In alle vroegte, nog voor het eerste licht zich aandiende boven het Duitse trainingskamp van PSV, arriveerde Kiliann Sildillia. De Fransman werd opgewacht door cameraploegen en nieuwsgierige blikken, en hoewel zijn vermoeide gezicht boekdelen sprak over een lange dag vol formaliteiten, was zijn boodschap helder: hij staat te popelen. “Ik voel me goed. Ik ben heel blij om hier te zijn,” liet de 23-jarige rechtsback direct optekenen bij ESPN.
De woorden klinken misschien als de standaardformule van een speler die zich in een nieuwe omgeving presenteert, maar achter de handdrukken en brede glimlach gaat een gerichte keuze schuil. Sildillia komt over van SC Freiburg, waar hij in drie seizoenen tijd ruim honderd wedstrijden op het hoogste niveau speelde, onder wie onder Christian Streich — een trainer met een duidelijke voorkeur voor discipline en structurele stabiliteit. Die ervaring moet hem nu ten dienste komen van Peter Bosz, die op zijn beurt al enkele weken geleden persoonlijk het initiatief nam om Sildillia te overtuigen van het Eindhovense project.
“De ambitie van de club, hoe ze willen spelen, hoe ik mij kan verbeteren — het was een goed gesprek met de trainer,” aldus de verdediger. En dat gesprek was kennelijk doorslaggevend. PSV betaalt 5,8 miljoen euro aan Freiburg, met een mogelijke bonus van nog eens twee ton. Een stevige som voor een verdediger in de Eredivisie, maar in lijn met de bredere herpositionering die PSV deze zomer lijkt te ondergaan.
Sildillia past in het profiel dat de Eindhovense clubleiding eerder deze zomer al schetste: jong, Europees gevormd, fysiek sterk en in staat om zowel tactisch als technisch aan te sluiten bij het dominante spel dat Bosz propageert. “Ik ben een speler die houdt van agressief verdedigen en mee opkomen. De manier waarop PSV speelt past perfect bij mijn kwaliteiten,” stelt hij met overtuiging. Daarmee lijkt hij meteen ook een duidelijke kandidaat voor de rechtsbackpositie, zeker nu Rick Karsdorp de club alweer heeft verlaten zonder werkelijk indruk te maken.
PSV bouwt deze zomer met forse stappen door, zowel in de breedte als in het profiel van de selectie. Sildillia is na Nick Olij, Yarek Gasiorowski, Ruben van Bommel en Matej Kovar al de vijfde aanwinst. En daar zal het niet bij blijven: ook Alassane Pléa van Borussia Mönchengladbach staat op het punt om zijn handtekening te zetten. De Fransman moet de aanvalslinie van nieuwe impulsen voorzien, zeker nu het vertrek van meerdere bepalende spelers een nieuwe balans vereist.
Want wie de uitgaande transfers onder de loep neemt, ziet een elftal aan ervaring, talent en status de deur uitlopen. Malik Tillman is teruggekeerd naar Duitsland en zal onder Xabi Alonso bij Bayer Leverkusen een volgende stap zetten. Olivier Boscagli maakte, na jarenlange trouwe dienst in Eindhoven, de overstap naar de Premier League met Brighton. En ook de vaste sluitpost Walter Benítez zocht het Engelse avontuur op, bij Crystal Palace. Daarnaast verdwenen ook Ledezma, Karsdorp, De Jong, Pérez en Malacia uit de selectie — deels door aflopende contracten, deels door strategische keuzes.
Maar het meest in het oog springt het aanstaande vertrek van Noa Lang en Johan Bakayoko. De twee vleugelaanvallers stonden afgelopen seizoen symbool voor de explosiviteit en het onvoorspelbare in het Eindhovense spel. Lang is dicht bij een overstap naar Napoli, Bakayoko wordt nadrukkelijk gevolgd door RB Leipzig. Mocht ook dat laatste worden afgerond, dan verliest PSV twee spelers die in staat zijn om op eigen kracht een wedstrijd open te breken — kwaliteiten die niet zomaar terug te halen zijn, ongeacht de financiële ruimte die hun transfers opleveren.
Die financiële ruimte is er overigens wel degelijk. De inkomsten van onder meer Tillman, Boscagli, Benítez en mogelijk Lang en Bakayoko zetten PSV in een sterke onderhandelingspositie. Het stelt technisch directeur Earnest Stewart in staat om gericht te investeren, zonder het economische evenwicht te verstoren. Sildillia is daarin een eerste illustratie: een speler met restwaarde, ervaring in een topcompetitie, en de potentie om op korte termijn een basisplaats op te eisen. Dat is geen toeval, maar een bewuste verschuiving in het aankoopbeleid.
Waar PSV in vorige jaren nog weleens leunde op huurconstructies of routiniers uit het tweede echelon van grote competities, lijkt de koers nu verlegd richting permanente versterkingen met ontwikkelingspotentieel. Dat past bij de filosofie van Bosz, die zijn teams doorgaans baseert op intensiteit, positionele flexibiliteit en balvastheid in de opbouw. Spelers als Sildillia en Gasiorowski — jong, beweeglijk, tactisch scherp — zijn daarin geen bijrolspelers, maar dragende krachten voor de toekomst.
Toch blijft het de vraag hoe snel deze groep zich zal vormen tot een eenheid. De kern van het kampioensteam van vorig seizoen brokkelt langzaam maar zeker af. De ervaring van een Luuk de Jong, het organisatorisch vermogen van Boscagli, de stabiliteit van Benítez — het zijn elementen die niet louter door frisse energie kunnen worden vervangen. Daar komt bij dat de lat hoog ligt: PSV wil opnieuw kampioen worden, zich kwalificeren voor de Champions League en zich structureel nestelen bij de Europese subtop.
De komst van Sildillia is in die zin een stap vooruit, maar ook een indicatie van de complexiteit van de opgave. Er wordt gebouwd, gerenoveerd, geherstructureerd — met als doel om opnieuw te kunnen pieken. En dat terwijl de concurrentie in eigen land, met name vanuit Amsterdam en Rotterdam, zich ook roert.
Maar aan inzet en ambitie lijkt het in elk geval niet te ontbreken. Zelfs midden in de nacht, in een hotel in Duitsland, straalt de nieuwkomer uit waar PSV op inzet: honger, energie, en het geloof in een project dat opnieuw aan de poort van Europa wil kloppen.
