Hélène Hendriks ligt onder een vergrootglas na een recente uitzending waarin ze aan tafel zat met Jack van Gelder. In een interview met het Algemeen Dagblad vindt presentator Jeroen Pauw dat Hendriks in het programma De Oranjezondag scherper had moeten ingrijpen toen er volgens hem onjuiste of onbewezen informatie werd verspreid. Als voorbeeld verwijst hij naar een uitzending van 14 augustus, waarin Van Gelder tegenover CDA-leider Henri Bontenbal zat. Pauw prijst Hendriks als presentator, maar benadrukt dat de host in zulke momenten als scheidsrechter moet optreden.
Kritiek van Jeroen Pauw
Pauw kiest scherpe bewoordingen, maar plaatst die wel in een complimenterend kader. Hij noemt Hendriks “een van de sympathiekste collega’s” die hij kent, om er direct aan toe te voegen dat ze als host wel de “feitenvrijheid” van Van Gelder had moeten benoemen. Met andere woorden: waar meningen over tafel vliegen, moet de presentator de lijn naar controleerbare feiten bewaken.
“Neem Jack van Gelder tegenover Henri Bontenbal laatst in De Oranjezomer; dat is leuke televisie en ik vind dat Jack die rol daar ook mag vervullen,” zegt Pauw in het AD. “Maar er moet een scheidsrechter zijn die je dan op de feiten wijst.” Volgens Pauw is Hendriks op dat moment de enige aan tafel die de kijker kan helpen te duiden — wat klopt nog, en wat niet? In zijn ogen schoot de 45-jarige presentatrice uit Breda daarin tekort.
De casus: uitzending van 14 augustus
De uitzending waar Pauw naar verwijst, vond plaats op 14 augustus en maakte deel uit van De Oranjezomer, de zomerse variant van het vaste tafelgesprek vol sport en actualiteit. Jack van Gelder zat daar tegenover politicus Henri Bontenbal. Het gesprek zorgde voor spraakmakende televisie: stevig debat, uitgesproken standpunten en een dynamiek die veel kijkers aantrekt. Precies in zo’n setting, stelt Pauw, is het aan de presentator om uitspraken die losgezongen dreigen te raken van de feiten te kaderen of van context te voorzien. De exacte inhoud van de door Pauw bekritiseerde claims wordt in de berichtgeving niet nader gespecificeerd, maar zijn punt is principieel: meningen mogen, mits feiten herkenbaar blijven.
De rol van de presentator als scheidsrechter
De spanning die Pauw schetst is herkenbaar voor ieder live praatprogramma. Enerzijds wil je de energie en spontaniteit van het gesprek behouden, anderzijds moet het niet ontaarden in ruis of misleiding. Hélène Hendriks staat bekend om een ontspannen, toegankelijke presentatiestijl waarin gasten ruimte voelen voor hun verhaal. Dat is een kracht van haar tv-persona, maar het brengt ook een verantwoordelijkheid mee: wanneer een gast stellig is over onderwerpen die om feiten vragen, hoort een presentator door te vragen, te nuanceren of aan te geven dat het om een mening gaat die niet direct met bronnen is te staven.
Die balans is lastiger dan het lijkt. Te hard ingrijpen smoort het gesprek; te veel ruimte laten kan het publiek verwarren over wat klopt. Programmeerteams lossen dat soms op met extra factchecks na de uitzending, live correcties vanuit de redactie of een duidelijke scheiding tussen opinie en informatie. Volgens Pauw mag Hendriks in die scheidsrechterrol net iets steviger zijn, zeker wanneer een gelouterde stem als Van Gelder het debat kleurt.
Reacties en verhoudingen aan tafel
Jack van Gelder is een tv-veteraan met een uitgesproken stijl; zijn aanwezigheid zorgt vaak voor kleur en frictie aan de tafel. Dat levert sterke televisie op, maar vergroot ook het risico dat scherpe meningen als feiten worden opgevat. Pauw benadrukt dat Van Gelder die rol mag vervullen — het is aan de presentator om de lijnen uit te zetten en het speelveld eerlijk te houden.
Een publiekelijke reactie van Hendriks op de opmerkingen van Pauw is in de aangehaalde berichtgeving niet opgenomen. Evenmin is duidelijk of de redactie naar aanleiding van de kritiek aanpassingen in de werkwijze overweegt. Wel staat vast dat deze discussie past in een bredere trend: talkshows worden steeds nadrukkelijker aangesproken op hun verantwoordelijkheid in het onderscheiden van feiten en opinie.
Fragment uit de uitzending
Benieuwd naar de sfeer aan tafel in de bewuste aflevering? Bekijk hieronder een fragment uit de desbetreffende uitzending.
Klik hier om het fragment te bekijken
Peiling onder lezers
De kwestie leeft ook onder het publiek. Op de vraag of Hélène Hendriks kritischer moet zijn tegenover Jack van Gelder in De Oranjezondag, antwoordde een meerderheid bevestigend. De uitslag van een peiling (128 stemmen) luidt als volgt:
- 56,3%: Ja, ze moet strenger zijn op nepnieuws
- 31,3%: Nee, ze moet hem ook de ruimte geven
- 12,5%: Ik kijk het programma niet
De verdeeldheid toont hoe lastig de balans is tussen journalistieke scherpte en het laten botsen van ideeën. Een deel van de kijkers wil meer regie en factchecks, een ander deel waardeert de vrije uitwisseling en de chemie aan tafel.
Wat betekent dit voor De Oranjezondag?
De Oranjezondag bouwt voort op het succes van het informele, snelle tafelgesprek over sport en actualiteit. De aantrekkingskracht zit in de directe meningen, herkenbare gezichten en het gevoel dat kijkers bij het gesprek aan kunnen schuiven. Tegelijkertijd is het medialandschap veranderd: publiek en politiek vragen om transparantie over bronnen, onderscheid tussen opinie en feiten, en snelle correcties wanneer informatie niet blijkt te kloppen.
Voor Hendriks en de redactie liggen er meerdere knoppen waaraan te draaien valt. Denk aan het expliciet framen van een uitspraak als “mening”, het sneller inschakelen van redactionele factchecks, of het samenvatten van kernpunten aan het einde van een blok. Zulke ingrepen hoeven de vaart niet te breken, maar geven de kijker wel houvast. Dat is precies de kern van Pauws betoog: de host is de gids die het gesprek scherp houdt zonder de dynamiek te verliezen.
Conclusie
De kritiek van Jeroen Pauw op Hélène Hendriks raakt een wezenlijk punt in hedendaagse talkshows: levendige televisie vraagt om scherpe moderatie. Hendriks krijgt lof om haar stijl, maar wordt door Pauw gemaand om in momenten van “feitenvrijheid” nadrukkelijker op te treden. De kijkerspeiling wijst uit dat een meerderheid die wens deelt. Of en hoe De Oranjezondag daarop inspeelt, zal de komende weken blijken. Eén ding staat vast: de grens tussen opinie en feit blijft aan de talkshowtafel onderwerp van gesprek.
