De rode kaart die Wouter Goes kreeg tijdens Go Ahead Eagles – AZ blijft de gemoederen bezighouden. Wat begon als een reguliere eindfase van een wedstrijd die al beslist leek (0-3 voor AZ), eindigde in een opvallend arbitrale beslissing die nu leidt tot verdeling onder analisten, beschuldigingen van vooringenomenheid en vragen over reputatie-justitie in het voetbal.
In de podcast Kick-Off doet Mike Verweij van De Telegraaf een opvallende suggestie: volgens hem heeft Goes de rode kaart niet gekregen vanwege zijn overtreding, maar vanwege zijn naam en reputatie. Een stevige bewering, die direct werd weersproken door collega Valentijn Driessen, eveneens werkzaam bij de krant.
“Rood door reputatie, niet door overtreding”
Verweij windt er geen doekjes om. Volgens hem had scheidsrechter Bas Nijhuis nooit rood gegeven als de overtreding door een andere speler was begaan. “Rechtspraak hoort onbevooroordeeld te zijn. Maar de naam Goes lijkt inmiddels op het netvlies van scheidsrechters gebrand. En dat mag nóóit meespelen,” aldus Verweij.
Hij vertelt dat volgens zijn informatie een grensrechter via de headset begon te roepen: ‘Rood! Rood! Rood!’ nog voordat Nijhuis zelf goed zicht op het incident had. “Dat is paniekvoetbal. En ik weet zeker dat Nijhuis zich er rot over voelt.”
Verweij wijst erop dat de tackle van Goes – een sliding laat in de blessuretijd – weliswaar half op de bal was, maar dat het contact met tegenstander Enric Llansana niet dusdanig was dat rood gerechtvaardigd was. “Het was meer theater en reputatie dan overtreding. Dit is fout. Als de aanklager deze kaart niet seponeert, moet de tuchtcommissie hem alsnog vrijspreken.”
Driessen: “Terecht rood – reputatie speelt geen rol”
Valentijn Driessen, chef voetbal van De Telegraaf, is het fundamenteel oneens met zijn collega. “Het is een onbezonnen actie. Goes is een jonge speler met potentie, maar op beslissende momenten doet hij dit soort domme dingen. Je staat 0-3 voor, loopt risico op schorsing, en dan maak je zó’n tackle? Waar is je verstand?”
Driessen stelt dat het incident los moet worden gezien van de naam van de speler. “Ik heb na afloop met Nijhuis gesproken. Die vertelde: ‘Ik wist helemaal niet dat het om Wouter Goes ging.’ Hij reageerde op wat hij zag, samen met de grensrechter, vierde man én VAR. Niemand zit hem te targeten.”
Dat laatste werd ook benadrukt in de uitzending van Goedemorgen Eredivisie, waar analist Hans Kraay jr. het “een domme tackle” noemde, “maar rood is aan de strenge kant.” Hij wees op de VAR die de beslissing had kunnen herroepen. “Blijkbaar vonden ze het voldoende duidelijk.”
De rol van de VAR
En daar ligt misschien wel het grootste pijnpunt. Want als de VAR meerdere herhalingen bekijkt en niét ingrijpt bij een fout van de scheidsrechter, dan is dat volgens sommigen een bevestiging dat de rode kaart stand moet houden.
Maar volgens critici, waaronder Verweij, was dit een typisch voorbeeld van groepsdruk binnen het arbitrageteam. “Als de grens en vierde man roepen ‘rood’, dan durft een VAR zich daar vaak niet tegen te verzetten. Zeker niet met een scheidsrechter als Nijhuis, die bekendstaat om zijn autoriteit.”
Een repeterend patroon bij Goes?
Wouter Goes heeft in korte tijd naam gemaakt in de Eredivisie. Als robuuste, talentvolle verdediger van AZ viel hij op door zijn scorend vermogen én zijn gedrag. In de afgelopen weken lag hij al onder een vergrootglas na tweede gele kaart in de bekerfinale, een gele kaart die werd gegeven in de penaltyserie na gedrag richting Go Ahead-spelers – formeel niet ongeoorloofd, maar wel opvallend.
Daarbovenop kwam het veelbesproken spandoek-incident van Go Ahead-spits Victor Edvardsen, die Goes afschilderde als ‘hond aan de ketting’. De storm aan kritiek op Goes lijkt sindsdien niet te zijn gaan liggen. “Er zit een sfeer om hem heen die hij deels zelf heeft gecreëerd,” stelde een fan op X. “Maar dat mag geen invloed hebben op scheidsrechters.”
Wordt de kaart geseponeerd?
De vraag is nu: wat doet de KNVB met de situatie? Seponeren van een directe rode kaart gebeurt zelden, zeker als meerdere officials het eens waren over de beslissing. Toch klinken er geluiden dat AZ zich gaat beraden op een bezwaar, zeker als Goes een schorsing dreigt mis te lopen in cruciale duels om Europees voetbal.
Volgens ingewijden bij de club voelt men zich tekortgedaan, maar is men ook realistisch: “Er zijn belangrijkere zaken dan één speler – de ploeg moet zich nu richten op de play-offs.”
Conclusie: reputatie of terechte rode kaart?
De rode kaart van Wouter Goes heeft geleid tot een interessante discussie over reputatie-justitie, groepsdruk bij arbitrage én VAR-interpretaties.
Was de tackle van Goes echt rood waard? De meningen zijn verdeeld. Maar wat vooral opvalt is hoe groot de impact van een naam kan zijn in het topvoetbal – niet alleen op de tribunes en in de media, maar misschien zelfs op het veld.
AZ zal hopen dat de rust rond Goes weerkeert. Maar zoals Driessen het scherp samenvatte: “Als je weet dat je onder een vergrootglas ligt, speel daar dan ook naar.”
