Het einde van een tijdperk in Eindhoven lijkt zich stilaan af te tekenen. Luuk de Jong, boegbeeld van PSV en symbool van een generatie waarin de club zowel nationaal als Europees op de kaart stond, staat nadrukkelijk in de belangstelling van Rangers FC. De Schotse topclub ruikt kansen nu de gesprekken tussen PSV en de 34-jarige spits vooralsnog in een impasse lijken te verkeren. Waar De Jong openstaat voor een verlengde verbintenis van twee jaar, biedt PSV tot dusver slechts een contract voor één seizoen. Dat verschil in perspectief zou wel eens beslissend kunnen blijken.
Het beeld is veelzeggend: PSV heeft zijn rugnummer 9 inmiddels doorgeschoven naar Ricardo Pepi, en bereidt zich voor op de komst van Alassane Pléa, die deze week wordt gepresenteerd als nieuwe aanvallende kracht. Daarmee wordt het duidelijk dat PSV vooruit kijkt — in spelersprofiel, in leeftijd, en in contractstrategie. De Jong, wiens invloed op en buiten het veld de afgelopen jaren enorm was, lijkt niet langer onmisbaar binnen het sportieve plan van Peter Bosz. Waar de clubleiding tot voor kort alles op alles zette om de spits te behouden, klinkt nu vooral respectvolle terughoudendheid.
Die houding is deels ingegeven door realisme. PSV bevindt zich in een fase van vernieuwing, waarin de selectie wordt verjongd en opnieuw geprofileerd voor de Champions League. De komst van spelers als Sildillia, Van Bommel, Gasiorowski en straks Pléa past in die lijn. In dat plaatje is De Jong — met zijn fysieke stijl, beperkte mobiliteit en leeftijd — niet langer de dragende kracht, maar eerder een ervaren invaller of mentor. Voor de speler zelf is dat echter onvoldoende. Hij wil nog altijd presteren, voelen dat hij ertoe doet. Niet in de marge, maar op het podium.
Rangers FC, met zijn rijke historie en altijd aanwezige ambitie, zou daarin kunnen voorzien. De Schotten zijn deze zomer nadrukkelijk op zoek naar een ervaren spits die het elftal richting nationale dominantie én Europese relevantie kan leiden. De Jong past naadloos in dat profiel: kopsterk, leiderschap in overvloed, Champions League-ervaring en nog altijd in staat om beslissend te zijn op momenten die ertoe doen. Bovendien zijn de fysieke eisen in de Schotse competitie anders dan in de Eredivisie, waardoor de nadelen van zijn beperkte wendbaarheid minder zwaar wegen.
Vanuit de entourage van De Jong klinkt dat hij openstaat voor zo’n stap. Hoewel hij zijn hart aan PSV heeft verpand en het liefst nog een afsluitend hoofdstuk in Eindhoven had geschreven, weegt ook voor hem het perspectief op speeltijd, status en continuïteit. Twee jaar zekerheid, in plaats van één seizoen op aflopende voorwaarden, is voor een speler in zijn situatie niet louter een financiële kwestie, maar vooral een sportief signaal van vertrouwen.
Voor PSV is het een lastige balans. De club wil De Jong best behouden, en heeft hem dat ook laten weten, maar niet tegen elke prijs. De rol die de spits zou krijgen binnen de nieuwe selectie is kleiner dan voorheen, en de tijd waarin PSV zich contractueel moest vastleggen op de voorwaarden van clubiconen ligt achter hen. De beleidslijn van Earnest Stewart is helder: vernieuwing met visie, geen sentimentele deals. Een benadering die zakelijk verdedigbaar is, maar op korte termijn wrijving oproept — zeker bij een speler die de afgelopen jaren belichaamde wat PSV voor velen betekent.
Wat in elk geval duidelijk is, is dat de deur nog niet volledig dicht is. Meerdere bronnen bevestigen dat de gesprekken tussen De Jong en PSV blijven doorgaan. Er is respect over en weer, en beide partijen willen voorkomen dat het tot een kil afscheid komt. Mocht er alsnog een opening ontstaan richting een compromis — bijvoorbeeld een éénjarige verbintenis met prestatieopties voor verlenging — dan is een nieuwe wending denkbaar. Maar intussen ligt Rangers op de loer, gewapend met concrete belangstelling, sportieve ambities en mogelijk het contractaanbod waar PSV niet aan wil.
Mocht De Jong voor Schotland kiezen, dan verlaat hij PSV met de status van een legende. Hij keerde in 2022 terug om de club opnieuw naar de landstitel te leiden, was bepalend in grote wedstrijden, en groeide uit tot een baken van stabiliteit in een periode van wisselende prestaties en personele veranderingen. Zijn vertrek zou sportief op te vangen zijn, maar emotioneel zwaarder wegen. Niet alleen voor de fans, maar ook voor het beeld dat PSV uitdraagt in een tijd waarin ervaring schaars is.
In dat opzicht is de situatie exemplarisch voor de hedendaagse voetbalwereld: keuzes worden gemaakt op basis van beleid, niet op basis van verleden. Dat is rationeel, maar niet altijd eenvoudig. Zeker niet wanneer het clubicoon in kwestie nog altijd denkt en voelt alsof hij ertoe doet — en daar in Schotland misschien wel de bevestiging van krijgt.
