DNA-onderzoek heeft bevestigd dat een wolf verantwoordelijk is voor de beet bij een wandelaarster op het Utrechtse landgoed Den Treek. De wolf in kwestie is dezelfde als die vorig jaar al problemen veroorzaakte op de Utrechtse Heuvelrug. Nu heeft de provincie de knoop doorgehakt: het beest moet gekild worden omdat het volgens hen een “direct gevaar voor mensen” vormt.
Provincie grijpt in na herhaaldelijk probleemgedrag
De Faunabeheereenheid Utrecht is aan zet. Zij gaan een vergunning aanvragen voor het afschieten van de wolf. Dit kan dus even duren, omdat die aanvragen tijd nodig hebben. Vorig jaar probeerde de provincie ook al om de wolf een zender om te doen om hem beter in de gaten te houden. Het plan was om te ingrijpen als het nodig was. Maar een rechter gooit roet in het eten. De wolf is geen single, maar een zorgzame vader van een stel welpen. Dit heeft de provincie destijds aangezet tot een afwachtende houding.
Echter, nu blijkt dat de wolf opnieuw in de fout is gegaan. Deze wolf, met de codenaam GW3237m, heeft al meerdere keren te dicht bij mensen en honden gekomen. Sterker nog, hij is zelfs betrokken geweest bij een incident waar een meisje omver werd gelopen. Alarmbellen gingen af en de provincie had niet anders kunnen doen dan maatregelen aankondigen.
Effecten van het natuurbeheer
De beheerder van landgoed Den Treek-Henschoten heeft vorige week de waarschuwing gedaan om het gebied voorlopig te mijden. Het is niet voor het eerst dat een deel van Den Treek voor het publiek wordt afgesloten. Vorig jaar waren er wekenlang restricties om verdere incidenten met deze wolf te voorkomen. De gemeente lijkt geen andere keuze te hebben dan te kiezen voor veiligheid, niet alleen van mensen, maar ook van andere dieren.
Dit is een duidelijk voorbeeld van de spanningen tussen mens en natuur. De wolf is een prachtig en belangrijk dier in ons ecosysteem, maar wanneer het conflictsituaties begint op te leveren, moeten we wel voorzichtig zijn. Dit roept niet alleen vragen op over hoe we omgaan met de natuur, maar ook over hoe we onze veiligheid waarborgen.
De roep om actie tegen de wolf
Johan Derksen, prominent commentator, sprak recentelijk zijn frustratie uit over de wolf. “Voorstanders van de wolf, ga eens een dag mee met een veearts op het platteland!” reageerde hij scherp. Dit soort uitspraken leidt tot verhitte discussies. Enerzijds zijn er natuurliefhebbers die de wolf beschermen en pleiten voor zenders en monitoren. Anderzijds zijn er de realisten die aangeven dat de wolf hinder veroorzaakt. En dat gebeurt in toenemende mate.
De angst voor de wolf is reëel, maar er zijn ook veel mensen die het wel gewoon romantisch vinden. Ze zien de wolf als het symbool van de ruige natuur. Toch neemt de provincie de situatie serieus. Dat geldt ook voor de Faunabeheereenheid die met hun plannen voor het afschieten van het dier hun verantwoordelijkheid wilt nemen. Het lastigste is echter de balans vinden tussen het beschermen van een diersoort en het garanderen van de veiligheid van burgers.
De discussie rondom wolven is dus volop gaande en met de ontwikkelingen in Utrecht lijkt deze vragenlijst nog niet beantwoord te zijn. Zullen andere provincies deze discussie volgen of kiezen zij een andere kant? Hoe dan ook, de wolf is een onderwerp waarover we niet snel het laatste woord hebben gesproken.
De speculaties en meningen zijn legio, maar wat uiteindelijk de beste keuze zal zijn voor mens en natuur, dat valt te bezien. Wat vaststaat is dat we altijd moeten blijven kijken naar de lange termijneffecten van deze keuzes. En misschien, heel misschien, zit er een oplossing in het samenleven met de wolf. Want dat blijft een feit: ze horen bij ons landschap, maar we moeten ze niet zomaar hun gang laten gaan.
