is de impact direct, zichtbaar en meetbaar – elke interceptie, coaching en spelhervatting werkt door op de hele laatste linie.
Rol van de technische staf en de blik van Grim
Interessant is de rol van de keepersblik binnen de staf. Van Kempen benoemt expliciet dat als er één staflid is dat deze nuance ziet, het Grim is – zelf voormalig keeper. Die opmerking onderstreept hoe belangrijk de specifieke expertise is in zulke keuzes. Een keeperstrainer of een assistent met keepersachtergrond let op andere details dan een veldtrainer: timing bij voorzetten, lichaamshoek bij één-op-één-situaties, het commando bij standaardsituaties en de manier waarop een keeper de lijn voor zich dirigeert. Zulke observaties wegen zwaar wanneer je op korte termijn stabiliteit wilt forceren.
Wat betekent dit voor de wedstrijd tegen AZ?
Tegen AZ draait het vermoedelijk om controle, duelkracht op de flanken en het neutraliseren van diepte in de rug van de backs. Een ervaren doelman kan de achterhoede hoger laten beginnen zonder roekeloos te worden, simpelweg omdat de afstemming bij lange ballen en tweede ballen strakker is. In balbezit kan de keuze voor Pasveer leiden tot iets minder risico in de opbouw, maar wel tot meer duidelijkheid: waar ligt de eerste pass, wanneer wordt lang gespeeld en wie neemt de verantwoordelijkheid bij druk.
Het is zaak om de mogelijke nadelen eerlijk te benoemen. Met Pasveer is de reflexduik niet per definitie sneller dan met Jaros en ook in de één-op-één-situaties blijft alertheid cruciaal. Maar als de veldbezetting verbetert en de organisatie bij voorzetten strakker staat, kom je mogelijk juist minder vaak in die hachelijke momenten terecht. Dat is het ruilmiddel dat Heitinga nu lijkt te overwegen.
Reuring, timing en het signaal naar de groep
Een keeperswissel veroorzaakt altijd reuring, intern én extern. Voor Jaros, die een moeilijke serie achter de rug heeft, is het een stevige boodschap. Tegelijk is het geen definitieve veroordeling. Trainers kiezen in dit soort fases voor de optie die het team op korte termijn het meeste zekerheid lijkt te geven. Het signaal aan de selectie is helder: organisatie, communicatie en discipline hebben prioriteit, en ervaring mag daarin even zwaarder wegen dan ontwikkelingsminuten.
Fans zullen verdeeld reageren. De één hecht aan doorselecteren met het oog op de toekomst, de ander ziet de korte klap van stabiliteit als noodzaak. In beide benaderingen zit een kern van waarheid. De timing – vlak voor AZ – is in elk geval logisch: juist tegen een tegenstander die graag snel speelt en met variatie aanvalt, kan een duidelijk geleidende stem van achteruit doorslaggevend zijn.
Scenario’s voor de middellange termijn
Wat er na AZ gebeurt, hangt af van prestatie en dynamiek. Mocht Pasveer het vertrouwen verzilveren met zekerheid en clean sheets, dan ligt een langere reeks in het verschiet. Doet Ajax defensief een stap, dan profiteert de rest van de ploeg en neemt de druk op de achterste linie af. Voor Jaros hoeft dat niet het einde van zijn kansen te betekenen: rust, gerichte training en invalbeurten kunnen hem klaarmaken voor een nieuwe kans, ditmaal in een stabieler elftal. De concurrentiestrijd blijft daarmee levend, wat in topsport vaak de scherpte bewaart.
Conclusie en vooruitblik
Alles wijst erop dat Heitinga een pragmatische keuze overweegt: in een onzekere fase kiest hij mogelijk voor de zekerheid van ervaring en organisatie met Pasveer, ook al is Jaros op papier de technisch completere keeper. De analyse van Het Parool, via Jop van Kempen, schetst het beeld van een trainer die vooral de defensieve structuur wil herstellen en daarmee het fundament voor betere resultaten wil leggen. Of die koerswijziging ook daadwerkelijk wordt ingezet, weten we pas bij de opstellingen. Maar dat de keeperspositie komend weekend tegen AZ een bepalend thema wordt, staat vast. Het duel zal uitwijzen of de roep om leiderschap achterin de juiste snaar raakt en Ajax de stabiliteit geeft waar het al weken naar zoekt.
