Onder een broeierige middagzon op sportcomplex De Toekomst boekte Ajax een nipte, weinig sprankelende oefenzege op PAOK Saloniki: 2-1. Voor trainer John Heitinga en zijn staf bood het treffen met de Griekse subtopper weinig reden tot euforie, al evenmin tot ongerustheid. De voorbereiding op het nieuwe seizoen verloopt met horten en stoten, met spaarzame momenten van automatismen, maar ook duidelijk zichtbare hiaten in speltempo, scherpte en afstemming.
Na de doelpuntrijke openingswinst op Hibernian FC (6-3) en het matte gelijkspel tegen Aarhus GF (1-1) was de ontmoeting met PAOK vooral bedoeld om progressie zichtbaar te maken. In de openingsfase leek die er ook te zijn. Ajax begon gretig, combineerde vlot en zette PAOK vroeg onder druk. Dat leidde al snel tot een kans voor Mika Godts, maar de doelman van de Grieken redde bekwaam. De opstelling van Heitinga bevatte zoals vaker in deze voorbereiding een mengvorm van ervaring en talent. Wout Weghorst kreeg wederom de voorkeur boven Brian Brobbey in de spits. Op de flanken en daarachter was er ruimte voor spelers als Kian Fitz-Jim, Jorthy Mokio en Owen Wijndal, die zich moeten bewijzen in een selectie waar concurrentie en onzekerheid om posities nog volop bestaan.
Na een degelijke openingsfase brak Fitz-Jim de wedstrijd open door op het middenveld overtuigend het duel aan te gaan. Zijn onderschepping leidde tot een vlotte pass op Steven Berghuis, die met een beheerste schuiver de 1-0 op het bord zette. Het was een zeldzaam moment van rust en precisie in een verder bij vlagen slordige eerste helft.
Na rust gooide Heitinga het elftal volledig om. Elf nieuwe namen betraden het veld, waaronder de ervaren Remko Pasveer onder de lat en jeugdige creatievelingen als Rayane Bounida. Brian Brobbey, die in de voorbereiding nog niet helemaal overtuigt, kreeg in het tweede bedrijf opnieuw minuten. Vroege signalen wezen op een matige start na rust: PAOK kreeg vrijwel direct via Tyson een grote kans, maar de lat redde Ajax.
De tweede helft verzandde in een tam ritme, waarin Ajax nauwelijks meer aan gecontroleerd opbouwen toekwam. Veel combinaties strandden voortijdig, het middenveld werd bij vlagen overlopen, en verdedigend leunde de ploeg meer op individuele ingrepen dan op collectieve organisatie. Toch werd het twintig minuten voor tijd 2-0. Brobbey, dit keer wél aanspeelbaar, draaide zich knap vrij. Via Bounida kwam de bal uiteindelijk bij rechtsback Gerald Alders, die met een harde lage voorzet zijn directe tegenstander Wolff zodanig onder druk zette dat die in eigen doel werkte.
De marge van twee doelpunten gaf Ajax geen ademruimte. De invallers speelden onrustig, met name achterin. De pas ingevallen Avery Appiah ging opzichtig in de fout, waarna PAOK de aansluitende 2-1 wist te maken. Het werd nog even billenknijpen toen ook Bounida de bal verspeelde in de opbouw. Gelukkig voor Ajax bracht verdediger Verschuren met een belangrijk blok uitkomst, waarmee de gelijkmaker ternauwernood werd voorkomen.
Veel verder dan dat kwam PAOK niet meer, al viel er in het laatste kwartier geen serieuze controle meer te bespeuren bij de thuisploeg. Voor Heitinga, die sinds het begin van de voorbereiding kampt met een onvolledig elftal en meerdere twijfelgevallen, is het geen makkelijke fase. De keuzes in de spits — Weghorst of Brobbey — blijven onderwerp van discussie, zeker nu geen van beiden een onomstreden indruk maakt. Op het middenveld zijn talenten als Fitz-Jim en Bounida afwisselend zichtbaar, maar hun spel wordt nog te vaak gekenmerkt door frivoliteit zonder eindproduct.
Daar komt bij dat Ajax deze zomer — voor het tweede jaar op rij — nog weinig concreet versterkt is, terwijl op bestuurlijk en technisch vlak nog altijd veel vragen openstaan. De selectie is verre van in balans, de defensie kwetsbaar en de aanval afhankelijk van invallende ingevingen. Tegen Hibernian kon Ajax aanvallend nog rekenen op individuele klasse. Tegen PAOK was de marge flinterdun.
Toch zijn het soort wedstrijden als deze die trainers als Heitinga inzicht moeten geven. Welke spelers grijpen hun kans in de voorbereiding, wie staat op wanneer het niet loopt, en hoe valt er ritme te smeden met een groep die na een zwak seizoen moet herbouwen aan vertrouwen en stabiliteit? De oefenzege op PAOK beantwoordde die vragen niet, maar legde ze opnieuw op tafel.
Er resten Ajax nog enkele weken en oefenduels voor de seizoensopening. De contouren van een nieuw elftal zijn nog vaag. De spelers die nu minuten maken, doen dat onder het vergrootglas van een technische staf die zich bewust is van het feit dat het geduld in Amsterdam dun is geworden. In het slot van de voorbereiding zal Ajax meer moeten brengen dan incidentele oplevingen. Wil het niet opnieuw een seizoen van achtervolging worden, dan zal de machine snel moeten gaan draaien. Tegen PAOK was dat, ondanks de overwinning, nog nauwelijks het geval.
