Rafael van der Vaart blonk uit tijdens de jubileumwedstrijd met de Ajax Legends. De oud-middenvelder kwam in actie tegen de Real Madrid Legends en zorgde voor leuke momenten. Maar het was geen feestje zonder uitdagingen. Louis van Gaal en de rondo vooraf waren een serieuze opwarming. “Dat ging erg serieus”, zo vertelt Van der Vaart aan SoccerNews.
Herintreden op het veld
Voor de voormalig Ajax-speler was het al een tijd geleden dat hij een bal raakte. “Ik zie het niet meer zo goed. De laatste keer dat ik speelde, was tegen Liverpool, met de legends. Dat is alweer een paar maanden terug.” De atmosfeer maakte het extra speciaal, vooral met familie op de tribune. “Dat blijft toch geweldig.”
Van der Vaart kwam het veld op en direct was er gevaar. “Ja, hop, meteen een steekpassje. Een voorassist noem je dat normaal. Als Ryan Babel hem gewoon had gemaakt, had ik een assist.” Bij Van der Vaart ontbreken de zelfspot en het zelfvertrouwen zeker niet. Hij stelt echter dat het Nederlands elftal zonder hem kan. “Laten we dat maar niet doen. Ik ken mijn beperkingen tegenwoordig.”
De lachjes van Estavana
Stiekem had zijn partner Estavana Polman ook een mening over zijn spel. Vanaf de tribune kon ze het niet laten om smakelijk om hem te lachen. “Die kreeg ik te horen, ja. Bij een pass bleef mijn voet in het gras steken, dat vond ze hilarisch.” Toch is er een interessante twist. Estavana heeft hem geen periode zien spelen waarin hij écht op zijn top was, en dat zegt heel wat.
Het is begrijpelijk dat Van der Vaart het op zich laat rusten. De langzame en zware bewegingen zijn niet meer zoals in zijn glorietijden. Het is een feit dat zijn carrière op een hoog niveau zijn sporen heeft nagelaten. Fans verwachten de magie van weleer, terwijl hij nu te maken heeft met de oude realiteit.
Voetbal: een liefde die nooit verdwijnt
Ondanks de beperkingen voelt Van der Vaart nog steeds de liefde voor het spel. Tijdens de wedstrijd met de Ajax Legends straalde hij plezier uit. “Het was leuk, er waren veel mensen, veel familie op de tribune.” Dat is iets dat elke voetballer, of hij nou retired is of niet, geweldig vindt.
Toch kan de spanning van wedstrijden erg lastig zijn, vooral als je je eigen vaardigheden aan de tand moet voelen. En de conformiteit van de sport leert ons dat zelfs legenden niet altijd meedogenloos zijn in hun ontspannen rol. De vraag blijft: hoe ver kan je rekken zonder jezelf voorbij te lopen? De ‘schrik’ die hij voelde bij de opwarming was reëel.
Toch blijft de connectie met het spel sterk, en dat zagen we ook weer op het veld. Van der Vaart bewees dat hij nog steeds snel kan schakelen. “Als ik me niet meer kan verplaatsen op het veld, wat dan? Mijn geest is misschien nog sterk, maar mijn lichaam laat me in de steek.” Inmiddels wordt het tijd dat Van der Vaart zijn plek als mentor of coach overweegt in plaats van ooit weer te gamen zoals hij dat deed.
De Ajax Legends-wedstrijd was een perfecte gelegenheid voor hem om weer even dat gevoel van een voetballer te ervaren. En met Estavana aan de zijlijn had hij een vrolijke steun aan zijn zijde. Of hij zijn comeback kan maken bij Oranje, dat laten we liever over aan de professionals. Het lijkt een te grote stap, ondanks zijn liefde voor het spel en zijn onverwoestbare spirit.
Rafael van der Vaart blijft een levende legende, en dat is wat het allemaal kan doen. Zelfs in de schaduw van de voetbalarchieven, brandt het vuur nog steeds helder. De connectie met het spel is er, en dat is een blijvende les voor alle fans: voetbal gaat verder dan alleen het spel. Het is een passie die onverwacht kan opborrelen, zelfs jarenlang afwezig.
