Na de heftige wedstrijd tussen FC Utrecht en Willem II, die eindigde in 3-2 voor de Utrechters, is Vasilios Barkas flink in de problemen gekomen. De Griekse keeper wordt beschuldigd van ongepast getreuzel tijdens wedstrijden. Dit naar aanleiding van een mogelijke schorsing die boven zijn hoofd hangt. Barkas geeft nu toe dat hij het anders moet gaan doen.
Excuses voor de scheidsrechters
Barkas sprak na de wedstrijd met ESPN en bood zijn excuses aan voor zijn gedrag. “Ik ben gewend om als laatste het veld op te komen. Dat is mijn ritueel,” vertelt hij. Maar hij lijkt nu in te zien dat dat niet in de haak is. “De scheidsrechters hebben me erop gewezen. Ik moet me aanpassen.”
In een poging om zijn schorsing te voorkomen, kwam hij deze keer eerder het veld op. Maar het mocht niet baten; zijn team kreeg meteen twee doelpunten om de oren. “Dus ik vraag me af of het iets uitmaakt,” stelt Barkas. Heeft hij zijn rituelen nu volledig in twijfel getrokken? Het lijkt erop van wel.
Schoenmaker, blijf bij je leest!
“Je weet hoe het gaat als keeper,” vervolgt Barkas. “Je hebt je eigen routines. Vandaag ging ik eerder naar buiten en vervolgens lopen we tegen twee doelpunten aan. Het zit gewoon in je hoofd.” Heel herkenbaar voor veel keepers, die vaak hun eigen rituelen hebben. Toch moet Barkas nu nadenken over zijn aanpak. Hij kan niet blijven vasthouden aan gewoontes die zijn team in de problemen brengen.
Wie is de echte schuldige?
Als hij wordt gevraagd naar zijn gewoonten, verwijst hij al snel naar zijn aanvoerder, Nick Viergever. “Ik wacht altijd op Nick. Hij gaat als eerst naar buiten.” Hier wordt het interessant. Barkas stelt onbewust dat hij niet de enige verantwoordelijk is. “Het is niet mijn fout, het is Nick zijn fout,” voegt hij toe met een knipoog. Dit klinkt als een oude truc in het voetbal; de schuld afschuiven is altijd populair.
Hij laat hiermee zien hoe belangrijk teamdynamiek is. Birons gevoeligheid voor dergelijke rituelen laat zien dat het meer is dan alleen een spelletje. Het is een groepsproces. Maar kan hij deze dynamiek blijven gebruiken als excuus? Dat is de vraag.
Barkas’ persoonlijke leven
Vervolgens komt de verslaggever met oprechte vragen. De trein die Barkas in zijn routine heeft, komt door een gezinsomstandigheid. Hij heeft twee kinderen die hij naar school moet brengen. “Ik moet voor hen zorgen. Het is een uitdaging.” Hier toont Barkas een meer menselijke kant en dat maakt hem relativerend. Zijn verantwoordelijkheden als vader zijn dan ook niet te onderschatten.
Maar als profvoetballer heb je ook je verantwoordelijkheden tegenover je club en teamleden. En daar moet je een balans in zien te vinden. Hoe dan ook, zijn prioriteiten zijn duidelijk; zijn kinderen staan voorop.
De eerste waarschuwing
Het lijkt erop dat deze situatie voor Barkas een eye-opener is. Hij geeft toe dat dit al tien jaar zo gaat. “Dit was de eerste keer dat iemand me erop wees dat ik te laat kom. Dus ik begrijp het nu.” Hij lijkt echt van plan om het anders te doen. Maar kan een man van gewoonte zomaar veranderen? Dat blijft de grote vraag.
Met een lach besluit hij dat het waarschijnlijk niet meer zal gebeuren, maar gaat hij dat ook echt waarmaken? Het zou zonde zijn als hij het tij niet kan keren. Dit laat zien dat disciplines in de sport ook aan de menselijke kant raken.
Wat nu?
Barkas zal de komende tijd extra onder de loep worden genomen door zowel fans als analisten. De druk zal toenemen, vooral omdat zijn team niet wil dat hij deze schorsing daadwerkelijk oplopend. Hoe hij zijn gedrag gaat veranderen zal bepalend zijn voor de rest van zijn seizoen.
De verwachtingen zijn hooggespannen en hoe hij omgaat met deze druk, zal niet alleen zijn toekomst in Utrecht bepalen, maar mogelijk ook zijn loopbaan. Wat gaat de toekomst brengen voor Vasilios Barkas? Wij houden het scherp in de gaten.
